Om ca. tien uur waren wij dan al in Zevenaar. Aangezien de routebeschrijving in de auto lag en we de naam van de kerk niet meer zeker wisten vroeg ik een toevallige voorbijgangster naar de naam van de kerk alwaar we voor stonden. Dat was de Andreas kerk werd er gezegd. Ik keek Ludo en Machie aan en die knikten al.. ja, dat was de plaats. En tot mijn verbazing zegt die vrouw tegen me.. Ja, dat is de kerk waar de uitvaart van Dorine zo plaats vindt.
Hiermee is dus wel duidelijk dat er wel héél veel mensen op de hoogte moesten zijn van hetgeen Dorine is overkomen.
Rond half twaalf zat vrijwel iedereen al in de kerk en stonden degenen die de kist zouden dragen en de bloemendragers (waaronder ikzelf) buiten de kerk te wachten. Op het moment dat de auto met daarin Dorine en Peter en de volgauto's de hoek om kwamen rijden werd het ons écht teveel..
Proberend mezelf groot te houden nam ik twee overweldigend grote bloemstukken in ontvangst.. in iedere hand één en nam plaats samen met de overige bloemendragers aan het begin van het gangpad, alwaar de kist van dorine bij werd gezet en de pastoor richting de kist liep en daar enkele woorden tot Dorine sprak en werd gezegend. Dit was iets wat niet iedereen heeft meegekregen, maar ontzettend indrukwekkend was en mijzelf en vele anderen in tranen en trillen deed uitbarsten. Het geweldige gebaar wat Joost op het moment dat ik het écht niet meer hield naar me uitte vond ik dan ook geweldig... Hij kwam naar me toe en zei... geef mij maar een bloemstuk en haal maar een zakdoekje uit mijn jaszak. Ik vond dat gebaar van hem zo geweldig... ik heb er gewoon geen woorden voor.
Hierna liepen de bloemendragers voor de kist uit de kerk in en gaven de bloemen af, die keurig neer werden gelegd en waar de kist uiteindelijk werd bijgezet door de dragers. Hierna begon de zeer indrukwekkende kerkdienst
* Allereerst was er een woord van welkom voor alle naasten, familieleden, vrienden, kennissen, paardenvrienden en internetvrienden..
* Hierna volgde de Taizé, hierin werd het één en ander over Dorine verteld, over Frankrijk, over Cerise, maar ook over bokt.
* Daarna kwam het lied... verblijdt u alle volken...
* Er was een Lezing van Frére Roger uit Taizé: wordt wat je bent...
* Evangelie van Johannes
* Overweging... geonden voorbede: groter dan ons hart
* Collecte voor de kerk, terwijl het nummer van Joe Cocker, Up where we belong werd gedraaid.
* Tafelgebed met als aclamatie: Omdat Gij het zijt groter dan ons hart, die mij hebt gezien eer ik werd geboren...
* Onze vader
* Vredeswens
* Communie terwijl er een psalm werd gezongen..
* Gedicht van Dorine, voorgedragen door haar zus:
Het ijzer is Nu heet
Het moment om 't te smeden, draai niet om en vergeet
't onrecht uit het verleden
als je je aan iets hecht
doet afscheid nemen pijn.
Maar ga verder; als je vecht hoeft verdriet er niet te zijn.
Deze plek heb je gevonden en blijft bij je, voor altijd
Hiermee ben je verbonden; je komt terug na lange tijd
Telkens zul je terugkeren het werkt als een soort wiel
En pas later zul je leren: deze plaats zit in je ziel
* Het wegbrengen van het kruisje met daarop Dorine haar naam, welke werd geplaats achterin de kerk door Peter en Dorine haar ouders met gelijktijdig Ave maria.
* Besprenkeling en bewieroking van het lichaam
* Slotwoord en zegening
* uitgeleiden met Trijntje Oosterhuis met: Vlieg met me mee...
Tijdens de uitgeleiden was het voor de bloemendragers en de dragers van Dorine weer tijd om hun plaatsen in te nemen. De bloemen werden naar buiten gedragen en keurig in de auto gelegd. De bloemendragers namen plaats voor de ingang van de kerk terwijl Dorine in de auto werd geschoven.
