Ik wil even kwijt dat ik het zoveelste bewijs heb gevonden dat paarden voelen hoe jij je voelt.
Met binky en mij ging het heel erg goed we gingen van het ene kampioenschap naar het andere en hij liep bijna altijd top! Tot een maand geleden, toen kreeg ik mijn rapport. Het was zo slegt dat het bijna onmogelijk was om dat allemaal nog op te halen. Het was egt een klap in mijn gezicht, omdat ik weet dat ik het makkelijk kan maar een paar weken niet egt mijn best heb gedaan door omstandigheden. Dit had onmiddelijk uitwerking op de prestaties van Binky en mij. Hij liep niet eens meer goed aan de teugel. Ik heb eigenlijk vandaag een wedstrijd maar ik ga niet misschien vinden jullie dat laf ofzo maar ik denk dat ik tevreden moet zijn met de kleine dingen en dat het belangrijker is dat ik mijn school nog even 2 weken goed bijhoud en mijn band met binky versterk dan dat ik zijn prestaties ga forseren en hij gewrongen loopt want dat is wat hij doet.
Ik kom hier wel weer overheen dat weet ik zeker het geeft aan dat ik een hele sterke band met hem heb want je reageert je frustraties en je gevoel af op degene die het dichtst bij je staat....
Ik rijd nu veel buiten omdat dat ontspannend is voor ons allebei ik ben gisteren met Fritz meegereden dat is een shire en de man die hem berijdt heeft parcison. Hij trilit dus heel erg maar hij doet alles zelf, hem uit de stal halen, poetsen, opzadelen rijden hij trilt misschien wel maar hij is nog geen invalide hoor!!!
Zoals jullie allemaal weten zijn shire's heel erg groot, maar dat paard heeft zoveel vertrouwen in die man dat het hem niet uit maakt of hij trilt en dus aan de teugels trekt of niet. Hij trilt dan ook veel minder erg als hij rijd, omdat hij dan ontspant.
Dit vind ik egt geweldig als je dit kan!!!Ik moest even mijn verhaal kwijt ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen steunen.
