Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 26-03-03 21:42

serieuze problemen

Geplaatst door de TopicStarter: 26-03-03 21:42

Beste bokkers
Ik zit met een aantal problemen. Het is best persoonlijk en daarom heb ik een ander account aangemaakt. Ik zit al een hele tijd op bokt en hoop dat jullie hier serieus op kunnen reageren.
Het zit namelijk zo dat ik heel gauw denk dat ik iets "ernstigs" heb. Dan bedoel ik het qua ziekte. Dan heb ik ergens een pijntje en dan duurt dat een paar dagen maar dan kan ik me echt heel kl*te voelen.
Ik hoop niet dat jullie dit als belachelijk aanvaren maar ik zit er echt mee.
Nu heb ik bijvoorbeeld last van pijn in mijn handen en die zijn ook altijd koud. Ik zit me er zo druk over te maken. Echt erg. Ook zit die "pijn"soms in mijn elleboog en tja, dat is ook weer iets om zorgen over te maken.
Ik ben bang om niet normaal meer te kunnen leven denk ik. Niet om dood te gaan maar om in een rolstoel te belanden of om "anders"te zijn.
Ik hoop dat jullie mij wat raad kunnen geven en hoop op niet te veel negatieve reacties.
ps ik ben nog niet zo oud.

**Geplaatst:** 26-03-03 21:50

Geplaatst: 26-03-03 21:50

Volgens mij is er een naam voor het beeld dat jij schetst. Ik kan er nu alleen even niet op komen.
Ik denk dat je er het beste eens over kunt praten met iemand die je vertrouwd. Misschien kun je je ook door een arts eens laten onderzoeken (soort klinische keuring) om je ongerustheid weg te nemen.

* To Belg, or not to Belg *

**Geplaatst:** 26-03-03 21:54

Geplaatst: 26-03-03 21:54

Volgens mij heet dat een hypochonder

Goedgekeurd onderschrift

**Geplaatst:** 26-03-03 22:01

Geplaatst: 26-03-03 22:01

Het woord wat jij zocht is hypochondrie. Mensen die dat hebben zijn bang allerlei ziektes te hebben, of juist 1 ziekte. Vaak zijn het kanker en hartziektes waar mensen bang voor zijn. Als een hypochondrische patiënt bijvoorbeeld problemen heeft met de ontlasting denkt hij gelijk aan darmkanker. Hij kan zo bang worden dat er paniek uitbreekt. De gedachte aan beginnende kanker kan ontaarden in een obsessie. De patiënt is er dan heel erg mee bezig, weegt zich bijvoorbeeld iedere dag om te kijken of hij niet afgevallen is (symptoom van darmkanker).
Iemand is er gewoon supererg mee bezig. Als hij of zij maar iets voelt is er al angst voor ziektes.
Bekende kernthema ‘s (basisvooronderstellingen) bij hypochondrie (veel voorkomende gedachtes die een hypochonder heeft):
-als ik pijn voel in mijn lichaam is dat een teken dat ik een ernstige ziekte heb
- ik moet absoluut zeker weten dat dit verschijnsel ongevaarlijk is
-een dokter kan me vertellen of ik geheel gezond ben
- alleen iemand anders kan mij geruststellen
- als ik iets onbekends voel in mijn lichaam is dat een teken van een ernstige ziekte
- ik kan 100% zeker weten wat een lichamelijk verschijnsel betekent
- alle lichamelijke verschijnselen zijn door dokters te verklaren
- als ik gezond ben voel ik niets bijzonders in mijn lichaam
- een gezond lichaam kent geen onregelmatigheden
- als ik me druk maak over een ernstige ziekte, krijg ik die ook
NB Een dokter kan me vertellen of ik geheel gezond ben, dit klopt niet helemaal. Vaak zijn ze maar eventjes gerustgesteld en begint de ongerustheid dan alweer te komen.

Uit onderzoek naar het voorkomen van algemene angsten en fobieën blijkt dat 12 % van de mannen en 20% van de vrouwen enigszins bang is voor ziektes. Hypochondrie komt bij oudere mensen frequenter voor dan bij jonge mensen. Ook depressieve mensen en mensen lijdend aan andere angsten of fobieën hebben vaker hypochondrie dan mensen die dit niet hebben.