Het was tijd voor de daadwerkelijke begravenis. Peter en de naaste familieleden kwamen als eerste de kerk uit en wederom stond ik met mijn mond vol tanden toen Peter een hand op mijn schouder legde en de woorden: Het is goed meissie uitsprak, alvorens hij in de auto stapte. Evenveel indruk maakte het op mij toen wij werden bedankt door familieleden voor hetgeen wij deden. Ik stond er dan ook niet meer versteld van dat de pastoor het tijdens zijn dienst constant over het onderwerp 'liefde' had. Deze familie geeft zo ontzettend veel.. zij die de steun zelf zo hard nodig hebben... Dit heeft zeer veel indruk op mij gemaakt.
Een ieder is toen in zijn auto gestapt en is afgereisd naar de begraafplaats (Rosorum) alwaar Dorine zou worden begraven. Helaas waren wij door gebrek aan parkeerplaats (er waren ook zóveel mensen die hun laatste eer aan Dorine wouden bewijzen), niet in staat de bloemen naar haar laatste rustplaats te dragen. We zijn met zijn allen achter Dorine aan naar de plaats waar zij ter aarde zou worden gesteld gelopen.
Bij het graf van Dorine werd allereerst een toespraak gehouden door een collega van Dorine van Favoriet FM, alwaar Dorine als vrijwilligster werkzaam was. Ze vertelde onder andere over hoe lastig Dorine soms kon zijn en hoe ze altijd weer haar gedichtjes onder de aandacht bracht door ze zomaar ergens neer te leggen... Iets wat een glimlach op ieders gezicht achterliet.
Hierna nam de pastoor nogmaals het woord en sprak enkele woorden tot ons en Dorine. Hij vertelde onder andere over hoe hij twee weken geleden nog met Dorine had gesproken, terwijl ze haar boktpetje met geopende ogen droeg.. en hij haar gisteravond wederom met datzelfde boktpetje met gesloten ogen vredig zag liggen. Ze was heen gegaan op het moment dat zij dacht te kunnen gaan.. al was dit véél te vroeg.
Tot slot nam Peter's broer het woord en bedankte iedereen die aanwezig was, namens Peter, zijn ouders, Dorine's ouders en de kinderen. Waarop Peter zei... Dorine... die bedankt jullie! Ook vertelde hij over iemand die had geprobeerd te tellen hoeveel mensen er nou eigenlijk aanwezig waren.. maar ze was bij de 250 mensen maar opgehouden met tellen.
Hierna werd er een moment van stilte gehouden.. en juist op dat moment werd de stilte overstelpt door drie straaljagers die overvlogen.. iets wat ontzettend speciaal was. En om daarvoor Joost zijn bewoordingen te gebruiken uit een ander topic: "Heaven Express special" leek het wel.
Hier.. heb ik dan ook niets aan toe te voegen.
Iedereen kreeg de gelegenheid afscheid te nemen van Dorine en strooide rozenblaadjes of gaf de kraanvogels een keurig plaatsje op de kist van Dorine. De naaste familie bleef achter bij het graf van Dorine om in besloten kring afscheid van haar te kunnen nemen.
De rest is teruggelopen naar de aula, alwaar iedereen wat kon bekomen van alle indrukken en een hapje en een drankje werd aangeboden.
Later volgden ook Peter en de rest van de Familie, welke we voor vertrek onze condoleances nog hebben overgebracht.
Ik wil dan ook iedereen bedanken dat ik mijn laatste eer aan Dorine heb mogen bewijzen.. ondanks de zeer vochtige grond (zeg maar gerust plassen) die ik overal heb achter gelaten en de aardbevingen waar ik door al het trillen voor zorgde. Ik vond het echt geweldig dat ik van deze plechtigheid deel uit mocht maken. Ook Joost wil in nogmaals bedanken voor alles wat hij voor ons heeft betekend en nog gaat betekenen. Verder wil ik iedereen heel veel sterkte toewensen met verwerking van dit verdriet. Ik zal er altijd voor jullie zijn... en terwijl ik deze woorden uitspreek weet ik dat er velen met mij zijn.
Overigens was het overduidelijk dat Dorine bij ons was... om terug te komen op iets wat ik in het gedenkboek heb geschreven over dat Dorine zou laten merken dat ze er zou zijn middels zonnestralen... Het was met toch een zonnige dag vandaag!
maar idd zoals cody al zegt dorine heeft dit ook gewild en ze hield van aandacht heb ik gehoord dus dat heeft ze zeker gehad vandaag.. ik vind dat iedereen trots op zichzelf mag zijn hoor 
