Geplaatst 
De bedoeling was om vorige week een lange trainingsrit te maken. Woensdag was de toegang naar het bos afgesloten en had mijn vader zich in een uurtje doorgereden. Vrijdag moesten mijn zusje en ik dus maar trainen, maar aangezien mijn zusje ziekjes was maar een kort rondje. Toen hadden we zaterdag geprikt... en toen stond onze zielige hengst met een kwijlbek. Dus werd het zondag, maar de DA vond dat niet zo verstandig... Lang verhaal kort: zondag is Polleke op stap geweest en vandaag ik met Patentje. Gister heb ik Patent gedressuurd, kort en niet zo heel intensief, en hij maar schuimen. Nog steeds een beetje overmatige slijmproductie dus.
Mijn vader was naar het bos geweest met een nieuw speeltje: een horloge die de hartslagwaarden opslaat en die je dan in een grafiek op je computer kunt toveren (en weer op papier natuurlijk). Echt heel gaaf, je kunt precies zien waar Polleke gestapt heeft, gegaloppeerd etc. Polleke had echt een schitterende grafiek. Heel keurig warming up, hard werken en cooling down. Echt een schitterende curve. Dat moest ik vandaag met Patent gaan herhalen.
Dus ik hartslagmeter eraan (de goede waarvan we zeker weten dat de waarden kloppen, we hebben nl. 'last' van rare uitslagen bij hem, in draf 220 etc, dat kán gewoon niet was onze overtuiging). Horloge om en rijden maar. Mijn paps had uitdrukkelijk gezegd dat ik 1x het knopje in moest drukken. Dus ik doe dat heel keurig, verder moest ik er vanaf blijven want dan ging het mis. Dus ik raak echt niets meer aan. Ik had het boekje niet bestudeerd en ik deed dus exact wat mijn paps zei.
Omdat Patentje alleen was ging hij weg met een hartslag van over de 100 in stap. Dat is bijna onmogelijk, maar het beest stond echt op ontploffen, dus enigzins geloofwaardig was het nog. Daarna een drafje, rond de 160, weer absurd. Maar goed, beest is heet, alleen en dan kan dat misschien wel. Toen de meter op 183 bleef steken, zelfs in stap (hij hijgde geeneens) heb ik maar eens aangesingeld. Vervolg was dat de hartslag gelijk rond de 70 was (vrij hoge, maar normale waarde voor stap). Dus ik weer draven. Vloog de hartslag weer omhoog naar 165. Ik snapte er niets van, ik kon m niet meer verder aansingelen, zodra ik ging stappen zakte de hartslag en als ik draafde vloog het omhoog... Na een halfuurtje draven heb ik me erbij neergelegd. De hartslagwaarden fluctueren in draf bij Patent tussen de 155 tot 180. Ongelofelijk hoog. Mijn vader had gezegd dat als hij boven de 150 zat ik gas eraf moest doen, en boven de 180 was hij ziek. Maar het beest oogt zo gezond als een vis en wil graag lopen. Ik dacht: ik maak het rondje af en als hij in galop nóg hoger komt, dan ga ik linea recta naar huis en bel ik de DA, dit is gewoon te gek. Dus het eerste galopje kwam en ik viel van verbazing van m'n paard (ok, ik zit redelijk stevig, zelfs met een mini springzadeltje, dus ik zat nog, maar m'n ogen rolden uit m'n kop). Dat idiote beest heeft in galop direct een hartslag van rond de 100 (102 om precies te zijn), schrikt hij, dan zie je dat niet terug in de hartslag, geen enkel verschil. Beest was heel relaxt, dus weer gedraafd en ondanks dat hij echt geen spoken zag en geen last had van spanningen, hyperventilatie of waar hij ook maar last van kon hebben had hij gelijk weer 160. Dier is dus kerngezond, alleen niet zo'n draver ofzo?
