Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 07-03-03 22:28

Gedichtje

Geplaatst door de TopicStarter: 07-03-03 22:28

Als ik eens
broos en zwak zal zijn,
En niet meer slapen kan van pijn,
Doe dan wat nodig is, want och,
Die laatste slag verlies ik toch....
Ik weet dat het je droef zal maken,
Dwing tòch jezelf niet te verzaken,
Dan, meer dan elke andere dag,
Blijkt wat je liefde echt vermag,
Wij hadden het jarenlang zo goed,
Dat geeft ons ook die laatste moed.
Jij wilt toch niet dat ik lijd?
En breng mij waar men mij hulp biedt,
Een bede slechts; verlaat mij niet!
Houdt mij zacht pratend tegen je aan,
Totdat mijn ogen breken gaan.
Je weet, al is het later pas,
Dat dit heus het beste was.
Al gaven mijn ogen hun laatste groet,
Ik lijd niet meer en dat is goed.
Treur niet omdat het lot bewerkt,
Dat juist jij mijn leven beperkt.
Wij waren elkaar toch zo na!
Laat dat je troost zijn als ik ga.

Voor al onze paardenvrienden..

Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan.
Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is..
[IM] Julius....16 jaar alweer...

**Geplaatst:** 07-03-03 22:36

Geplaatst: 07-03-03 22:36

Prachtig, ik ben er stil van.....

**Geplaatst:** 07-03-03 22:36

Geplaatst: 07-03-03 22:36

Ik krijg hier een beetje kippenvel van...

Maar wel heel mooi!

Ehmja??

**Geplaatst:** 07-03-03 22:38

Geplaatst: 07-03-03 22:38

Wauw... Ech mooi... en waar

*traantjes in mijn oogjes*

Doe wat je niet laten kunt... Maar laat wat je niet doen kunt...

**Geplaatst:** 07-03-03 22:40

Geplaatst: 07-03-03 22:40

Prachtig..... heb helemaal kippenvel.

it must be love

**Geplaatst:** 08-03-03 10:32

Geplaatst: 08-03-03 10:32

ahh echt mooi

So close,
no matter how far.

**Geplaatst:** 18-03-03 21:25

Geplaatst: 18-03-03 21:25

Ja, mooi gedicht, maar dit stukje doet mij toch wel pijn:

Heike schreef:
En breng mij waar men mij hulp biedt,
Een bede slechts; verlaat mij niet!
Houdt mij zacht pratend tegen je aan,
Totdat mijn ogen breken gaan.

Dit namelijk nou net wat ik dus wel heb gedaan. Ben op het 'moment supreme' weggegaan. Pas later (toen het 'over was') terug geweest, voor een laatste groet. Ik zal toch niet de enige zijn die juist dít stukje niet kan verdragen? En dan bedoel ik niet dit stukje in het gedicht, maar dit stukje in 'het' gebeuren. Ben er zo lang mogelijk bij gebleven, maar die laatste adem, die wilde ik niet horen. Heb het wel gezien (van een afstandje, achter glas. Was helemaal niet eng o.i.d.).

Verder een mooi gedicht, je weet dan dat je moeilijkste opgaven ooit, de juiste is geweest...

...

Life feels better when I'm caffeinated.
Naar een quote van MindBodyGreen-Sarah von Bargen

**Geplaatst:** 18-03-03 22:34

Geplaatst: 18-03-03 22:34

echt mooi... maar ineens ga ik zo nadenken over dat Sabientje ook ooit dood zal gaan... Huilen

|(

Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht

**Geplaatst:** 19-03-03 15:20

Geplaatst: 19-03-03 15:20

Kippenvel! Zelf geschreven? Echt heel mooi.

**Geplaatst:** 19-03-03 16:05

Geplaatst: 19-03-03 16:05

Poe, dit slaat bij mij wel aan ... *houzichgroot*

**Geplaatst:** 19-03-03 20:02

Geplaatst: 19-03-03 20:02

*slik* Is echt mooi, krijg er kippenvel van en eerlijk gezegd ook tranen in mijn ogen... het doet me denken aan het paardje waar ik voor gezorgd heb... een paar weken geleden hebben ze hem laten inslapen, en ik heb het pas de dag erna gehoord... ik had zo graag op zen minst afscheid van hem genomen, en eerlijk gezegd had ik er op "dat" moment ook willen bij zijn Verdrietig

Wie is er online