Je schrijft dat je nog niet zo oud bent. Ik weet dus niet of dit te moeilijk voor je is geschreven. Verward

Misschien kan je het er eens met de schoolarts over hebben ofzo.

Tijdens mijn stage heb ik te maken gehad met mensen die wat jij beschrijft in ernstige mate hebben. Als je wil pb-en kan dat (onder je 'valse' of je echte boktnaam).
Nu je dit leest moet je je geen zorgen maken van 'ik ben ziek' of 'ik heb een stoornis' Zoals je leest hebben veel mensen er last van in mindere of ergere mate.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 26-03-03 22:11

Geplaatst door de TopicStarter: 26-03-03 22:11

Ik ben op google wezen zoeken en heb een stuk tekst gevonden en ik herken mijzelf er zo verschrikkelijk veel in. Ik weet niet of ik nu blij of niet blij moet zijn. Ik weet 100% zeker dat ik dit heb. Alles wat daar gezegd werd klopte bij mij!
Ik durf alleen niet goed aan mensen te vertellen ben ik bang. Het zit tussen de oren, dat weet ik, maar waarom denk ik het dan? En ik zal het zeggen, ik ben 17 jaar, dan moet je toch niet zo psychis bezig zijn Huilen

.

Alvast bedankt

**Geplaatst:** 26-03-03 22:15

Geplaatst: 26-03-03 22:15

Ik snap het wel (denk ik) aan de ene kant heb je zoiets van: he daar herken ik me in. Wat ik heb bestaat!
Aan de andere kant denk je oliebol, ik heb dus echt iets.

Als jij je herkent in al die dingen zou ik toch een afspraak met de huisarts maken, als het tenminste echt een beetje je leven beheerst (dus als je er echt last van hebt). Voor hypochondrie bestaat geen algemeen geaccepteerde en effectieve behandeling. Vaak worden cognitieve gedragstherapie, farmacotherapeutische behandeling, cognitieve-educationale groepsbehandeling toegepast.

**Geplaatst:** 26-03-03 22:18

Geplaatst: 26-03-03 22:18

waarom maak je niet een afspraak met je huisarts.
Dit kun je buiten je ouders/vriend omdoen. Een huisarts heeft beroeps geheim en zal het dus niet door vertellen.

Misschien kan hij je verder helpen door je naar een psychiater te sturen of een andere instantie.

Je bent nog jong en ze willen je graag helpen.

' On bended knee is no way to be free'
Peter R de Vries.

**Geplaatst:** 26-03-03 22:26

Geplaatst: 26-03-03 22:26

Wat een vervelend probleem zeg......
Ik kan me voorstellen dat je soms diep ongelukkig wordt door je eigen gevoelens, daarom zou ik het ook nooit in mijn hoofd halen om hier negatief op te reageren.

Heb je er misschien al eens met iemand over gesproken en een vervelende reactie gehad ?
Ik ben totaal niet medisch onderlegd, maar misschien kun je het verhaal om proberen te draaien.
Daarmee bedoel ik: jezelf de vraag stellen wat je wilt horen en van wie, en wie je daar bij kan helpen zodat je je beter gaat voelen en niet meer zo
Wil je horen dat het allemaal wel meevalt met de kwaal die je lijkt te hebben ?
Dan zou je naar de huisarts kunnen gaan en meteen de "oorzaak" eens aan kunnen kaarten.
Ik hoop maar dat je serieus genomen wordt, ik zou het in elk geval proberen !
Nee heb je en ja kun je krijgen, en zo schiet het ook niet op.
Dat je dit bericht hebt geplaatst lijkt mij al een stap in de goede richting, nu proberen iemand te vinden die je echt ook practisch verder kan helpen !
Doen hoor !!!
Heel veel sterkte !

**Geplaatst:** 26-03-03 22:51

Geplaatst: 26-03-03 22:51

Ik heb ook vaak koude handen en last in mijn knieen of op mijn borst. Ik ben ook wel bang dat er iets aan de hand is, maar niet in die mate dat ik echt 'bang' wordt zeg maar. Want dan was ik allang naar de dokter geweest. Maar als jij het echt niet vertrouwd, moet je gewoon naar de dokter gaan of iemand met wie je er over kan praten, en dan gewoon zeggen wat je vervelend vind en wat je niet lekker zit. Sterkte!

