Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-09-01 20:58

Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-01 20:58

Oke, dit word een errug lang verhaal.....
Lees het als je zin hebt en anders niet.

Als je me profiel ehbt gelezen dat weet je dat ik nog steeds errug verdriet heb om Anna.
Ik zit nuw eer ff in een dipje dus had ik ff behoefte om het hier neer te zetten.

Ik reed op Anna haar moeder en heb haar voor het eerst gezien toen ze 6 uurtjes (in februari geboren) oud was. Ik zag haar elke week en het was een prachtig veulen. Het was echt een schatje. Ze wou altijd aan me laarzen knabbelen en als ik dan haar hoofd richting haar moeders been duwde ging ze daar gewoon aan knabelen, errug lief.
Toen ik in de zomervakantie (2 jaar trug) bij Johan (waar de paarden staan) klusjes ging doen op de boerderij keek ik gemiddelde zo'n 30x per dag bij haar. Ik was helemaal verzot op haar. Als ik haar riep kwam ze hinnikend aanlopen. Ik kon haar makkelijk een halstertje omdoen en samen met haar moeder meenemen. Ik kon ze allebei vastzetten en toen was ik op ee keer begonnen met poetsen van Anna. Ze vond het prachtig al die aand8. Ik kon haar hoefje optillen. Echt alles want ze vertrouwde mij. Ik had in die week zo'n hechte, goede band opgebouwd met haar dat ik haar gewoon elke weke moest zien. Maar toen kon ik haar een paarw eken niet zien. Toen ik haar weer zag was ze ongelovelijk groot geworden ik dnekw el al 1.30m Ze was heele rg verandert omdat Johan errug ruig is en gauw tikken verkoopt (*****), ze was opdringerig geworden, misschienw as ze ookw el Te mak.
Maarja, we moesten het paard eruit halenw at met haar een stal deelde, zij wou er ook uit en toen had ik haar maar een tikje gegeven omdat ze zo duwde en die andere er niet langs liet en niet aan de kant wou. Dat was de laatste keer dat ik haar heb gezien.

Ik heb het op een onplezierige manier te horen gekregen. We gingen bij de iegenaar van Anna de trailer ophalen omdat ik op Irene zou rijden. Toen zei hij opeens: goh het is ook wat, Anna is dood.

en toen vertelde hij wat er was gebeurd: Ze had in de wei gestaan en had misschien een giftige plant gegeten, ze was helemaal aan de diarree geraakt en had moeite met staan en was errug verzwakt.
Toen hadden ze de veearts gebeld, toen die kwam en net een infuus wou aanleggen omdat het helemaal verkeerd was, gaf ze nog een laatste zucht en was overleden.

Ze is naar Drachten geweest voor een onderzoek maar ze konden nix vinden. En dat vind ik nog het akkeligste, we weten niet wat ze had.

Het is nu 2 jaar geleden en ik ben er nog lange niet overheen

Ik wou dit graag ff kwijt....

Ohw ja, ze had trouwens op de keruing een 1E PREMIE!!!!!

ik zal hier ook ff een foto's van haar neerzetten:

[img]../upload/1181/jeltje&anna.jpg[/img]
Hier is ze 6 uurtjes oud, samen met Mama Jeltje

[img]../upload/1181/anna_lief.jpg[/img]
Hier is ze ongeveer 7 maanden oud (2 maandjes vor haar dood)

Wat nou mijn probleem is, dat ik er zo'n spijt van heb dat ik haar heb laten 'zitten' en haar die tik heb verkocht.
Ik had zelf het gevoel dat ze is weggekwijnt omdat ze dol was op aandacht en die van die mensen niet genoeg kreeg.

-xxx-jes Maaike

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Anna-Jelly op 2001-09-07 21:07 ]</font>

**Geplaatst**: 07-09-01 22:13

Geplaatst: 07-09-01 22:13

hoi,

Goh, Wat erg voor je! Maar je moet jezelf er echt niet de schuld van geven of een schuldgevoel krijgen. Jij kan er echt niks aan doen! 'k leef met je mee . ik zeg niet dat ik kan voorstellen hoe je je voelt,want dat kan ik niet. Dat kun je alleen als je het hebt meegemaakt ( ik hoop dat ik het nooit zal meemaken ) En geef absoluut jezelf er niet de schuld van. Het klinkt misschien hard maar je helpt er niks mee als je je zelf de schuld geeft. veel sterkte als je weer een keer een dipje hebt. Het was een mooi paardje! ( en mooie foto's )

-x- Daphne

**Geplaatst**: 07-09-01 22:36

Geplaatst: 07-09-01 22:36

Ik kan begrijpen dat je een schuldgevoel hebt maar dat is echt niet nodig. iedereen geeft zijn paard wel eens een tikje. dat hebben ze soms ook wel nodig hoor.

En ik kan heel goed begrijpen dat je haar mist. Ik mis Julius ook nog iedere dag.

**Geplaatst**: 08-09-01 08:28

Geplaatst: 08-09-01 08:28

tja maaike weet je ? dat soort dingen gebeuren gewoon echt enorm k*t natuurlijk maar dat zijn van die dingen die gewoon gebeuren je kunt er niets aan doen maar ik weet hoe het voelt als ik op die cruciale vrijdag naar de fokker was gegaan had mijn fjord x arabier ook nog geleefd maar helaas ik heb het mezelf heel lang kwalijk genomen dat ik niet was geweest maar nu weet ik dat ik er niks aan kom doen de fokker had het veulen moeten optillen en laten drinken bij de moeder maar ze waren naar een keuring dus ze hadden geen "tijd" daarna kreeg ik nog comentaar dat ik een hengst had uitgekozen ja dag!!! groetjes suus

**Geplaatst**: 08-09-01 09:44

Geplaatst: 08-09-01 09:44

Hoi maaike
Ik wilde je (ook) even zeggen dat er absoluut geen reden is voor een schuldgevoel. Erg makkelijk voor mij om te zeggen, maar dat moet je echt loslaten. Het probleem van ons mensen is dat wij uit gevoel van machteloosheid onszelf vaak dingen gaan verwijten. Je kent het wel, 'had ik maar dit gedaan' enz. Als je in dit patroon blijft duurt het alleen maar langer voordat je anna's dood een plek kan geven.
Veel sterkte verder, ik heb zelf ook 2 pony's verloren en ik weet hoe moeilijk het is, vooral op sommige momenten.

**Geplaatst**: 08-09-01 13:07

Geplaatst: 08-09-01 13:07

er is niets zo erg als een goede vriend missen...
Maar jij hoeft geen schuldgevoel te hebben.. Jij kunt er tenslotte niets aan doen. En een tik verkopen is helemaal niet erg hoor, soms moet het gewoon.. daar leren ze van...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-01 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-01 15:00

harstikke bedankt allemaal, het lucht enorm op nu ik dat hele verhaal weer kwijt ben. Zat zonet nog te dneken hoe grappig het tog elke keer weer was als ze aan mijn laarzen wilde knabbelen. Ik heb de leukste herrineringen nog in me hoofdje, gelukkig!!!

Veel liefs Maaike