Zo, nog ff Holten gereden...
Vanochtend vroeg op (6 uur), en niet gegeten omdat ik dat er toch allemaal alleen maar uitkots (en ik zou niet weten waarom, maar het gebeurt). Paarden ingeladen en op naar Holten. 't Was erg leuk, eerst paarden gekeurd en daar begon de pret al: Voltrack had een hengst ontdekt en moest heel nodig opbieden tegen zo'n stoere gozer. Dus de beer was los. Doettie anders nooit hoor enzo, maar nu dus wel. Verder liep er nog een leipe merrie die natuurlijk ook even attent moest worden gemaakt op Vol's aanwezigheid (HIJ IS RUIN for christs sake). Het monsteren in stap ging nog wel, maar in draf liep hij mij zowat omver, dus ik moest hem wel eventjes wijzen op het feit dat hij met mij mee was, en ik niet met hem. Goed, uiteindelijk ging t wel en werd hij heel gewoon goedgekeurd. Hercules gaf nergens om en kwam ook zo door de keuring. Nog even wat over de wei waar de trailers stonden gewandeld, en opgezadeld maar. Inmiddels waren onze grooms Heike en Bart ook gearriveerd. Net toen ik mijn voet in de beugel zette dook opeens Ilona op. Ff snel 'hoi' gezegd en op naar de start. Bij de start wilde Voltrack het pand niet verlaten. Na een flinke lel en een schop liep hij in een dribbel galopje naar buiten (wat een zeikerd!). In de 1e honderd meter ging mijn vaders chap stuk, en na wat gemorrel en gerommel heeft hij hem gewoon afgerukt (de beste oplossing). Hij had nog onwijs veel geluk dat 'per ongeluk' zijn oude chaps mee waren, zodat hij dus gewoon verder kon en mocht rijden (je moet wat aan je benen hebben met open beugels). Goed, toen konden we dan beginnen. Heel rustig wat gedraafd, galopje gedaan na de 1e 5 km, en tussen de 10 en 22 (p/a controle) hebben we 15 km/h gereden. Helaas hadden we in het begin al flink wat minuten verloren. Bij de p/a glansrijk ok gekeurd met 52 (Vol) en 48 (Herc) als pols (je mag max 60 hebben). Heel raar: op het pad erheen dacht ik: NU issie 60 (dat voel je wel ong aan), en even later dacht ik nog: 52 of 48 (voor Vol)... Gek is dat dan. Na de p/a hebben we bijna alleen maar gegaloppeerd (goed getrainde bullies), en dus schoten we lekker op. We hebben toen wel minuten goed gemaakt, maar niet genoeg. Op een gegeven moment kwamen we dan op de hei waar we tegen een berg (de holterberg) op galoppeerden, boven gekomen was ik echt verbijsterd door het uitzicht. Echt schitterend! De hele rit was onwijs mooi (ik had alleen nog maar gegroomd vorig jaar), en de paden waren echt perfect voor een rit. Alles prima aangegeven. En halverwege kwamen we Maartens moeder nog tegen die paaltjes zocht (paar gefrustreerde wandelaars of niet wedstrijd ruiters hadden ze eruit gerukt). Prima geregeld! We hebben 3 miezerspetjes regen gehad, en toen we naar huis gingen begon t pas echt.
Erg leuk was ook Vol's grote broer: Macho Man die heel cool bij de keuring stond waar Voltrack nogal wat irritante stennis bakte (echt zo irritant, maar daar is hij dan arabier voor). Onderweg zag hij ook nog ik weet niet wat voor enge dingen, dus ik heb hem flink uitgescholden voor kwpn-er met een te hoog iq (en nog wat echt lelijke dingen). Toen we weer finishten overigens wilde hij weer niet naar binnen (je mot wat als je Vol heet, en Track van achteren), bij de finish had hij weer 52 (ik dacht nog: we kunnen meer draven), en Herc had 56 (die had niet meer moeten draven, want hij werd later gekeurd). Bij de p/a kwam trouwens Karin ook nog opdagen. En bij de finish zat Ilona met Sonja (toch?) te schrijven, en Karin was helemaal in haar eentje het Secretariaat, ze zat trouwens wel breeduit te grijnzen. Maarten heb ik alleen even bij de start gezien (nog gezwaaid, en daarna liet Voltrack even weten dat HIJ alles bepaalt, en niet ik, dus wanneer we starten ook). Bij de nakeuring was Vol niet meer vervelend, maar wel even gek als anders *zucht*. Heike en Bart zijn daarna naar de Welsh Veiling gegaan in Ermelo (was het trouwens nog niet afgelopen?), en wij zijn spoedig huiswaarts gekeerd (hoopten we).
Juist, dat hoopten we wel ja. Bij AC restaurant Stroe kregen we opeens een lekke band aan de trailer. Gelukkig regende het niet, en konden we ijs halen, hadden we nog eten en was alles verder prima, maar toch. We hebben bovendien slechts een half uurtje op de ANWB man moeten wachten. Waarvoor mijn lof, wat een helden zijn dat als je ze nodig hebt! De band was zo gepiept (kan ik ook met zo'n krik als hij had), en we konden weer verder. Geen rare dingen meegemaakt, behalve de vader van Lidwien die opeens naast ons reed vlak bij huis. Nog even gezwaaid naar hem en de hond, en toen we thuis kwamen stond hij er al om Lidwien weer mee terug te nemen.
Kortom: we zijn geslaagd en hebben waar we voor gekomen zijn, was leuk Heike weer te zien (die deed lekker rustig aan en liet zich vooral niet opjutten door de rest), en Bart, Ilona, Karin en Maarten (al was t maar heel ff) natuurlijk.
Laudine (niet half zo gaar als vorige week, al moest ik wel erg vroeg op staan)