**Geplaatst:** 27-03-03 00:17

Geplaatst: 27-03-03 00:17

het fysieke wat je beschrijft komt me heel bekend voor en zou mogelijk wel eens in verband kunnen staan met je leeftijd en lichamelijke ontwikkeling. Groeipijn noemen ze het ook wel eens.
Het stukje wat tussen de oren zit, is veel vervelender. Het is moeilijk, maar ik zou je toch willen adviseren om erover te praten. Jezelf vanalles af gaan zitten vragen, zonder antwoord, helpt je alleen maar dieper in de put. Uiteindelijk moet je ermee leren omgaan zodat het niet je hele leven gaat beheersen, maar dat is een leerproces wat je bijna niet alleen kunt.

It will never be perfect. Make it work.

Leuke dingen doen met je paard? http://www.nvvr.info

**Geplaatst:** 27-03-03 00:24

Geplaatst: 27-03-03 00:24

Het Munchhausen syndroom wordt het ook wel eens genoemd. Baron van Munchhausen (volgens mij schrijf ik dit verkeerd) Verward

heeft namelijk ook last van hypochrondrie in een zeer extreme vorm. Als relativering kan ik je het boek aanraden, het is namelijk zeer komisch geschreven en helpt je misschien een beetje te relativeren.

Maar als je echt last van hypochondrie hebt kan je daarvoor in therapie, het is namelijk een heel serieus probleem waar behandeling voor mogelijk is.
Aan de andere kant is het eigenlijk vrij normaal op jouw leeftijd. Het is vaak maar een tijdelijk iets en gaat dan ook weer vanzelf over. Het hangt er vanaf hoeveel last jij er van hebt of je de gang naar een therapeut wilt maken.

Klein detail: het komt heel veel voor bij 1e en 2e jaars medisch studenten.

**Geplaatst:** 27-03-03 02:04

Geplaatst: 27-03-03 02:04

Nog even een toevoeging op het verhaal van Percy!
het Munchhausen syndroom komt ook veel voor in een andere vorm, namelijk dat opvoeders hun kinderen ziek praten.
En een ander klein detail: het komt ook veel voor bij studenten psychologie of iets aanverwants.

even een stomme typefout weggehaald..

[ITP] Working equitation clinic in Kerststijl

**Geplaatst:** 27-03-03 09:07

Geplaatst: 27-03-03 09:07

susan schreef:
het Munchhausen syndroom komt ook veel voor in een andere vorm, namelijk dat opvoeders hun kinderen ziek praten.

Munchhausen by proxi heet dat dan en dat is echt heel vaag. Ouders vinden het dan interessant dat hun kind ziek is en maken het ook zelf ziek! Die ouders zijn dus echt niet in orde en voor het kind kan het erg gevaarlijk zijn. Je moet je voorstellen dat ze het kind dus bepaalde medicatie geven of iets laten breken zodat het ziek wordt en zij weer naar de eerste hulp kunnen. De ouders zijn vaak erg geinteresseerd in de medische wereld.

**Geplaatst:** 27-03-03 10:38

Geplaatst: 27-03-03 10:38

Vaak hebben deze ouders ook een uitgebreide medische kennis, het is als "normaal" mens niet voor te stellen dat ouders dat kunnen doen en deze mensen hebben dan ook heel hard psychische hulp nodig.

Maar bij medisch studenten en psychologen is het niet zo vreemd dat ze er tijdelijk last van krijgen. Er wordt ze in korte tijd heel veel medische kennis aangeboden en vaak herkennen ze dan opeens bepaalde klachten. Ze gaan de klachten waarover ze lezen steeds meer op zichzelf betrekken waardoor ze steeds ongeruster worden over hun eigen gezondheid. Dat is op zich niet zo vreemd, anders wordt het natuurlijk wanneer het iemands leven gaat beheersen.

**Geplaatst:** 27-03-03 10:39

Geplaatst: 27-03-03 10:39

Ehhh misschien een heel simpele vraag hoor, maar heb je hier al eens met je huisarts over gepraat? Die is er niet alleen voor griepjes en lichamelijke pijntjes, maar ook voor "enge gedachten"...
Misschien kan hij/zij wat angst bij je wegnemen door je eens totaal door te lichten, of je doorsturen naar iemand die eens goed met je kan praten om erachter te komen waar je angst vandaan komt.

