foto's en mijn verhaal van ons eerste paardje!
In maart zagen wij een foto van dit ventje en dachten we van "laten we eens gaan kijken", het was voor ons zo'n 6 uur rijden, hij komt uit Duitsland, en we waren er dus behoorlijk serieus mee bezig. Toen we hem zagen , vonden we hem nog leuker dan de foto. Ook al was het een eigenwijze dondersteen, waren we erg van hem onder de indruk. Dus gingen we het traject van een paard kopen in. Dat is niet bepaald zonder slag of stoot gegaan en we er echt voor moeten knokken.
Op 4 juni 2003 was het dan eindelijk zo ver en werd hij gebracht. We hebben hem door Potijk op laten halen, echt hele fijne mensen daar, een aanrader! Om 10:30 kreeg ik een telefoontje dat ze ongeveer 1,5 uur later op stal zouden zijn, dus ben ik van kantoor naar huis geraced.
Mijn vriend Peter had samen met Ton zijn stalletje versierd, lief hè?! :
Hier mocht ik hem van de wagen afhalen, het was gelijk eigen :
We hebben hem eerst maar in de paddock gezet en wat plakken hooi gegeven, daar begon hij smakelijk van te eten nadat hij de paddock eens wat beter had bekeken .
Helaas had hij het voor elkaar gekregen zijn koppie ergens aan open te stoten, dus konden we gelijk de VA laten komen.
Arm beest, uit z'n vertrouwde omgeving gehaald, in zo'n grote brommende, bewegende stal gezet, een paar uur later er weer uit, een vreemde stal in, dan weer die grote, brommende, bewegende stal in, halen ze eerst alle andere paardjes weg en sta je alleen in dat ding. Stoot je je koppie, kom je bij vreemde mensen (nah, die ene komt me wel bekend voor) en dan gaan ze met allemaal naalden in je prikken.
Toen hij aankwam vond ik hem mager en zijn hoefjes waren in bar slechte staat. Dat je 'm niet vers bekapt op transport zet vind ik begrijpelijk in verband met schrapen in een vreemde omgeving, maar dit was niet normaal meer.
Gelukkig ziet hij er nu een stuk beter uit en wij zijn heel blij met hem. Deze week krijgt hij een speelmaatje op zijn wei erbij, dus dan kan de echte pret beginnen
Dit zijn foto's die we gisteren hebben genomen van ons ventje. Lekker rennen:
En zijn coole koppie:
O ja, hij is een red roan tobiano Paint van bijna 1 jaar en we noemen hem Pluis
=^.,.^=[img][/img]
De grootste overwinningen zijn behaald door nog even vol te houden...Remember before you point your finger at someone else to blame, you point at least three fingers at yourself...