Die van mij doen het eigenlijk nooit. Als ze maf worden iig je zweep iets naar achteren en omlaag houden. Het kan ook helpen om hem voor het paard te houden(dus voor zijn neus richten, wel omlaag houden!), maar daar kunnen ze ook alleen nog maar harder door gaan rennen.
En zoals mayo ook al zegt rustig blijven praten met haar. Ho maar, braaf, rustig maar, stappen...etc En niet naar het paard kijken maar eroverheen, dan wordt je al een stuk minder duizelig
*Niet elke verandering is een verslechtering!*
*Ze is niet bang voor de dood, maar als de dood om bang te zijn...(Guido Weijers-Oxymoron)*
*Als je bent waar je heen ging, waar moet je dan naar toe? (veldhuis & Kemper-tijd heelt alle zonden)*