quentin deed het ooit weleens, maar kreeg dan een knal met de longeerzweep(of met wat anders, net wat ik bij me had!)
is een teken van gebrek aan respect, ik blijf dus staan en geef een knal of roep iets naar ze, dan gaan ze meteen aan de kant!
maar hoezo wilde je dit weten?heb je een paard dat op je afstormt?
***Hilde van de Westfriezenhof *** bedankt voor alles meisje ღ Des, Dee, Wis, Quinnie & Hillie ...zo oneerlijk... ஐRust zacht Anne van de Slothoeve Ster SportZ2 startgerechtigd!
iik heb weleens ene paardje gehad wat vol op me afstormde, maakte me gewoon heel breed, en schreeuwde flink naar um, schrok die wel van stond mooi stil, kan hem aan z'n halster mee nemen(slecht voorbeeld ik weet het, maar het is wel zo)
Oh those blue eyes, All they ever did was tell a million lies
ik heb gestemd op de 3e optie, maar het is een combi van 2+3........ ik ga er recht voor staan met mijn handen in de lucht en ga enorm lopen "brullen", zodat het tot het paard doordringt dat ik er ook nog sta,....
Ik ga echt niet opzij...en als mijn paard zoiets zou flikken zou ik hem de hele bak 4 keer rondschoppen, zo hard dat hij het NOOIT meer vergeet! Dood en doodgevaarlijk zijn dat soort geintjes!
Wachten tot ie bij me is en vervolgens HARD slaan met iets wat ik mijn hand heb. Dat zou ik in ieder geval met mijn eigen paarden doen. In de wei heb ik al gauw iets in de hand, al is het maar een halster/ halstertouw. Ik wacht wel altijd even af trouwens, Udinde komt wel eens met een noodgang op me af, maar remt op tijd af. Daar maak ik me geen zorgen om.
Als ik bij Udinde op visite ging, nam ik ook vaak een touwtje oid mee. Zo'n koppel jonge paarden, daar zit altijd een brutaaltje tussen en dan is het wel veilig om iets bij je te hebben om ze mee weg te jagen. Later in het jaar vonden zij mij niet interessant en kwam Udinde uit de kudde naar mij toe, zodat ik geen last had van opdringerige beesten!
Als ik in de stal sta, (wij hebben een grote loopstal met een stuk of 8 paarden) dan gebeurt het nogwel eens dat de paarden aan het spelen zijn en mij niet zien staan. Dan ga ik meestal heel raar springen en met mijn armen zwaaien En dan stoppen ze wel op tijd. Een vriendin van mij is weleens in een geitenhok gedoken. Was erg leuk om te zien.....
Mijn paard stormt nooit op me af, tenminste, ze rent wel eens naar me toe maar dan stopt ze voordat ze bij mij is. Als we de manegepaarden uit de bak gaan halen ofzo willen ze ook nog wel eens op je afrennen omdat ze achter hun vriendje aan willen. Armen in de lucht werkt meestal wel.
Me zelf groot maken en het liefst een giga mep geven met iets wat ik in m'n handen heb. Meestal is dat een halster, daar heb ik er altijd wel eentje van bij me als ik op het land ben. Gelukkig doen onze paarden dat eigenlijk nooit.
Super fijn voer bestel je hier: https://equilin.eu/?partner=217 *Als je haar voor je ogen waait, als je jas om je lichaam draait, als de wind langs wangen aait, weet dat ik je mis* - Acda en de Munnik
Ik wandelde met het hondje van mijn ouders en had net een ijsje bij de snackbar gehaald, ik hoor een vaag gekattaklop en kijk de hoek om de weg op en zie een pony aan komen stormen zonder ruiter.
Hond en ijsje losgelaten en voor de pony gesprongen en in zijn nek gehangen om hem halt te laten houden, dat deed ie gelukkig. Hij had geen hoofdstel ook om en ik wist niet waar die vandaan kwam. Gelukkig kwam al snel de amazone er aan, boos op de pony, maar voornamelijk omdat ze geschrokken was gok ik.
