Op de Almelose ruiterdagen heeft mijn paard op donderdagavond een halsblessure opgelopen aangezien hij van iemand is geschrokken die op de hooizolder liep. Hij is met de atlas tegen het plavond geknald en heeft zich als een gek omgedraaid. Hij was helemaal van streek, kon geen lengtebuiging meer naar links aannemen, kreupelde linksvoor en kon zelfs geen thermometer meer verdragen in zijn 'behind'. Dierenarts erbij, pijnstillers gekregen, volgende dag is de dierenarts weer geweest en heeft mij ook gezegd dat ik hem niet naar huis kon brengen aangezien hij zijn hoofd niet achterna kon reizen i.vm. die blessure. Maandags kwam hij weer langs en mocht ik hem naar huis brengen. Hij mocht gelukkig ook de wei in. Vrijdags heb ik voor de zekerheid foto's laten maken op de kliniek en op die foto's konden ze geen schade vinden, maar uitsluiten wouden ze het ook niet. Ik mocht hem gaat longeren aan het halster. Dat heb ik nu een week gedaan en het wordt steeds beter.

Net heb ik gesproken met de dierenarts en ik mag hem nu gaan "rijden". Met een lange teugel, zorgen dat hij ontspannen is en ik moet niet gaan proberen om hem te laten inbuigen (dus proberen door de pijn heen te rijden). Dit laatste was ik ook niet van plan. Ik ga hem dus gewoon sukkelig rijden. De eerste paar keer zal het wel een buitenritje worden. Rechtuit en en een beetje stappen.

Ik ben in ieder geval blij dat het alleen maar vooruit is gegaan. Het was een heel naar gezicht. Hij had ook zoveel pijn, de ene dag was hij zo van slag dat hij al het zaagsel van de ene kant van de stal, naar de andere kant en de andere dag was hij lusteloos