Ik voel me altijd erg schuldig als ik boeken lees over natuurlijk paarden houden: uitloopstal, altijd naar buiten kunnen, in kuddeverband leven etc.
Het is voor paarden gezien hun natuurlijke manier van leven wel het beste als ze zo kunnen leven.
Zou het kunnen dat, omdat wij onze paarden zo gedomesticeerd hebben, dat als ze eenmaal gewend zijn aan die stal dat ze niet de hele tijd buiten willen blijven?
Die van mij staat bijvoorbeeld na 4 uur in de wei met haar vriendje bij het hek om er uit te kunnen en gaat graag haar stal in. Ik denk last van de dazen en een opgebouwde gewoonte.
Zou je dat weer aan kunnen leren, 24 uur per dag buiten of worden deze paarden daar niet gelukkig van?
De mensen die hun paard zomers dag en nacht buiten hebben staan: hoe reageren die paarden de eerste paar nachten? Willen ze dan naar binnen?
Die van mij heeft volgens mij van jongs af aan op stal gestaan.