Geplaatst Gisteren had ik weer eens les in de rijvereniging, dat is voor mij om de week, heb ik met een ander meisje geregeld, we gaan om de beurt.
Annemarie, mijn bijrijdster zou meegaan. Ik keek bezorgd naar de lucht of het wel door zou gaan met al die onweer en regen afgelopen avonden. Maar het bleef droog en het leek erop alsof het ons gegund was. Wij de paarden zadelen, en komt me daar toch een massamenigte voor de deur langs, zo hee! Mensenlieve. heel de weg was bezaaid met ouders en kinderen, zoveel, niet normaal meer. Overal. Over de hele weg. en ze liepen niet alleen rechts van de weg, nee, over de gehele breedte. En niet een klein stukje maar honderden meters lang! Hoe moesten wij daar door? Ik moet voor de les betalen, dus ik wilde dat niet laten schieten. Het hek ging open en ik wilde met paddy er tussendoor gaan, en dan naar de linkerkant van de weg, naar de berm om de menigte van links te passeren. Helaas............. trutje paddy werd weer eens een keer hysterisch en maakte een enorme sprong in de massa!!!!!!!!!
Ik riep dat de mensen op zij moesten want paddy voelde weer aan als een muur voor mij. Om mezelf ben ik niet bang, ik ben aan haar rare sprongen gewend geraakt. MAar als ze bovenop andere mensen springt wordt het me te gortig. Annemarie volgde mij een paar meter achter, en de ouders vielen tegen me uit. Ook tegen annemarie, terwijl iones zich (zoals meestal) voorbeeldig gedroeg. Ik zag links op de weg een gat in de berm en ik week razendsnel uit naar een wei om uit de menigte weg te gaan en adem te halen. Ik keek naar de mensen die voorbij kwamen en vroeg me af hoe ik er weg zou kunnen komen. Een man schreeuwde "GIJ HET GEEN VERSTAND VAN PERDE!" waarop ik zei dat hij zelf niet wist wat een paard was. Een vrouw kwam naar me toe en greep paddy bij de teugels en begon te grijnzen tegen mij. Ik zei "ja, ik heb rijvereniging vanavond" en ze zei dat die rijvereniging niet zo belangrijk was. fijn he, als iemand anders dat voor je bepaalt en haar eigen belang boven het jouwe prevaleert. Ik had geen zin om met zo iemand in discussie te gaan en vroeg haar paddy los te laten, ze stond immers rustig stil daar op die wei. Ze liet niet los, ik verzocht het haar nog een paar keer, dringend. Ik vroeg me af of ik haar dan moest slaan maar een man kwam op haar af en tikte haar aan en zei "laat eens los." op een toon van "niet te ver gaan he". Daar was ik hem heel dankbaar om. Annemarie bereikte intussen de wei ook. Ik wilde omkeren want de mensenmassa was te lang. Maar hoe? Ik besloot dat paddy rechts in de berm moest lopen, van links geflankeerd door iones zodat ze zich ingedekt voelde en rustig bleef. En dat werkte ook. Toen zag ik dat er eindelijk een einde aan de menigte kwam. ik vroeg aan de mensen waar ze vandaan kwamen. "we zijn overal in nuenen", zei iemand. Ik vroeg "komen jullie ook in de helse straat?" "nee, daar zijn we niet geweest". Dus gingen wij via de helse straat, broekdijk, over nederwetten, naar de soeterbeekse weg om te trainen en kon ik nog net een kwartiertje met de les mee rijden. 
Zucht. en dan durven sommige mensen te beweren dat er geen sprake is van overbevolking. Nou, had je dat gisteren moeten zien.
De weg is openbaar en van iedereen, maar deze ouders en kinderen eigenden zich de hele weg toe waardoor anderen uitgesloten werden. Dit vind ik zo'n typisch gedrag he. Vandaar mijn kritiek altijd.
)...
afblijven!
*schaam* excuus... weet ik veel (sja, domme nederlander he 
Maar we hadden wel altijd lol!