Ze had de pony mee naar huis genomen en een buurmeisje erop laten stappen, hoe of wat weet ik niet maar meisje viel er af, hoofdstel is ie kwijtgeraakt omdat het gewoon te los zat
De pony heeft heel veel mazzel gehad, het dier stormde af op een vrij drukke weg, en ik heb het meisje aangeraden niet meer met d'r pony een drukke woonwijk op te zoeken.
Vrij heldhaftig, maar zo heldhaftig ben ik eigenlijk niet Alleen op het moment supreme ben ik altijd zo gek om de held uit te hangen.
Dit verhaal verteld mijn oma veel aan mijn kleine nichtjes van 'er was eens een meisje...' en als einde dat ik het dan was wel cute
Ik zal wel helemaal gek maar ik bleef gewoon staan ... Keek het paard recht in de ogen en het paard rende door totdat hij echt doorhad dat ik niet opzij ging ging het paardje maar opzij
Mijn nicht heeft zo'n hengst (2 jarige) met van die rare spelletjes, als het mijn paard was, zweep meenemen en als hij komt, alle hoeken van de wei laten zien. Als een paard het zomaar doet beetje springen en gillen meestal stoppen ze dan wel of gaan aan de kant
Mr. Rock N Roll 27-05-2010 / 05-06-2010, I wish I knew you, I wish I knew you before
Ligt eraan waar, aan hoe het paard op je afstormt. Maar ik ga toch meestal wel gewoon aan de kant hoor!! Laat me niet ondersteboven lopen door een paard. Want hierboven zie ik dat iemand zegt dat ze nooit over je heen lopen, maar een paard in blinde paniek, kijkt daar echt niet naar.
Ik ben ooit samen met iemand een greppel (jawel met water) ingesprongen omdat we anders zeker onder de voet zouden zijn gelopen door een paar paarden die zich ergens rot van geschrokken waren. Een nat pak leek me in dit geval de beste optie
Als het paard écht in paniek is(dus niet aanvallen) dan ga ik als het niet anders ga aan de kant, maar anders word ik écht kwaad! Dan brul ik eens goed en geef hem een schop of tik(nuja, grote tik ).
Dat doen ze bij mij hoogstens 2x de 1e keer heb ik niks bij. Ik zwaai dan wel en blijf zo lang mogelijk staan, maar uiteindelijk kies ik toch voor mijn eigen veiligheid.
De 2e keer heb ik een lange zweep bij. een knapperd die daar doorheen komt
Maar dan heb ik het over aanvallende paarden.
Paarden die in paniek zijn probeer ik niet tegen te houden, die lopen dwars door alles heen.
[quote="runningkawa"]Dat doen ze bij mij hoogstens 2x de 1e keer heb ik niks bij. Ik zwaai dan wel en blijf zo lang mogelijk staan, maar uiteindelijk kies ik toch voor mijn eigen veiligheid.
De 2e keer heb ik een lange zweep bij. een knapperd die daar doorheen komt
Maar dan heb ik het over aanvallende paarden. quote]
Inderdaad, paniekpaarden laat ik ook lopen. Maar aanvallers??????? Een keer, en daarna blijven ze bij me uit de buurt, want dat heb ik de zweep en raak ik ze waar ik ze raken kan.
Als ze echt uit krengerigheid doen dan is het ook de laatste keer dat ik in de wei of bak kom zonder zweep in mijn handen }> Maar je armen uitstrekken en heel hard "waaaaah" roepen heeft vaak ook wel effect als je toevallig geen zweep bij je hebt
Ik heb gestemd voor hard schreeuwen, omdat ik dat ook een keer heb gedaan. Als ik logisch na denk, zou ik mezelf groot maken en schreeuwen. Ik denk niet dat ik in paniek zou raken en weg zou rennen. Wegspringen kan altijd nog op het laatste moment.
In de eerste instantie zou ik wegrennen maar ja, tegen een vierbenig wezen wat van nature ook nog eens snel is, kun je niet op. Blijft staan en in de lucht zwaaien met je armen over en dat heeft mij al eens het vege lijf gered!