Ik rij hem met lange teugel, en meestel gaat zijn neus dan bijna door het zand, ook in de draf. (Ik rij hem ook veel met lange teugel i.v.m. zijn artrose). Het gaat steeds beter. En ik moet inderdaad veel geduld met hem hebben. Maar ieder stukje is weer iets. op het moment dat hij gaat etteren. Gaan we helemaal terug naar de basis. ontspanning, rustig, overgangen halt, stap, draf om dan de volgende dag gewoon weer verder te gaan waar we gebleven zijn. Als ie me er maar niet te vaak af gooit... want dat vindt mn rug niet fijn.. Het zit inderdaad in het karakter. Fijn dat het herkenbaar is...