Mis hem zo

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Jola

Berichten: 2783
Geregistreerd: 28-01-03
Woonplaats: Kapellen (Belgie)

Mis hem zo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-02-03 13:13

Wat is het toch moeilijk, ik weet met mezelf geen raad nu Ursus er niet meer is. Ben zo onrustig en kan mijn gedachten niet bij mijn werk houden. Normaal gesproken ga ik 6x per week rijden. De mensen op de manege waren heel lief om direkt een ander paard voor me te regelen maar dat klikt dus niet. Of het nou mijn type paard niet is of dat ik er gewoon niet aan toe ben, dat laat ik dan maar in het midden.

Gisteren was ik opgestapt, maar hij steekt altijd zijn tong uit zijn mond en de andere mensen begonnen daarom te lachen. Voelde me zo belabberd dat ik niet eens meer in staat was om verder te rijden. Ben afgestapt en heb hem op stal gezet.

Denk dat het beter is om eventjes te stoppen met rijden, totdat ik meer zeker van mezelf ben. In die tussentijd kan ik sparen voor een ander paard dat me wel ligt. Ik blijf wel 2x per week een lesje geven dus op de manege zal ik zeker nog langskomen maar wat moet ik toch doen met die andere 4 avonden!?!?

Ik ben er normaal het type niet voor om zo te piekeren maar nu spookt er van alles door mijn kop! Om gek van te worden!

Jola


HHD_Foto

Berichten: 4437
Geregistreerd: 14-04-02
Woonplaats: N.W. Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 13:45

Ik heb net even je profiel gelezen. Kan me voorstellen dat je helemaal in de knoop zit, wat een triest verhaal. Misschien is het beter om maar even niet te rijden, aan de andere kant kan het je ook de broodnodige afleiding geven. Als je toch nog twee keer per week op de manege komt, voel je vanzelf wanneer je weer aan het rijden toe bent.

Tja, wat je met de rest van je avonden aan moet, ik weet niet wat je verder nog voor hobby's hebt. Misschien is dit je kans om eens een leuke cursus of andere sport te gaan doen of zo. In ieder geval niet thuis zitten kniezen Knipoog .

Digitale tekeningen van je huisdier of paard: www.HHD-Foto.eu


Biepmiep

Berichten: 3275
Geregistreerd: 16-11-01
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 13:57

Hoi, heb zelf mijn haf. pas moeten laten inslapen, was er kapot van. Omdat ik net als jij, het paardenleven niet kan missen heb ik binnen 2 weken een niuewe pony gekocht, maar wel een hele andere. (fjord van 4). Zodat ik niet steeds denk dat ik Moos in de stal zie staan. Ook door zijn karakter, en het is een jonkie in tegenstelling tot Moos, geeft hij mij veel afleiding. Op de kast in de stal staat een foto van moos, hij hoort er nog steeds bij. Dank zij hem wilde ik toch graag verder met paarden!
Dus mijn advies; ga wel iets met paarden doen, maar probeer iets anders evt. voor een tijdje , ga desnoods iemand helpen met rijden of (zoals bekende van mij bijvoorbeeld) een zwangers shetlander beweging geven, dan groei je vanzelf weer naar iets nieuws toe. Sterkte, het is een rottijd.

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 14:04

weet nog wel een hele lieve en brave merrie te koop, wellington x Farn, 9 jaar oud. niet bijzonder hoog opgeleid want er is veel mee gefokt. maar ik weet niet in welke prijsklasse je zoekt, deze merrie zal echter niet bijzonder duur zijn.

maar wat voor paard je ook vind, het verlies van een dier legt je wel een tijdje lam hoor. Daar kom je toch niet onderuit. Dat verdriet vreet energie.

De hond is de betere mens

Raja

Berichten: 7160
Geregistreerd: 25-03-02
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 14:37

Ik heb net je profiel ook even gelezen en wat verschrikkelijk om en zo'n korte tijd 2 paarden te moeten verliezen.
Ik weet dat die van mij ook een keer zal gaan... maar als ik er alleen al aan denk dan springend de tranen me al in de ogen..

Ik wens je ontzetten veel sterkte toe in deze moeilijke tijd!

*\o/* Va Bene's Roy L2 + 2 *\o/*



SF STABLES: MIJN ERVARING!! LEES DIT!!![/size]

tessa3009
Berichten: 233
Geregistreerd: 25-09-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 14:45

de avonden zijn idd het ergst! nadat ik mijn vorige paard moest laten afmaken heeft het 9 maanen geduurd voor ik een nieuw paard kon kopen! ik heb 9 maanden met mijn ziel onder mijn arm gelopen....
je zit je avondeten naar binnen te schrokken uit gewoonte en dan kom je erachter dat je nergens naar toe hoeft! vreselijk!
als ik je een tip mag geven: wacht een maandje met het kopen van een nieuw paard, geef het wat tijd, maar ga daarna gewoon weer lekker zoeken! heel veel sterkte!

