Zou ik gisteren eindelijk eens de bossen ingaan met Dusica (ze heeft nu genoeg vertrouwen in mij en ik in haar, is mijn zoontje zo ziek dat ik niet weg kan. Nu moet ik weer wachten tot zich weer een goed moment voordoet. Ik heb nl niet genoeg vertrouwen in mezelf om zo de bossen in te gaan en had dus afgesproken mijn privelesje hiervoor te gebruiken. Ik hoop maar dat Peter snel beter wordt, dan kan ik het volgende woensdag misschien proberen. Ik wou dat ik over wat meer lef kon beschikken. Maar ja, zal de leeftijd wel zijn.
Het is voor haar de eerste keer dat er in de bossen op gereden wordt. Ze heeft al wel aan de hand door het bos gewandeld, maar dat is toch heel wat anders. Met mijn lesgeef-mens had ik afgesproken dat, zodra we de galop er goed in hadden, we samen het bos in zouden gaan. Zover zijn we nu, dus nu is het even een moment kiezen waarop we kunnen.