Bokt.nl

russel schreef:

. Een tik met de zweep helpt echt niet. Je krijgt dan een megaverzet en een dosis beledigdheid dat je op die oefeningen bent uitgereden. Hij blijft dan pissig.

Tyrza schreef:

Hierdoor komt er letterlijk teveel druk op de ketel, waardoor hij zich wil onttrekken dmv wegdrukken van zijn hals. Zorg er eerst voor dat hij goed voor je been is, hou hem net iets voor je in tempo, maar laat hem niet onder je vandaan lopen.

russel schreef:

Tyrza, dat met mijn handen is een groot aandachtsppunt voor mij, en best wel moeilijk om als hij spanning gaat geven zelf als eerste los te laten. helaas is het dan 1 vinger de hele hand, Hij wat spanning, ik iets loslaten om niet te gaan trekken, hups hem helemaal kwijt.

** probeer je ellebogen langs je lichaam te houden, schouders naar achter. Je onderarm moet flexibel zijn, niet gespannen (ik denk dat dit bij jou te strak staat), je pols is de schokbreker (deze zal ook te gespannen zijn als je je onderarm spant) en je vingers zijn de veren (deze blokkeren als je je pols te strak hebt staan). Je zal merken als je je onderarmen, pols en hand meer leert te ontspannen, het minder een slijtageslag wordt. Je kan op je vingers gerust wat meer spanning zetten, maar dan moet je ervoor zorgen dat de rest ontspannen blijft. Dit bedoel ik dus eigenlijk met het "ademen" van je arm. Hou gevoel in alles wat je doet. Denk ook eens na: WAT doe ik, WAAROM doe ik het, en heeft het EFFECT?
Het is dus de kunst je lichaamsdelen separaat van elkaar te kunnen gebruiken.

Zoals jij het zegt herken ik veel in. Het is een drammerig paard met een hele sterke, korte hals die hij gemakkelijk in de strijd werpt.

Als hij gaat drammen is hij ook niet meer aan het been. Ik rijd met knopspoortjes en moet soms echt een schop geven om reaktie te krijgen en dan is hij weer pissig.

** Probeer dan eens met iets grotere sporen te rijden en meer met je stem aan te vullen, en zo de hulp te verfijnen.

Die handen, voor mij uit blijven rijden ga ik proberen.

**ben benieuwd!

Het is een ontzettend fijn, leuk en braaf paard in de omgang en daarom wil ik hem niet kwijt. Idd heb ik de stille hoop dat als ik hem hierdoorheen heb, dan rijdt hij de sterren van de hemel en heb ik veel geleerd. Dat is de uitdaging, maar lieve mensen het valt niet mee hoor. Ook omdat ik zelf nog zoveel te kort kom.

**je bent niet de enige. Denk maar zo: hoe moeilijker het is, des te groter de uitdaging! En als het lukt, is de overwinning alleen maar groter

Vraag je aan de springruiters. Hij is springen gefokt en ik wil graag ook springles, maar ik wil eerst dit probleem oplossen voordat ik ga springen. Het is een behoorlijk heet paard en ik heb het idee dat je met een niet-nageeflijk paard beter niet kunt gaan springen. Of zal juist springen het probleem beter op gaan lossen. Zijn rug zal er wel losser van worden.

Lielle schreef:

tempowisselingen lukken wel, maar hij blijft er vreselijk loperig in. Vandaar dat ik dan ook regelmatig echt doorsluit tot het halthouden, maar dat levert wel veel spanning op. In een ontspannen lage lijn gaat het makkelijker, pas als ik hem meer wil sluiten en aangespannen wil houden komen de problemen om de hoek. Op zich kom ik er in de les wel uit, maar in mijn eentje blijft het lastig.