All people smile in the same language....

Jola

Berichten: 2783
Geregistreerd: 28-01-03
Woonplaats: Kapellen (Belgie)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-02-03 14:46

Bedankt voor jullie reakties, het vervelende is dat dit de 2de is die ik binnen een jaar kwijt raak en 2x per jaar een nieuw paard kopen is financieel niet haalbaar.

Het paard dat er momenteel staat is al 14 jaar, heeft altijd 1,40 gesprongen maar is in de stop gereden. De prijs is er dan ook wel naar (en is financieel wel haalbaar) maar ik heb er gewoon geen goed gevoel bij. Als ik geluk heb heeft hij nog 4 goede jaren.... klinkt misschien negatief, er zijn genoeg paarden welke veel langer meegaan.
Ik weet dat ik maar een recreatieve amazone ben maar dat wil niet zeggen dat ik geen eisen stel aan het paard dat ik koop. Maar dat is ook weer zo lastig he, als er dan zo'n beestje staat speelt dat heel erg op je emotie.

Maar ik denk dat ik er toch beter aan doe om even te wachten, een paar maandjes verder sparen (vakantiegeld komt er ook weer aan) en dan kijken voor iets dat me wel aanspreekt. Door mijn lengte kan ik ook niet op ieder paardje en hij moet toch minimaal 1,70 zijn (en dan niet te mager), en die zullen er best genoeg zijn maar ik ben toch al beperkter in de keuze. Maar dat is dan weer een zorg voor wanneer ik weer genoeg geld heb gespaard zal ik maar denken, als ik me daar NU ook al zorgen om moet gaan maken is het eind helemaal zoek.

Ik zal vanavond de mensen van de manege iig gaan zeggen dat deze die er nu staat niets voor mij doet. Vind ik ook al moeilijk om te gaan zeggen aangezien ze hem hebben binnengehaald om mij te helpen.

Groetjes,

Jola

Richtje

Berichten: 13117
Geregistreerd: 29-04-02
Woonplaats: Bunschoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 16:18

Het lijkt me idd verstandig om dit paard dan niet te nemen. Maar probeer wel af en toe te blijven rijden of iig op de manege bezig te blijven.
Sterkte....

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

Mosh

Berichten: 6017
Geregistreerd: 16-09-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 16:25

Ik zou ook wachten,
wat een triest verhaal.Iedereen kan wel zeggen dat je je niet schuldig hoeft te voelen maar dat zal waarscheinlijk niet helpen, dat heb ik ook met [***].Ik kan haar niet uit mijn hoofd krijgen.En niet opzoeken is geen optie.Dan voel ik me schuldig.Maar jij kan hem niet opzoeken...
Verdried kan je verwerken, een paard kan je niet vergeten.Heel veel sterkte ermee....

Dreams don’t work unless you do.
Mijn paarden op IG

Kiara

Berichten: 10899
Geregistreerd: 10-01-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 16:29

Bah wat een naar verhaal.... Zag het in je profiel.
Veel sterkte deze komende tijd, en ik zou zelf willenzeggen:
gun jezelf wat tijd om dit verlies te verwerken of in ieder geval een plaatsje te geven.
Succes


Kyra

Berichten: 1399
Geregistreerd: 05-11-02
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 17:17

Ik heb net als de rest net jouw profiel gelezen. Verschrikkelijk. Bij deze wil ik je heel veel sterkte wensen de aankomende tijd. Neem de tijd om alles een plek te geven... verwerken, wat is dat? het verdriet zal moeten slijten, een plekje krijgen. Het is verschrikkelijk om een dierbare te verliezen, en in jouw geval ook nog eens twee maal achterelkaar.
De zin om te rijden zal er voorlopig niet meer zijn, maar dat is logisch. En het komt vanzelf weer terug, als jij daar weer aan toe bent.
Heel veel sterkte en het plezier in de paarden komt wel weer, doe niets overhaast!

http://www.helpmijnpaard.nl Osteopathie en paardrijlessen omg Apeldoorn eo

Biepmiep

Berichten: 3275
Geregistreerd: 16-11-01
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 17:45

Als je geen goed gevoel bij een paard hebt moet je hem zeker niet nemen! Neem gerust de tijd, en kijk wat je nog meer met paarden kunt doen tot je wat anders tegen het lijf loopt. Bijrijder worden van iemand, vrijwilliger bij gehandicaptenmanege al is het voor een tijdje? Misschien kom je een paardje tegen die jou een beetje kan troosten, niet dat je die metteen moet kopen dan. Er komt vast wat op je weg. Wat een pech had jij zeg.

marfiek

Berichten: 6555
Geregistreerd: 01-04-01
Woonplaats: 's-Gravenzande

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-03 21:02

ga lekker met een paardje naar bos of strand lekker uitwaaien niet lette op andere mensen.. even lekker er tussen uit!

