heb dus op norelja gegalloppeerd. nou ja zij galloppeerde met mij. en wat had ik schrik.
maar heb het toch gedaan he.
vond het op casper toch makkelijker gaan, maar die gaat dan ook makkelijker in gallop.
door de schrik klemde ik mezelf aan waardoor norelja steeds harder ging. en desire leefde helemaal met mij mee. dat was wel heel tof.
alles wat er geroepen werd hoorde ik niet eens meer van de schrik. maar ik heb eindelijk op norelja gegalloppeerd.
fijn hoor een paard met een eindeloos geduld voor het baasje.
en nog fijner was dat er ilse en dees waren om norelja voor op te sluiten met hun paarden daar werd ze rustig van en ging stappen, ik had het gevoel alsof ze nooit zou stoppen. en wist ff niet meer wat ik moest doen. volgende keer beter.
oja wil nog ff zeggen norelja je bent een kanjer.