Geplaatst Ik wil even mijn verhaaltje vertellen over mijn (nu 2-jarig) veulentje...
Ik kreeg van mijn vriend een merrie van 17 jaar, ze was van een vriend van hem maar hij ging naar het buitenland en wilde die merrie niet verkopen dus ze mocht bij ons komen.... Ze hadden lopen rommelen met dekken maar volgens zijn dierenarts was ze niet drachtig! Maar ik haalde haar samen met een vriendin op en eenmaal bij ons op stal zag ik dat er een paard ziek was dus de dierenarts kwam en ik heb haar gelijk gevraagd of ze mijn merrie wilde enten en ook even willen opvoelen voor de zekerheid dat alles goed zat van binnen en sta je daar met je goede gedrag om 22.30 op vrijdag avond, vraagt ze aan me wil je het zien? Ik zo van wat dan..... ja je veulen ahum..... Ik wist even niet wat ik er mee aanmoest maar goed Bepje begon te groeien maar ik wist dus niet van welke hengst het was... tot in april ik op woensdag samen met mijn vriend naar stal en wij zo bij haar kijken en even poetsen en de staleigenaar kwam er bij staan en hij en mijn vriend zeiden dat het nog wel een week kon duren.... de volgende dag kom ik op stal... iedereen gefeliciteerd!!! Ja okay waarmee? Nou met je bonte veulen.... maar niemand mocht erbij en ik loop er naar toe Bepje kijkt mij aan heel vrolijk draait zich om en duwt zo het veulen naar mij toe.... dat was het mooiste moment wat ik ooit heb mee gemaakt... En het is zo'n leuk beest aan het worden super mak en braaf.. Alleen is bepje in december ook ineens gestorven....
Maar gelukkig lijkt haar dochter behalve de kleur dan onwijs veel op d'r moeder 
Echt lief van d'r! Wat rot dat ze is overleden... gelukkig heb je nog een dochter van haar!