Quellian schreef:Niet doen! Probeer van jouw hobby niet zijn hobby te maken! .
Dát is wellicht inderdaad een paar stappen te ver, maar het is wel leuk als je samen op pad zou kunnen. Mijn huidige lief zal never ever in haar eentje gaan rijden, want zó leuk vindt ze dat rijden nu ook weer niet, maar wel heel graag samen. Ik vind dat ook gezellig, maar ga eigenlijk liever alleen of met mijn vriend José Maria. Die is een stuk minder knap, maar ik hoef er niet op te letten en voor haar voel ik me continue verantwoordelijk. Dat hoeft niet, want het is een stoere griet, maar toch....
Mannen zitten anders in elkaar dan vrouwen, dat is niets nieuws, maar probeer dat verschil te projecteren op de ervaring paardrijden. De meeste mannen zien niet veel in het getut eromheen noch in de outfit en het gemier over 'de juiste manier', maar willen wel graag de stoere ruiterervaring.
Sommige mannen vinden het verder ook helemaal niet prettig om te ervaren dat ze in iets avontuurlijks de leiding van hun lief nodig hebben om te overleven in het zadel.
Tja, en een paard ís een groot beest en een gevoel van onbehagen daarover terwijl je meisje er mee rondrost is geen positieve bevestiging van de eigenwaarde.
Mannen zijn dan meestal fysiek sterker, maar dat is het ook wel. Kortom, verplaats je een beetje in die Neanderthaler en geef hem het gevoel dattie het goed doet en leg hem geen druk of verwachtingen op. Succeservaring is de sleutel. Je krijgt wat je beloont. Werkt bij paarden, werkt bij mannen.