De reïncarnatie gedachte vindt zijn oorsprong vooral in de oudere religies uit het Oosten. In de Oepanisjads, de vijfduizend jaar oude Hindoe geschriften, wordt gesproken over het begrip de eeuwige kern van de mens, die vele levens incarneert in een stoffelijk lichaam. Ook wel de leer van de wedergeboorte genoemd. Incarnatie betekent letterlijk vertaald in het vlees gaan.
Reïncarnatie wil zeggen dat dit proces niet één keer plaatsvindt, maar dat de ziel meerdere keren in een lichaam incarneert. Ook het begrip karma wordt hier al genoemd. De wet van karma kan worden omschreven als 'wat men zaait zal men oogsten'. Op materieel niveau kennen we de wet van Newton, actie = reactie. Wanneer je een bal tegen de muur gooit, dan komt deze weer terug. De actie (oorzaak) die wordt veroorzaakt, heeft zijn reactie (gevolg). Op geestelijk niveau is er een zelfde wet, namelijk de wet van karma.
Karma betekent in het Sanskriet 'werk' ofwel 'handelen'. De handelingen ofwel de acties die wij maken hebben allen een reactie. De energie die we verspreiden, heeft een terugwerking om zo het evenwicht weer te herstellen. Ook de gedachten die we verspreiden kennen allen hun terugwerking. De terugwerking en daarmee het herstel van het evenwicht, zorgt ervoor dat we ons bewust worden van ons eigen handelen.
Ook in het later ontstane Boeddhisme zijn wedergeboorte en karma weer terug te vinden. Het Boeddhisme stelt dat de mens door goed te leven, zich los kan maken uit het zogeheten rad van wedergeboorte. Door goed te leven wordt namelijk het (negatieve) karma van vorige levens opgelost en kan de mens terugkeren naar het nirvana, een toestand van eeuwigdurende gelukzaligheid. In het oosten ligt het accent meer op een cirkelgang als gevolg van doem- of noodlot.
In de westerse traditie wordt karma positief opgevat. Karma wordt gezien als een nieuwe kans om datgene wat nog niet bewust is of volgroeid alsnog te leren. Karma wordt daarom ook wel de Wet van Genade genoemd. Karma is geen straf, maar een middel tot bewustwording van het feit dat wat wij andere aandoen, wij ook onszelf aandoen en omgekeerd.
In het westen staat reïncarnatie/karma dus in het teken van groei, ontwikkeling van de ziel naar het Hogere naar God en het vermogen tot lief hebben. De moderne westerse spirituele stromingen zijn vrijwel allemaal gebaseerd op de reïncarnatie en karma gedachte.
Karma wordt dus verschillend opgevat, in het westen werd reincarnatie en karma geintroduceerd door H. Blavatski, grondlegger Theosofie en Rudolf Steiner, grondlegger antroposofie (1913)
Overigens heb ik veel minder kennis nog op dit vlak, dus hoop ook zeker wat van je te kunnen leren, SP
Ik begrijp nu, dat vanuit het boeddhisme je goed leeft en zo geen karma ontwikkeld waardoor je (negatieve) karma uit vorige levens inboet als het ware en wedergeboorte eigenlijk betekend dat je je (negatieve) karma nog niet ingelost hebt...
Vanuit het westen wordt karma echter anders bekeken, als meer iets positiefs.