Ik heb een tijd geleden borstkanker gehad, borstbesparende operatie en men dacht destijds: geen uitzaaiingen.
Nu zijn er dan toch uitzaaiingen in de longen .
Ik hoestte al een hele tijd en ging naar de huisarts, die voor de zekerheid mij doorstuurde naar rontgenologie voor foto's.
Dus ja. Dit houdt in dat ik niet alleen gewone bestraling (radio-therapie) maar ook chemo-kuur krijg... Vreselijke vermoeidheid, bijwerkingen, elke dag weer naar het ziekenhuis, etc. en dus: niet in staat tot 'behoorlijk' mijn huishouden doen, laat staan paardrijden.
Ik weet niet wanneer de bestralingen beginnen, het moest wel zo spoedig mogelijk.
Daarbij komt nog een naar bericht: doordat ik een te grote kans heb nu op kanker en/of overlijden, tenminste in de ogen van de landen waar adoptiekinderen vandaan komen, kunnen we dus niet adopteren . Dus kinderen krijgen is van de baan.
Ik kan het nu nog nuchter opschrijven, weet het pas sinds de huisarts vanavond op bezoek kwam. Hij is een lieverd en doet echt alles voor ons.
Peter is echt overstuur, we belden meteen onze ouders die kwamen hier naar toe zodat de huisarts hen ook kon inlichten.
Morgen weet ik meer wat betreft wanneer ik voor het eerst naar het ziekenhuis moet, binnen 5 dagen in ieder geval.
Ik hoest veel en diep, maar niet vaak, dus dat valt mee, heb alleen telkens een kriebelgevoel in mijn longen, zoals bij verkoudheid maar dan dieper.
Ik heb er vertrouwen in dat alles weer goed komt met mijn gezondheid, maar de gedachte dat dit nog zo lang gaat duren... oliebol.
Peter zei: zodra ze beter is koop ik een paard voor haar .
Dat wist ik al, dat hij dat wilde.... de lieverd wil me zo gauw supergelukkig zien! Alleen moet hij ook gelukkig worden he, en hij weet eigenlijk nog niet zo goed hoe dat nu moet zonder kinderen .
Ik wil hem wel 'paardenfreak' maken, maar dat is het afgelopen jaar niet zo gelukt bij hem. Honden daarentegen, daar is hij gek op!!
Ik ga hem weer ff knuffelen, lijkt me het beste, een uitstekend medicijn voor mens en dier...
Zodra ik meer weet laat ik het jullie weten, en ik ga in de toekomst tijdens mijn 'energieke momenten' tussen bestralingen door nog wel proberen paarden te ontmoeten en misschien zelfs uitstappen of rijden !
Het is balen dat ik weer kanker heb, maar maak je geen zorgen. Zoals Arnold Schwarzenegger ooit zei in de film:
I'll be back...
Liefs, Dorine.