Botervlieg schreef:Dank, ponyzotje;
wijze woorden,
die helaas nog aan al te veel
pretfokkers
voorbij gaan...
Er zijn MEER dan genoeg gangen-rassen om
niet tot kruisen over te hoeven gaan.
.
Euhmmm...na jaren kijken/zoeken ben ik dit niet helemaal met je eens.
Elk ras heeft zijn voor -en nadelen en voor mij was er eigenlijk geen ras met alle voordelen die ik zocht.
IJslanders jaren gehad.....beetje klein voor een groot stevig mens.
Peruaanse pasos...leuk, beetje spaans temperament wat je moet liggen en veelal zwakke pezen en bovendien en erfelijke ongeneeslijke ziekte die rondwaart.
Paso Finos....te klein en te dribbelig.
Töltende dravers...te moeilijk één te vinden met een fijne tölt én een fijn karakter.
Mangalarga Marchadors....niet altijd een fijn te zitten gang...erg duur.
Missouri Foxtrotters.....foxtrot kan ik niet aan wennen....wordt er al gek van als ik t zie.
Mountain Horses.....jaaaa!....mits groot genoeg en geen oogziekte meedragend...maar niet makkelijk te vinden en te betalen.
En ga zo maar door....(dit zijn wel míjn gedachtes/ervaringen bij deze rassen; dat zal voor iedereen anders zijn)
Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij een tennessee walker....en niet omda de walk mij kan bekoren...juist niet. Maar wat ik inmiddels weet is dat ze ook kunnen tölten. En gelukkig heb ik een hele leuke kunnen vinden.
Maar dat wil niet zeggen dat ik nu 'mijn' ras heb gevonden. Er zit ook nogal wat verschil in types in al de gangenpaardenrassen. Zo vind ik persoonlijk de lange slanke halzen van de walkers ook niet geweldig maa hou meer van een wat ouderwets type.
Dus...wie weet kruis ik haar nog wel eens met een peruaanse paso om wat meer barok erin te krijgen. en om de potentiele zwakke benen van de paso buiten te houden.
Ook heb ik een aegidienberger F1. Dus de eerste kruising tussen een ijslander en een peruaanse paso. Erg leuk beessie al zeg ik t zelf
Net wat groter en eleganter dan de ijslander maar wel erg stoer.
En na een aantal kruisingen van friezen/peruaanse pasos te hebben bekeken waaronder de beroemde Fripa (die vele gangenpaardenwedstrijden wint in duitsland) hebben we vorig jaar besloten onze friese merrie te laten dekken door een peruaanse paso.
Met als gevolg een zwart merrieveulentje met het type van een fries, doch iets meer elegantie en töltaanleg !
Ik zal in een volgend berichtje wel een paar fotos laten zien van kruisingen....
In Duitsland is het kruisen van gangenpaarden vrij normaal en deze paarden kunnen ingeschreven worden als tóltkruising en gewoon deelnemen aan gangenwedstrijden.
Dusss.....kruisen kan wat mij betreft juist net de goede kwaliteiten van twee rassen combineren mits je goed afgewogen hebt wat ook risicos kunnen zijn. En wat gezondheid betreft zijn kruisingen vaak veel beter dan doorgefokte rassen.
Een ander bijkomend voordeel kan zijn dat je een niet-gangenpaard kan laten dekken door een gangenpaard om zo toch op een relatief goedkope manier een töltend paard te krijgen.
Peruaanse pasos en walkers staan bekend om een sterk genetische gangenaanleg dus veel 'risico' om een tölter te fokken.