Het probleem zat volgens haar dus hier:
Als ik een "bochtje" of volte maak, dan draai ik mijn hand als het ware zodat mijn teugel iets langer of korter kan worden dus hand blijft wel rechtop. Die draaiing is dan een centimertje ofzo, dus geen hoel van 90° maken. Mijn schouder gaat ook wel meegaan in die beweging, maar niet zoals zij wil.
Nu moet ik ipv met mijn hand dan een beweging te maken, mijn schouder naar achter of voor drukken/leggen en zo eigenlijk dan die teugel verlengen of verkorten en mijn hand dus constant gelijk houden.
En ik vind het vreemd en vooral moeilijk.
Misschien iemand die daar een verklaring voor kan geven? Want zelf kan ik er niet dadelijk eentje vinden. Zij had het over zachtere inwerking die je dan kan krijgen. Maar dat voelde of zag ik dus niet, vond dat ik met schouders meer druk zette en dat paardje het ook minder leuk vond.
De enige "esthetische" verklaring die ik kon vinden was dat je hulpen dan subtieler zijn? Dus dat je ze als toeschouwer niet kan ziet?
Het valt me nu ook op, dat ik voor de eerste keer na het paardrijden pijn heb in mijn armspieren.
Terwijl ik altijd dacht dat je die zo min mogelijk gebruikte met paardrijden, ben nu echt wel héél erg in de war