Ik hield m'n hart maar vast, maar álle galopjes die ik deed gaven precies hetzelfde beeld, 102, niet meer niet minder, constant. Zelfs als hij iets versnelde, enge spoken zag... Omdat ik afgesproken had dat ik na 1 rondje warm-up een rondje galop zou doen besloot ik dat toch maar te doen. Ik kon altijd met een halfuur thuis zijn en als hij in zou storten, dan had ik m'n mobiel nog mee ook. Dus na een uur warm up hetzelfde rondje in 20-30 min gedaan in galop. Hij begon met 102 en naarmate hij langer galoppeerde zag ik een lichte stijging. De hoogste waarde was 113, hij is geen slag hoger geweest. De drafjes tussendoor zorgden voor pieken, maar zelfs doodenge boomstammen waar hij duidelijk op reageerden waren geen aanleiding om zijn hartslag tot ontelbaar hoge waarden te doen stijgen. Ik verbaasde me rot.
Na het rondje deed ik nog 1 rondje cooling down. En in de draf die op de galop volgde had hij eindelijk normale waarden. Het begon met 117 en zakte naar de 97 (had hij tussendoor in galop ook nog gehad, en een stuk heel constant 100, na zo'n 5 tot 10 min galop, dat is zo ongelofelijk laag dat ik m'n ogen echt niet kon geloven). Ik ontiegelijk trots natuurlijk, nu is hij eindelijk relaxt en loopt hij zich niet op te fokken. Daarna even vijf minuten gestapt om even een duidelijk rustpunt te creeeren, en de hartslag daalde zienderogen naar zo'n 70. Ik haalde al opgelucht adem, het beest is niet zo idioot als ik dacht. En ik dacht: straks op de grafieken kan ik beter zien hoe idioot die hartslag nu fluctueerde in draf en hoe constant hij was in de galop (ik zit niet constant op m'n horloge te kijken). Nou, weer een rustig cooling down drafje met de neus aan de grond geprobeerd en Patent had een hartslag van 160. Heel gezond, heel relaxt, gepist, gepoept, maar die hartslag blééf 160. Geen galopje meer geprobeerd, maar ik kan je vertellen, dat was 100 geweest. Rondje afgemaakt en nog uitgestapt, en daar zakte de hartslag van 80 (zwaar gewerkt) naar zo'n 68. In stilstand was hij dan gelijk 54. Ik ben er nog afgestapt en heb er nog naast gelopen, maar ik kon echt NIETS abnormaals ontdekken. Beest had er zin in vandaag en was uiterst braaf rondgegaan, maar die hartslagen? Ik zou bijna denken dat er iets niet goed is met m'n ogen of met die hartslag meter, maar het klopt echt, ook met de andere hartslagmeters en horloges had hij ongeveer deze waarden. Dus het licht niet aan die dingen, maar aan het beest.
Thuisgekomen horloge afgegeven aan paps en die wil het uitlezen, staat er niets in! ER STAAT NIETS IN.... echt waar. Boekje nog eens gelezen en ik had dus nog 1x op het knopje moeten drukken, of het langer ingedrukt moeten houden.
Dahag grafiekjes 
Dahag idiote uitslagen in de hartslag. Niemand die me gelooft natuurlijk nu, want ik kan helemaal niks bewijzen. Beest kijkt monter uit z'n oogjes, heeft nauwelijks gezweet en ziet er totaal niet moe uit (nog maar een keertje dan? Dan kan ik het tenminste bewijzen)...Dus ik weer naar buiten (illusie armer: never believe my dad), paard in het ijs zetten. Kom ik daar aan, staat hij guitig te kijken en wat zie ik: VOLTRACK LIKT HEM AF... Oh my god... echt waar, zo stoned als een garnaal staat Polleke daar met zijn tong 10 cm uit zijn bek Patent af te likken... Zal wel lekker zout zijn oid? Naja, paard op stal, ijs om en even later weer naar buiten. Begint Voltrack gewoon opnieuw...
Patent is gewoon om op te vreten!
Ik ga nu die hartslagmeter in de juiste instelling ook omhangen als we gaan dressuren, gaan longeren, korte ritjes mét Voltrack etc, want nu wil ik gewoon weten of die 160 zijn 'normale' hartslag is. Als dat zo is ga ik maar eens met de DA overleggen of dit normaal kán zijn, en als dat zo is, hoe dat weer over gaat... Patent is meer een galoppaard, draven gaat onregelmatig, niet zo soepel en galop is fantastisch, dat lijkt hij úren vol te houden, dus misschien dat het daaraan ligt, of aan zijn jarenlange renbaanervaring... Of te wel: to be continued!
