.Zaterdag heb ik er (was helemaal niet gepland) voor het eerst opgezeten. Ze was zo braaf met de grondoefeningen en met het zadelen bleef ze keurig staan, dus ik dacht: laat ik eens kijken wat ze doet als ik over haar heen ga hangen; nou niets dus! Toen zei een stalgenootje: ,,Je kan net zo makkelijk je been eroverheen slaan". Maar ja, ik had geen cap bij me, die dus geleend en toen erop en ineens zat ik op haar rug en haar natuurlijk de hemel ingeprezen
. Toen nog even stilgestaan, een rondje linksom en rechtsom en toen weer afgestegen, superbraaf was ze 
. In het eerste rondje nog wat onwennige pasjes, maar de andere kant om ging al een stuk beter.Vandaag er weer op, met dank aan Alie (minkieboy) voor de hulp!
Je kon merken dat ze het al allemaal een keer beleefd had. Ze bleef weer keurig staan met opstijgen, de 1e twee rondjes heeft ze nog naast haar gelopen, daarna hebben we de longeerlijn eraan gedaan en heb ik zelf nog wat geoefend met halthouden, stappen, sturen en een drafje vond ze ook goed, ze reageerde helemaal op mijn stem en hoefde dus haast geen hulpen te geven. Na een kwartiertje weer gestopt, dat was voorlopig wel genoeg. Dit wil ik nu 2a3 x per week gaan doen, een kwartiertje en dan kunnen we van de zomer hopelijk wat buitenritjes gaan maken.
Zo na het verhaal, dan toch eindelijk de foto's. Ik weet het, ik zit er niet optimaal op (pianohandjes en naar voren om haar te ontlasten), maar daar heb ik nog helemaal niet opgelet, mijn hoofd was namelijk niet alleen in de grote cap, maar ook in de wolken
.
Drafje:
En weer stappen:
Dat waren ze,
Groetjes Judith
... marko ... 
.
) ik ben ook heel benieuwd naar Cheyenne straks!
