Geplaatst 
.Ik zal maar even het verhaal vertellen:
Vandaag voor de 2e keer met me leren laarzen gereden, heb die dingen sinds zaterdag dus kun je je alvast voorstellen stijf die dingen zijn. Een gewoon mens loopt ze eerst in, maarja ik ben gewoon eigenwijs
.Maar eerst Laica d'r manen eraf gehaald, had beloofd dat ik ze zou laten groeien. Maar ik vond het zo lelijk, het werd er zo'n slome pony van. Nu is het weer een echte sportpony (ahum rodeopony
).Opgezadeld en op naar de buitenbak, had liever al binnen willen rijden maar daar was les.
Ow jee, opstappen. Oe, a, ouw, Roos zit
Het begin ging wel lekker, tot dat ik wilde halthouden. Madam vliegt er in 1 keer vandoor, ik me beugels kwijt. Denk maar niet dat ik dan nog enige grip hem met me laarzen
.Laica ging rechts, ik ging links.. en daar was grond *bam*, auw.
Wat bleek nou, langs onze buitenbak loopt nog een klein stukje land, sloot en daarnaast een stukje bos. Iemand van stal die galoppeerde daar dus, en daar schrok het kr*ng dus van
Dit was dus HET verhaal hoe ik de 1e keer van Laica afpleur.
Owjee, hoe moet ik morgen nou op stal aankomen, ik altijd met me grote mond
Groetjes van Roos, die morgen ongetwijfeld veel spierpijn zal hebben.
