Geplaatst ik ging met 2 vriendinnen naar het dorp, toen mn mobiel ging het was mn moeder, ik nam op.ik moest niet gelijk panieken, maar stephanie, mn pony, was ziek.ik stond al gelijk bijna te huilen in de winkel, en ik fietste zo hard als ik kon naar de boerderij.toen ik daar kwam was de veearts er al. ze had koliek.ze was in de wei gevonden door n meisje die haar pony ging halen.ze was helemaal bezweet, en bonkte met haar hoofd tegen de muur aan van pijn.ik ging bij haar zitten en ze werd al iets rustiger.
ik moest met haar gaan lopen en dat deed ik. het hielp, en de veearts zei dat het goed gig komen. maar net toen hij weg was ging het helemaal mis. ik liep huilend over het erf, ik was kapot.mn vriendinkwam eraan en die was ook aan het huilen.ik vroeg waarom zij dan wel huilde en wat denkje, haar pony, mijn verzorgpony, was verkocht.dezelfde dag, zonder dat ze het wist. sávonds rond zeven uur ging stefanie dood.ze ging liggen in de bak waar ik met haar moest lopen.ik kreeg haar niet meer overeind.het was snikheet maar ik had het koud.de veearts liet haar inslapen..het was beter ik weet het..maar zo erg. nu heb ik een nieuw paardje, die is ook helemaal geweldig, maar ik mis steph toch ook..
kusjes roos
