Volgens mijn vader ging ze nu naar de basisschool. (vond ik wel leuke uitdrukking
). Nu is hij de eerste week eerst kennis gaan maken met het paard en dat ging heel goed. Gewoon longeren, los maken en beetje freestylen ala emile voest. Na een week issie erop gestapt en heeft er in die 2 weken een aantal keer opgezeten. Toen ik belde om te vragen hoe het ging zei die dat ik maar eens langs moest komen.Dat hebben we gisteren dus gedaan...
En het was FANTASTISCH! Ik herkende het hele paard niet meer terug. Hij haalde haar uit de stal, tja ik had haar mooi getoileteerd en daar lag het echt niet aan. Maar mooi oortjes in de lucht, heel vriendelijk en echt gegroeid. Ze was niet zo groot maar nu is ze al zeker 1.60, haar grasbuikje weg en zo mak als een lammetje. Ze heeft in al die tijd nog geen een keer gebokt en was zeldzaam braaf. Hier thuis vonden we haar niet geweldig in de beweging maar toen ze in de bak kwam!!! Tja ze bleek stijf te zijn geweest en door het werk kwam ze veel losser. Haar achterhand is heel sterk waardoor ze voor ook meer omhoog komt en ruimte krijgt. Ik had mijn rijkleding maar aangedaan, tja ach ik dacht als het goed gaat kan ik er ook wel keertje op. Dus wat zegt erik: "stap er maar op!" Niemand hoefde haar vast te houden of wat dan ook. Geen longeerlijn etc. Terwijl erik net de 2 dagen ervoor niet op had gezeten omdat ze op vakantie waren. Dus ik stap op met zweepje in de hand en ze blijft net zo netjes staan. En toen aanrijden, was wel grappig want ik kon zo weg rijden. In stap, draf en galop. Mooi nageefelijk aan het bit en heel fijn aan de hulpen. Ik kan je vertellen dat geeft je echt een super gevoel. Wat een paard in een maand tijd kan veranderen, dat is echt ongeloofelijk. Omdat de accomodatie daar nog niet helemaal af is hoor je ook constant machines, traktoren etc. maar ook dat was geen probleem ze kijkt een keer en loopt er dan zo langs.
Aangezien ze spring gefokt is wordt ze nu ook getraind in het los springen en ze vertoond al heel veel talent en aanleg op de sprong. Ik ben dan wel geen springruiter maar vind het toch een goede eigenschap dat een paard een goede sprong kan maken.
Volgende week ga ik nog een paar keer daar rijden en dan komt ze weer naar huis waar ze doorgetraind kan worden. Dan komen er vast en zeker ook foto's (als ik een fotograaf kan vinden). Want ik ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden.
Ik ben iig in de wolken en heb toch weer gezien dat je een paard altijd de kans moet gunnen. Hoewel je soms denkt dit is het toch niet zie je maar dat je met de juiste begeleiding en de juiste middelen een heel eind komt.
Als je paard maar een kans en tijd krijgt, kun je soms echt versteld staan!
. 
