. Oscar had aangeboden om mij te willen helpen op wedstrijden zodat ik niet altijd in mijn uppie hoefde en dat Michel ook niet altijd mee hoefde. (want ja als niet rijdende partner is het niet altijd leuk om weer op wedstrijd te gaan.)Terwijl ik Laiser in stond te vlechten met naald en draad, verraste Oscar mij daar eerder te komen dan ik verwachtte. Maar dat kwam mooi uit ik was namelijk wat aan de late kant
.Nadat ik een vlechtje had vastgemaakt, feliciteerde Oscar mij nog met mijn verjaardag. En wat schetste mij verbazing, ze had ook nog een cadeautje mee genomen
. Laiser vond het wel interessant zo'n ritselpapiertje. Maar wat er uit kwam was nog veel mooier. Ik kreeg voor mijn stoere bink een mooi zwart halster met gouden paardjes. Kortom een chique wedstrijdhalster 
. Je snapt natuurlijk wel dat het vandaag meteen gebruikt is.Daarna bood Oscar aan om Laiser's staart al vast uit te gaan pluizen. Dat was natuurlijk helemaal handig, dat scheelde mij weer een hoop tijd. En het resultaat was super hoor. Ik kon zijn staart heel makkelijk vlechten, en toonde lekker vol.
Toen we eenmaal helemaal klaar waren was Michel inmiddels ook gearriveerd en konden we vertrekken richting Kaatsheuvel. Laiser hoefde alleen nog maar eventjes de trailer in...
... alleen dacht Laiser anders over dat eventje
}> . Jeetje wat kan die moeilijk doen zeg. Zo moelijk heeft hij nog nooit staan doen met laden. 
Maar na een tijdje besloot hij dan toch maar om de trailer in te rennen. *zucht* paarden
Op het wedstrijd terrein haalden we Laiser uit de trailer en wat is het eerste wat meneer doet? Juist gras (vr-)eten. Hij liep me daar een partij te grazen. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat hij thuis nooooooooit gras te eten krijgt.
Om bij het losrijterrein te komen, moest ik eerst nog langs allerlei "spannende" dingen rijden. Dus ik achter een ander paard aan gegaan en Laiser liep mee, maar was bloednerveus. Maar dat paard moest naar het springterrein en wij naar de dressuurringen.
Geen probleem hoor Baasje, daar zijn ook paardjes. Mag ik daar ook mee gaan spelen, mag ik?
Tijdens het losrijden liep Laiser eigenlijk al goed. Beter dan ik verwacht had. Na een tijdje begonnen al die paarden hem toch wel een beetje te irriteren. En ik voelde hem al dwars worden. Ik wist dat als ik op dat moment zou gaan galopperen, dat hij eerst zou bokken. Dus zette ik hem in de galop. Beter hier zijn energie even eruit gooien dan in de ring. Dus daar ging een bokkend paardje en even later galoppeerde hij vrolijk het terrein over.
Oscar meldde me regelmatig hoeveel tijd ik nog had om los te rijden. (Goed werk, wist ik of ik wat meer moest gaan doen of hem even op de relaxstand moest zetten
)Aangezien Laiser steeds geïrriteerder werd van al die paarden kriskras over het veld, was ik blij dat we naar de ringen mochten. Daar liep hij een heel mooi braaf drafje. Dus ik dacht nog dat moet goed gaan. Maar dat had ik beter niet kunnen denken...
Oscar meldde me bij de jury als hier komt Christianne .... met Laisertje. En toen ik mezelf nog even meldde met mijn hoofd naast de schoft van Laiser omdat ik anders de jury niet kon zien, moest de jury lachen. Hij zag de humor er wel van in dat we Laiser even omgedoopd hadden tot Laisertje.
Helaas verging mij het lachen al snel, want bij het derde onderdeel vertoonde Laiser verzet, en gaf hij me duidelijk te kennen er geen zin in te hebben. Ik voelde meteen aan dat ik deze proef maar uit moest zien te zingen, omdat ik anders wel eens om een bokpartij en wellicht weer zwaaien naar de jury (was trouwens in precies dezelfde ring als toen
).Uiteindelijk werkte Laiser nog redelijk mee en ging het nog wel een beetje. (met de nadruk op een beetje)
Vrijwel meteen kon ik door naar de tweede ring. En vreemd genoeg wekte laiser nu super mee en liep heel mooi. Hij liet zien dat hij echt wel een L paard was. Hij voelde ook lekker en de galop was lekker krachtig. Zelfs onderdelen die anders nog wat moeizaam kunnen verlopen, deed hij nu alsof hij nooit anders deed.
Ik was zeer tevreden over deze proef. En de supporters
waren ook zeer tevreden.Dit was dus typisch Laiser, het éne moment nog net zijn middelvinger nog niet op steken en het volgende moment de sterren van de hemel lopen. Maar goed dat houd het wel spannend. Je weet nooit hoe het zal verlopen.
Terwijl ik terug stapte naar het parkeerterrein kletste ik nog wat met een amazone die ook terug stapte. Ze vroeg nog hoe het was gegaan. Dus ik vertelde dat de eerste proef knudde was en dat ik zeer tevreden was over de tweede. "Ja wat rijd jij nu M1 of M2?" "Ik rijd L1
, was toen mijn antwoord. (altijd leuk als mensen je hoger inschatten )Voordat de terug gingen naar stal, liepen Oscar en ik nog even naar het secretariaat omdat we daar nog iets moesten vragen voor mijn zusje die morgen start. Terwijl we daar naar toe lopen, zien we een vosje zonder ruiter op ons af crossen. Het paardje was duidelijk over de rooie.
Langs alle kanten kwamen mensen aangerend die op hem afvlogen. (met als gevolg dat het dier nog verder in de stress raakte)
Ik stond op een ander stukje en zei heel kalm en rustig dat hij braaf was en nodigde hem uit om bij mij te komen. Toen hij vlakbij was stak ik mijn hand niet uit. Ik zag gewoon dat hij dan weer zou schrikken. En dat verbaasde het dier eigenlijk wel. Omdat ik in een hoek van het weiland stond moest het paard al afremmen en draaien. En om de een of andere rede kwam hij toen terug naar me en liet zich rustig pakken. Dus Oscar en ik wilden net op zoek gaan naar de eigenaar, maar daar kwamen al een jongen en een meisje aan gelopen. Bleek ik een paard van Maikel van de Vleuten gevangen te hebben.
Nadat we Laiser naar huis hadden gebracht was het tijd voor de prijsuitreiking. Ik was heel benieuwd naar mijn punten. Voor de eerste proef zou het niet veel zijn, maar die tweede zou wel eens een winstpunt waard zijn geweest. Maar goed je weet niet hoe de jury er over denkt.
Voor mijn eerste proef heb ik 147 punten gekregen. (en dat was meer dan ik verwacht had) en was ik 13de van de 22.
En mijn tweede proef verbaasde me helemaal. Ik had maar liefste 22 punten meer dan mijn eerste proef. Ik had 169 punten. (dus 2 winstpunten). Wat was dit gaaf. Mijn eerste buitenwedstrijden in de L1 van dit seizoen en dan meteen 2 winstpunten, dat was een goed begin
En Oscar bedankt voor het fijne groomen van deze wedstrijd. Tot over twee weken.
Een paar fotootjes zien te zien in [ITP] Tot de volgende keer maar weer...
