Narcolepsie komt heel zelden bij paarden voor, maar aangezien de symptonen zou dat nog best kunnen.
Ik heb wat voor je opgezocht op internet over narcolepsie bij mensen:
Citaat:
1. Wat is narcolepsie?
Narcolepsie is een neurologische stoornis, waarvan de oorsprong nog onvoldoende is opgehelderd. Narcolepsie wordt gekenmerkt enerzijds door overdreven slaperigheid overdag (waarbij het individu meermaals is slaap valt) en anderzijds door abnormale REM slaap fenomenen, die zich zowel tijdens de slaap als tijdens de waaktoestand gaan manifesteren. De verschijnselen variëren van milde symptomen tot invaliderende afwijkingen.
2. Symptomen
De belangrijkste symptomen van narcolepsie zijn vervat in de volgende tetrade:
steeds terugkerende slaperigheid en “slaapaanvallen”
cataplexie
slaapparalyse
hypnagoge hallucinaties
a) Steeds terugkerende slaperigheid en "slaapaanvallen"
De slaperigheid overdag kan zeer hinderlijk zijn. Het gaat om een toenemend slaperigheidspatroon dat uiteindelijk aanleiding geeft tot een periode van effectieve slaap. Na een korte slaapperiode voelt de narcolepticus zich verfrist, doch weldra treedt andermaal een gevoel van slaperigheid op. Dergelijke episodes van slaap duren 10 à 30 minuten en kunnen zich meermaals voordoen in de loop van de dag. Zij komen vooral tot uiting in rustige omstandigheden, zoals tijdens zittend werk, bijwonen van vergaderingen en rijden met de wagen. Vechtend tegen de slaap kunnen de patiënten een vorm van “automatisch gedrag” vertonen (dit wil zeggen dat zij taken uitvoeren, waarvan zij zich achteraf niet meer kunnen herinneren wanneer of hoe zij dit gedaan hebben). De gevolgen van uitgesproken slaperigheid tijdens de dag kunnen ernstig zijn. Zowel in de familiekring als op het werk kan de slaperigheid verward worden met luiheid of gebrek aan motivatie. Dit leidt tot familiale en sociale herrie, met eventueel echtscheiding en verlies van tewerkstelling. Zolang de aandoening onherkend blijft, beseft de patiënt niet wat er aan de hand is. De voortdurende slaperigheid kan een bron zijn van frustratie, zelfverwijt, depressie, alsook van ontkenning: patiënten onderschatten of minimaliseren dit probleem om niet het gevaar te lopen het voorwerp van spot te zijn. Bovendien is de slaperigheid een gevaarlijke situatie, die de onmiddellijke aanleiding is van arbeids- en verkeersongevallen.
b) Cataplexie
Een ander kenmerk van narcolepsie is de aanwezigheid van een ongewone REM slaap manifestatie in de waaktoestand. Dit fenomeen, cataplexie genoemd, komt overeen met een plots, kortdurend krachtsverlies van de skeletspieren. Cataplexie wordt doorgaans uitgelokt door emotie. Zowel woede, een lachuitbarsting, als de emotionele opwinding bij een belangrijke gebeurtenis kan een aanval van cataplexie veroorzaken. De verschijnselen variëren van een zwaktegevoel in de gelaat- en nekspieren of in de benen, tot een bruuske val. Daar patiënt het bewustzijn behoudt, is het onderscheid met banaal bewustzijnsverlies (syncope) duidelijk. Dit verschijnsel duurt enkele seconden tot enkele minuten en kan zich eveneens meermaals per dag voordoen. Op zichzelf kan cataplexie nog vervelender zijn dan steeds terugkerende slaperigheid. Sommige narcoleptici schuwen sociaal contact, precies vanwege deze aanvallen van spierverslapping. Ongeveer 60% van de narcolepsiepatiënten vertonen cataplexie. Dit symptoom kan zich vroegtijdig of laattijdig manifesteren in verloop van de aandoening.
c) SOREMP
Een kenmerkende vaststelling bij het slaaponderzoek is dat REM slaap zich kort na het inslapen voordoet. De slaap kan zelfs aanvangen met een REM episode (SOREMP - sleep onset REM period). Subjectief ervaren de narcolepsiepatiënten deze plotse overgang naar REM slaap als slaapparalyse (het individu is zich bewust van de omgeving, doch is niet in staat zich te bewegen), hetzij onder de vorm van hypnagoge hallucinaties (dit zijn levendige gebeurtenissen of gewaarwordingen die waargenomen worden in het begin van de slaap; achteraf realiseert men zich dat deze belevingen fictief waren). Zowel slaapparalyse als hypnagoge hallucinaties kunnen een beangstigend of bedreigend karakter hebben.
De nachtelijke slaap kan vervolgens normaal verlopen of onderbroken worden door herhaalde ontwaakepisodes.
5. Behandeling
Vermits de oorzaak van narcolepsie voorlopig nog onvoldoende gekend is, is men aangewezen op symptomatische behandeling. Voor de slaperigheid worden opwekkende middelen (amfetamines of aanverwante stimulantia) voorgeschreven. De cataplexie reageert doorgaans goed op antidepressiva, vermits deze geneesmiddelen een sterke onderdrukking van de REM slaap kunnen teweegbrengen. Het belang van voorlichting van familie en werkgever, alsook van het inlassen van dutjes op geijkte tijdstippen, mag niet onderschat worden.
Geplaatst 
Ik ben benieuwd hoe 't afloopt 
Hou je ons op de hoogte? 