Mijn advies is dus: ga erover praten met een deskundig iemand. Als ze niet weten wat er bij jou leeft, kunnen ze je ook niet helpen. Deel het dus met ze.

Succes!

**Geplaatst:** 27-03-03 10:46

Geplaatst: 27-03-03 10:46

Kinta"]
[quote="susan schreef:
het Munchhausen syndroom komt ook veel voor in een andere vorm, namelijk dat opvoeders hun kinderen ziek praten.

Munchhausen by proxi heet dat dan en dat is echt heel vaag. Ouders vinden het dan interessant dat hun kind ziek is en maken het ook zelf ziek! Die ouders zijn dus echt niet in orde en voor het kind kan het erg gevaarlijk zijn. Je moet je voorstellen dat ze het kind dus bepaalde medicatie geven of iets laten breken zodat het ziek wordt en zij weer naar de eerste hulp kunnen. De ouders zijn vaak erg geinteresseerd in de medische wereld.
[/quote]

Ja klopt, ik heb daar eens een documantaire over gezient, dat we té erg. Verdrietig

.

Dreamer, heel veel sterkte, en ga idd eens met iemand praten!
Succes.

**Geplaatst:** 27-03-03 10:50

Geplaatst: 27-03-03 10:50

Ik heb een para-medische opleiding gedaan en daar werd bij de pathologie (ziekteleer) lessen ook heel uitdrukkelijk gezegd dat als je dingen herkende in een ziekte je daar even met je docent over moest gaan praten, omdat het inderdaad heel veel voorkomt dat mensen denken dat zij diezelfde ziekte hebben.
Je ziet dus dat het helemaal niet gek is dat jij er last van hebt. Ook niet omdat je jong bent.
En de oplossing is toch praten. Zorgen dat iemand je ongerustheid weg neemt, want zelf kan je dat niet. Daar is je huisarts dus voor.
En hoe vaker je hoort dat wat je voelt niets hoeft te betekenen, hoe groter de kans dat je die gedachte zelf ook los kan laten.
Ga dus eens met je huisarts praten. Hierover in het algemeen, maar ook als je je zorgen maakt over iets.
Sterkte.

Navragen is beter dan afvragen.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 02-04-03 20:07

Geplaatst door de TopicStarter: 02-04-03 20:07

Ik vind het nogsteedsmoeilijk om over te praten. Heb het ook nog niet gedaan.
Zelfs vind ik het moeilijk om het hier op bokt te zetten daarom wat later antwoord.
Ik vind onze dokter echt niet fijn. Daar wil je echt niet je verhaal aan kwijt! Ik vind het zeg maar echt een sukkel. Ik ga er dan ook pas heeeeel laat naar toe en dat is dus bijna nooit.
Ik heb er nu denk ik 8 maanden last van. Sinds dat ik in de 5e klas zit dus.
Het is ook telkens iets anders. Is het ene ding weg, ben ik lbij en een uur later heb ik al iets anders ontdekt. Dat is zeer frustrerend en ik durf ook nooit meer te zeggen dat het goed met me gaat als iemand op msn bijvoorbeeld vraagt, hoe gaat het. Ik antwoord altijd met redelijk goed.
Nu heb ik last van mijn nek (waarschijnlijk klein spiertje ofzo) en daardoor ook lichte hoofdpijn. Ik weet dat dit niets ernstigs is maar volgens mij komt het ook door de spanning die ik toch redelijk heb. Ik weet het, maar nu nog geloven.....................................

**Geplaatst:** 02-04-03 20:11

Geplaatst: 02-04-03 20:11

Misschien kan je eens naar een andere dokter gaan?
Ik kan me voorstellen dat je niet met het verhaal waar je je al zo onzeker over voelt naar een 'sukkel' van een dokter toestapt Knipoog

In eerste instantie hoeft het niet eens een dokter te zijn met wie je gaat praten. Misschien een leraar? Of iemand in je familie of vriendenkring die je vertrouwt?
In je eentje kan je het niet oplossen, je zult dus met je verhaal naar buiten moeten komen als jij daar klaar voor bent. En dan het liefst bij iemand waarbij je je heel erg op je gemakt voelt.
Veel sterkte!

