Geplaatst Een 15 jaar oude Fjord-merrie. Werd 2 jaar geleden onberijdbaar, extreem nerveus op stal en zelfs de meest simpele dingen waren bijna onmogelijk met haar. Waarom?
Toen ik Hester voor de eerste keer op haar eigen plek ontmoette, was duidelijk dat haar eigenaren bang voor haar waren, en Hesther had 2 jaar geleden eigenhandig besloten dat het genoeg was. Ze hield niet van de manier waarop de mensen die haar behandelden, haar bejegenden als een gevaarlijk, stom, angstaanjagend beest. En dus deed ze exact wat zij wouden: exact!
De dag dat Hester arriveerde op Midnight, was ik elders aan het werk, dus ik was er niet om haar op te wachten (wat normal wel gebruikelijk is). Maar toen ik eenmaal terugwas, ging ik naar haar stal. Daar trof ik een Hester die mij niet genoeg bedanken kon: ze is geboren in Engeland en ik denk dat het voor haar voelde alsof ze was thuisgekomen. Vanaf dag 1 was ze een perfect paard; geen enkel probleem zoals beschreven door de eigenaren, kwam naar voren. Ze was rustig en makkelijk te berijden en te behandelen. Als je de verhalen van de eigenaren niet kende en men zou tegen je zeggen dat dit een probleem-pony was, dan zou je ze voor gek verklaren. Er was mij o.a. verteld dat de laatste persoon die geprobeerd had om Hester te berijden, er door haar was afgegooid. Op dag 2 vroeg ik Tiffany, een 16-jarig meisje dat als stalhulp bij ons werkt als ze de tijd heft, om Hester te berijden. Nou moet je weten dat Tiffany niet veel rij-ervaring heeft, maar Hester was, net als ik verwachtte, heel voorzichtig met Tiff en bleef kalm en rustig. Ik had niets beters kunnen wensen!
Over het algemeen kun je zeggen dat ik geen enkele training met Hester heb gedaan. Ik heb haar puur en alleen behandeld met respect en liefde, en Hester gaf alles terug was mogelijk was. Ook hier hebben we weer te maken met een klassiek geval waarin de eigenaren de pony niet het respect geven dat ze verdient.
Ik vroeg de eigenaren te komen om Hester te berijden en om mij te laten zien hoe zij met haar werken. Hester deed het fantastisch (hier en daar even dwarsliggen, maar liet al snel zien dat ze wist wat er van haar verwacht werd: ze moest weer terug aan het wek met haar eigenaren. Haar verblijf op Midnight heeft er o.a. voor gezorgd dat haar conditie weer op peil kwam en alles samengevat kun je zeggen dat deze kleine prop van een pony toch weer een beetje blijer vertrok dan toen ze kwam.
2 Weken nadat ze terug naar huis was, horde ik dat Hester niet langer " nerveus" is op stal en dat het rijden weer zonder problemen verliep. Gelukkig hadden de eigenaren het trainingsrapport van Hester goed doorgelezen, begrepen en mijn advies opgevolgd om " deze fantastische oude dame vriendelijk te behandelen en weet wat je van haar wilt als je met haar gaat werken, en bovenal: accepteer GEEN vervelend gedrag van haar; negeer haar gewoon op zulk soort momenten.
Alles samengevat waren het ook hier de eigenaren die het probleem vormden en niet het paard, zoals in zoveel zaken die ik tegenkom...
" It's not what you do , it's the way that you do it" (" Het gaat er niet om wat je doet, het gaat erom hoe je het doet") - de meeste mensen kennen deze uitdrukking wel, en in het geval van paarden is dit een waarheid als een koe!
In veel gevallen is het niet eens zozeer de training die ik verricht met een paard; veel belangrijker is hoe ik met het paard omga: ik ben gewoon life tegen hem gedurende een aantal dagen en pas dan begin ik aan de training.
Het eerste wat ik wil kunnen met een paard, is het in staat zijn om het paard een volledige borstelbeurt te geven, van top tot onder. Daarnaast moeten we op het punt komen dat het paard niet langer meer van mij wegrent, wanneer ik de wei in kom om hem een halster om te doen.
Wanneer je deze dingen nog niet kunt met je paard, dan is alle andere training bijna gedoemd om te mislukken. Om nog maar eens een uitdrukking te gebruiken: - "Learn to walk before you run" (Leer te lopen voor je gaat rennen").
(Vind ik erg goed uitgelegt en past goed bij mijn gesloten Toppic
) 
En het is ook zo leuk om te zeggen dat hij vroeger is mishandeld en dat je zijn vertrouwen hebt teruggewonnen, bla bla. Ow en als een paard een beetje vervelend is komt dat ook door zijn slechte verleden. 
) 
doeidoei 
Ik zou bij zo'n paard het dus echt wel hebben opgegeven, omdat ik er bang van zou zijn geworden... 
(in het algemeen) 
) 
Nou ja, ik ben eigenlijk wel eens benieuwd naar je EIGEN ervaringen, ik heb het vorige topic een beetje gevolgd en daarin las ik dat jullie zeggen veel ervaring te hebben met probleem paarden, op die leeftijd lijkt mij dat erg knap dus kom maar eens op met je ervaringen (dan a.u.b. niet een verhaal wat je ergens gelezen hebt, dat zijn geen ervaringen!)