Geplaatst 
Ik voel me zo verdrietig. Na anderhalf jaar gaan we DC dan toch een spuitje geven. We hebben met veeartsen gepraat en andere mensen die hetzelfde probleem hadden. Allemaal hetzelfde nieuws dat ze er nooit overheen zal komen met haar benen en dat het beter is om haar maar een spuitje te geven. Vandaag stond ze zwetend in haar stal en kon ze amper staan. We kunnen haar ook niet dekken want het gewicht van het veulen zou teveel voor haar zijn. Wij zijn er nu ook achter gekomen dat het erfelijk is en dat ze zo al geboren was. Alleen je merkt het niet tot ze 1 jaar oud zijn en dan beginnen de problemen. Zelfs met haar achterbenen dat beschadigt waren zou ze die problemen met haar voorbenen hebben gehad. Het is zo moeilijk te geloven dat mijn kleine meid er niet meer zal zijn We zijn nu aan het regelen om te kijken wanneer we het kunnen doen en Doug zal haar in de wei begraven zodat ik nog naar haar toe kan. Ik wenste dat een mirakel gebeurde en dat ze niet hoefde te gaan. 
