In totaal zijn we 2 dagen in Kreta geweest waarvan 1 op het strand en in het stadje de 2de dag in het ziekenhuis en de 3de dag hebben we in onze hotelkamer gezeten om de terugreis te regelen en alles in orde te maken en terug te vliegen
We waren de 2de dag eigenlijk van plan om een auto te huren, maar daar moest je 21 voor zijn dus dat mocht Dirk niet. Het enige wat we wel mochten was een scooter. Nou toen hadden we dat maar gedaan. We hadden wel gehoord dat er veel scooterongelukken gebeuren in Kreta maar we dachten als we nou veilig en rustig rijden gaat alles goed. We reden een mooie route door bergen, opzoek naar mooie plekjes en een mooi strand. Het was een rustige weg waar bijna geen auto's kwamen. Maar opeens lagen er veel stenen op de weg net in een bocht, Dirk heeft waarschijnlijk geprobeerd te remmen en toen slipte we en maakte we een behoorlijke harde val. In het begin kon ik niet veel als alleen verrekke van de pijn en stil blijve liggen. Dirk stond gelijk op (wel duizelig en misselijk) om auto's tegen te houden die ons konden helpen. Gelukkig kwamen er meteen 3 auto's aan die stopte en meteen hielpen. Zij begonnen ook meteen naar het ziekenhuis te bellen en naar de maatschappij waar we de scooter hadden gehuurd. Toen heeft een van die mensen ons naar het ziekenhuis gebracht, waar we 1ste hulp kregen. We kregen allebij een infus en de wonden werden schoongemaakt. Dirk had een hele diepe grote wond aan zijn elleboog, die gehecht moest worden. Bij mij wilde ze kijken of ik inwendige bloedingen had en of ik mijn heup had gebroken. We werden met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht en daar werden we verder onderzocht. Ze hebben rontgenfoto's gemaakt, ego's en bloed geprikt. Gelukkig kwam daaruit dat ik alleen een zwaar gekneusde heup had. Bij Dirk moest er een specialist komen om de wond te hechten. De wond was schijnbaar te diep en er zat te veel vuil in. Nadat dat was gebeurd kreeg Dirk te horen dat hij 3 dagen moest blijven in verband met kans op infectie. Hij lag op de 1ste verdieping en ik nog steeds afwachten en nikshorend op de begane grond. Dirk wist dat ik van niks wist en is toen met infus en pompjes en al naar beneden gegaan en heeft mij ingelicht. Als hij dat niet had gedaan dan had ik daar ook de nacht doorgebracht hoewel ik eigenlijk al naar huis mocht en het infus afmocht enz. Dirk mocht op eigenrisico naar huis maar moest eigenlijk daar blijven. Toen er eindelijk weer een dokter kwam (echt na 3 uur) heb ik gevraagd of ik dan naar huis mocht en of ze dan dat infus van mij af wilde halen. Dat hebben ze gedaan maar je wil niet meemaken hoe, echt zo lomp als maar kan. Maar goed toen moesten wij dus naar boven omdat Dirk daar moest blijven. Maar ik mocht weg dus kreeg ook totaal geen hulp meer. Ik moest maar achter hun aan strompelen met 2 helmen, 1 grote tas en 1 ander tas, hoewel ik amper kon lopen. Aangekomen in de kamer van Dirk hebben we daar 4 uur gewacht op de dokter die een formulier zou komen brengen dat dirk op eigen risico het ziekenhuis wilde verlaten. Het was niet zo raar dat wij weg wilde daar want het stonk er heel erg en voordat je op de wc ging zitten daar deed je hem eerst wel 5 keer af, en er zaten kakkerlakken op de muur enz echt heel smerig.
De dokter kwam maar niet en we hebben het heel vaak gevraagd aan zusters (die begonnen ons behoorlijk irri te vinden) en die zeide steeds dat de dokter ook kwam. We hadden trouwens nog steeds niks gegeten (we waren daar om 1 uur binnen gebracht en het was inmiddels al weer half 11 's avond's) ook mochten we niet eens onze ouders bellen. We hebben toen zelf Dirk's infus eruit gehaald en zijn toen gegaan. We hebben bij een hotel gevraagd of zij een taxi voor ons wilde bellen naar ons hotel toe. Toen we daar waren aangekomen wilde we de hosstes bellen om te vragen wanneer we naar huis konden want we konden niet langer blijven zo. We hadden een noodnummer van haar maar daar was ze niet op te bereiken. We hebben onze ouders toen gebeld en de volgende morgen de hosstes en hebben toen alles geregeld om terug te kunnen. Dit was nog niet echt makkelijk, omdat we ook een fit to flight brief moesten hebben en een medischeverklaring dat we terug moesten naar Nederland. Na allerlei andere kleinere problemen (zoals de 200 euro die we contant voor de scooter moesten betalen, de portemone van Dirk die nog was kwijtgeraakt met 100 euro erin en bankpasje en ziekenfonds pasje, en de hoge telefoon rekening van het hotel van 60 euro die we kregen, en onze wekker die niet afliep om half 3 's nachts omdat we onze bus moesten halen om 10 over 3, en het slangetje van Dirk's pompje die bloed en vocht afvoerde van de wond dat knapte) zijn we dan toch in Nederland aangekomen en hopen we dat het hier beter gaat
Wij hebben in iedergeval een k*tvakantie gehad en we hopen dat we iets terug krijgen van de annuleringsverzekering. Doordat we 1 dag voor vertrek hadden geboekt hebben we een annuleringsverzekering die ook geld voor gevallen die gebeuren op vakantie waardoor je terug moet naar Nederland. Als dat lukt gaan we onze vakantie opnieuw proberen als we opgeknapt zijn.
*sorry voor het lange verhaal maar ik moest het ff kwijt
* 
! 
.
Beterschap nog 
!
lief van jullie