Ninthe onder het zadel - april 2007

**Geplaatst:** 02-04-03 20:18

Geplaatst: 02-04-03 20:18

Volgens mij is het bij Munchhausen (by proxy) meer zo dat je doet alsof je allerlei ziektes hebt om aandacht te trekken, vooral bij allerlei artsen enzo. Niet dat je jezelf allemaal ziektes inbeeldt.

Dreamer, je hoeft je er niet voor te schamen hoor, je bent er niet alleen in, het is een bekend syndroom, sterkte!

**Geplaatst:** 02-04-03 21:28

Geplaatst: 02-04-03 21:28

Koude handen hoeven niet in 1 keer heel veel te betekenen. Ik heb ergens gelezen dat het ook wel een teken van stress is.
Sterkte ermee!!

Hardcore-Soldier
Hardcore-fan#18
Respect2all

**Geplaatst:** 02-04-03 21:28

Geplaatst: 02-04-03 21:28

dreamer2 schreef:
(....)
En ik zal het zeggen, ik ben 17 jaar, dan moet je toch niet zo psychis bezig zijn .

Alvast bedankt

Ik ken iemand die op zijn/haar 11de in therapie was bij het RIAGG voor hypochondrie. En bij die persoon was 't echt behoorlijk ernstig. Bij die persoon is het overigens weer helemaal goedgekomen.

Cath's Photo's
[EA-OV] Poster "Tour du monde en 80 jour" in lijst

**Geplaatst:** 02-04-03 21:42

Geplaatst: 02-04-03 21:42

ik was vroeger ook altijd heel erg bang dat ik iets had, als ik maar een klein steekje ergens voelde dacht ik minstens dat ik half dood ging. (serieus) totdat mijn moeder een keer tegen mij zei: als je bij elk klein pijntje dat je voelt denkt dat je dood gaat, krijg je nog een moeilijk leven. Toen was het gelijk over. Maar ik had het niet in zo'n ernstige vorm als jij. Is er geen vertrouwenspersoon bij jou op school waar je mee kan gaan praten? Of een goede vriend/vriendin????

Wil jij graag een mooi, stevig halster, armband of sleutelhanger van paracord? PB voor meer info! Zie mijn profiel voor een paar voorbeelden.

**Geplaatst:** 02-04-03 22:21

Geplaatst: 02-04-03 22:21

Ik heb erg hypochondrie,en heb er therapie voor gehad,waarna het veel beter is geworden.
Dat zal je echt helpen,je hoeft niet meteen naar een psycholoog,maar als je er met anderen over praat zal dat vast ook helpen,
en dan durf je er misschien wel met een dokter/psycholoog over te praten.
Ik weet dat het moeilijk is om er over te praten,
omdat je er dan weer aan denkt en alles naar boven haalt zeg maar.
Je mag me best Pb'en,ik wil je graag helpen,
omdat ik precies weet dat je denkt en wat je voelt. Verdrietig

En ik weet niet wij je bent,dus je hoeft je nergens voor te schamen
(anders ook niet)
maar je leert wel om er over te praten,en dat zul je echt nodig hebben.
Ik had het er eerst nooit over,maar dan krop je alles alleen maar op.
Toen ik er achter kwam wat het was,was dat alleen maar een opluchting.
dat er iets was,wist ik toch al lang,en ik had blij dat het een naam had
en dat ik dus niet de enige was.
Meid,ik hoop dat je een volgende stap wilt zetten,
ik wil je iig altijd helpen.

www.rinkja.tk

**Geplaatst:** 02-04-03 22:52

Geplaatst: 02-04-03 22:52

1 van mijn vriendinnen heeft het ook gehad. Ze is in therapie geweest en nu gaat het heel erg goed met haar.
Heel veel mensen denken dat ze gek zijn als in therapie moeten, dat is echt niet zo! Geloof me! Als je niet naar de huisarts durft kan je ook met iemand anders gaan praten. Iemand op school bijvoorbeeld of je ouders of iemand anders in de familie.
Als je er niets aan doet gaat het je hele leven beheersen. Je bent nog heel jong, dus je komt er heus wel weer van af, maar dat kun je niet alleen.
Heel veel succes!

Ook bekend als Kim20!

Wie is er online