Ik heb vorig jaar zo'n 4 maanden bijna wekelijks meegereden maar we zijn niet zulke springers dus we moesten weer opnieuw beginnen. Pablo vind springen helemaal te gek maar hij doet het vaak enorm onhandig en is nog erg onervaren. Ik heb vroeger wel veel gesprongen maar dat ben ik aardig verleerd.
Maar goed gisteren dus weer voor het eerst de les in en dat vond Pablo weer helemaal te gek! Hij gedraagt zich dan echt dwaas. Hij heeft het meteen door dat het springles en dan is hij nog amper te houden. Zijn oren zijn constant gespitst, gaan we al? Mag ik al? Tijdens het losrijden over de galop baklken (dan liggen er 2 balken op de grond met wat afstand en dan moet je er een precies aantal galopsprongen tussen maken, 6 in een ruime galop of 7 in een korte bijvoorbeeld). Die balken liggen er heel vaak en ik gebruik ze ook vaak als ik dressuur maar het was nu springles dus Pablo raasde er als een bezetene overheen en ik heb hem maar stil gezet tegen het hek want ik hield hem echt niet. De mafkees.
Later met echte springen was hij ook zeer voorwaarts en ben ik er met een dubbelsprong maar voor de 2e hindernis tussenuit gegaan want hij stormde zo belachelijk hard dat hij het niet normaal zou kunnen springen. Hij denkt echt dat het zo hard mogelijk moet. Er zit amper nog een rem op en Pablo wil alleen maar over de hindernissen te razen. Ik hoef hem maar te laten zien welke hindernis we gaan nemen en meneertje wil er al op af sjezen. We zijn gisteren dus maar vaak in stap aangereden en pas laat aangedraafd. Bij de dubbelsprong moesten er 6 galopsprongen tussen zitten maar Pablo nam er steeds maar 5, hij sjeesde gewoon. Maar 1 keer kon ik hem bij me houden en toen maakt hij het keurig in 6 galopsprongen.
Daarna gingen we naar een oxer met daarna een steilsprong met zwart/goud gekleurde tonnen eronder. Die tonnen heb ik vorig jaar zomer wel eens gesprongen maar ik had eigenlijk verwacht dat hij er op zou stoppen. Maar niks hoor, ik hoefde niet eens even bij te drijven, het was juist weer inhouden. Hij sprong het zonder aarzelen.
Als laatste moesten we in galop op een steiltje aanrijden en die rustig nemen. Tsja rustig komt in Pablo's woordenboek niet voor. In het steiltje zat een soort hekje verwerkt wat ik nog nooit had gesprongen en weer keek Pablo nergens naar maar hij sprong gewoon. De allerlaatste sprong, sprong hij enorm breed. Nico (instructeur) was helemaal enthousiast en riep naar me dat het een wereldsprong was, wel 4 meter breed (tuurlijk...). dat was niet echt mijn bedoeling want ik kwam nou niet bepaald lekker mee maar het was wel grappig natuurlijk.
Daarna hebben we heel lang gestapt (tussendoor ook gelukkig veel gestapt) en heb ik lekker zijn benen afgespoten en de rest wat afgesponst. Echt lachen dat Pablo het zo leuk vind. Nu moet ik nog de rem vinden maar dat komt wel goed. Nu kom ik heel vaak totaal niet mee in de beweging (omdat hij soms raar springt) en krijgt hij een ruk in bek en een klap op zijn rug maar dat doet hem niks, hij gaat wel. En maar 2 balken zijn gevallen omdat hij te hard ging. Dus dat viel ook weer mee
Ik heb nu al weer zin in volgende week. Ik vind het echt leuk zo. Vooral ook omdat we fijn les geven en ik dan ook niet bang wordt (dat ben ik soms omdat hij zo achterlijk hard gaat). We hoeven ook nooit teveel. Nico schat altijd precies in hoe veel we aankunnen. Net als ik denk :"Nu vind ik het wel genoeg" dan zegt hij dat ik nog even 2 keer die hindernis moet nemen en dat ik daarna moet gaan uitstappen. Dat geeft mij ook vertrouwen.
