IN MEMORIAM: LORENZO
28-05-1993 - 04-07-2003
________________________________________________________________
Met veel verdriet, maar dankbaar voor de mooie tijd, die hij mij
gegeven heeft, geef ik kennis van het overlijden van mijn
mooie, dappere paard Lorenzo.
Ten gevolge van de ongeneeslijke en in een ver stadium gevorderde
hoefkatrolontsteking heb ik op 4 juli 2003 een einde aan het leven
van mijn mooie en liefste vriendje moeten laten maken
Lorenzo was dapper en een vechter tot het einde. Dat zijn leven veel te
vroeg tot een einde gebracht moest worden is verschrikkelijk.
Wat voor altijd bij mij zal blijven is het fantastische karakter van
Lorenzo; altijd braaf, altijd werkwillig. Niet altijd gehoorzaam en
met een flinke dosis pit, maar met het hart op de juiste plaats.
In het bijzonder heb ik herinneringen aan het behalen van de tweede
plaats tijdens de Open Somerse dressuurkamioenschappen in 2003.
Terwijl Lorenzo toen al pijn geleden moet hebben, heeft hij zijn uiterste
best voor mij gedaan omdat ik dat zo graag wilde.
Want zo was Lorenzo: hij ging voor mij door het vuur en had alles voor mij
over.
Daarom lag bij mij de zware taak om te moeten beslissen dat het leven van
Lorenzo niet verder gerekt moest worden. Dat had hij niet verdiend na alles wat hij voor mij gedaan heeft.
Ik ben danktbaar voor de mooie herinneringen die ik aan mijn lieve vriendje
heb.
Dood ben je pas als men je vergeten is: Lorenzo zal altijd voortleven….
Barbara
________________________________________________________________
, brok in mijn keel, tranen in mijn ogen.