Valentina 26 jarige welsh k (valk) merrie gestopt in de sport (M dressuur tussen de paarden) nu lekker veel op de wei met vriendjes, nog lekker in beweging met rijden en longe en heerlijk naar het strand, top!

Jola

Berichten: 2783
Geregistreerd: 28-01-03
Woonplaats: Kapellen (Belgie)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-02-03 14:40

Ben gisteren naar de manege geweest en heb met de eigenaresse gesproken. Ik heb besloten voorlopig even geen eigen paard te nemen, dan kan ik doorsparen en als ik dan over een paar maanden wel weer een eigen paard wil heb ik financieel meer mogelijkheden. Ze had hier gelukkig geen problemen mee, ze vond 14 jaar toch ook wel iets te oud worden (tegen haar was eerst gezegd dat hij 12 was) om nog mee te beginnen.

Ik blijf wel 2x in de week de kleintjes (gemiddelde leeftijd 7 jaar) les geven. Normaal gesproken kreeg ik daarvoor in de plaats prive les met mijn eigen paard maar de eigenaresse heeft gelijk gezegd dat 1 van de manege paarden 2x per week niet bereden wordt en die mag ik zolang gaan rijden. Zo blijf ik toch bezig! Het is niet direkt mijn "soort" paard maar mijn vertrouwen moet ook weer opgekrikt worden, dus ik ga het gewoon proberen!

Ik wil jullie iig heel erg bedanken voor de hartelijke reakties. Het verdriet zal inderdaad moeten slijten en dat zal nog wel even duren, maar als ik er dan uiteindelijk toch klaar voor ben om weer aan een eigen paard te beginnen zal ik jullie zeker op de hoogte houden!!

Groetjes,

Jola

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-02-03 01:24

Ook ik heb net in je profiel gekeken en het hele verhaal gelezen.
Wat vreselijk verdrietig voor je! Ik heb ruim 3 weken terug mijn Hafi moeten laten inslapen, wat ik natuurlijk heel erg vond, maar meteen van 2 vrienden binnen een jaar afscheid meoten nemen, is wel heel erg triest Huilen !
Wel goed van je, dat je ondanks het verdriet om je paard (eigenlijk paarden!) wel de kleintjes les blijft geven! Ik kan me voorstellen dat er ergens toch in je achthoofd het gevoel is van "wat doe ik hier eigenlijk Scheve mond ??!" . Lief van de staleigenaresse dat ze eerst een paard voor je had "neergezet", maar dat ze het ook begrijpt dat dat iets is wat je -nu- niet wilt en je een van haar manege paarden aanbied om te kunnen rijden ! Volg je hart, ik denk dat je zelf wel voelt waar je wel of niet aan toe bent!! Sterkte!!

Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds ;( ....
Welkom lieve Mila <3 !
Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren :) ?? http://www.schloss-moehren.nl/

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-02-03 03:47

Ook ik heb even in je profiel gekeken en kan me voorstellen dat je het nu erg moeilijk hebt. Het is niet niks om binnen korte tijd twee keer afscheid te moeten nemen van je paard.
Ik zou dan ook niks overhaast doen en luisteren naar je gevoel. Nu je lesgeeft en een paardje te rijden hebt, heb je iig wel wat afleiding en ik denk dat dat heel belangrijk is. Je merkt het vanzelf als je weer toe bent aan "meer".
Na de dood van mijn eerste pony heeft het 1.5 jaar geduurt voordat ik weer toe was aan een eigen paard. Ik heb wel wat gereden intussen, maar de eerste tijd wilde ik geen paard meer zien. Ik heb er zelf serieus over gedacht om helemaal te stoppen met het paardengebeuren. Maar na een tijdje begon het toch weer te kriebelen en ben ik gaan zoeken naar een nieuw paard.
Hoewel het verdriet slijt, zal ik mijn eerste pony nooit vergeten. Ze blijft toch speciaal voor mij en nu, na 6.5 jaar komen toch soms de tranen nog.

Ik wens jou heel veel sterkte met het verwerken van je verdriet.

* To Belg, or not to Belg *

Friesje
Berichten: 21
Geregistreerd: 02-02-03
Woonplaats: Kolhorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-02-03 14:10

Vijf jaar geleden heb ik mijn fries, hij was toen 26, moeten laten inslapen. Dit was verschrikkelijk. Als je paard al zo oud is, probeer je het natuurlijk voor je zelf te relativeren.......hij was al oud........hij heeft tch een prachtig leven gehad....enz Dit lukt dus niet. Je hele lijf schreeuwt om je paard, je wilt geen ander paard, je wil alleen maar HEM! Het missen is heel zwaar en kan heel lang duren. Waarom ik dit schrijf is: ik heb 4 maanden na het overlijden van mijn paard terwijl ik nog midden in mijn verdriet zat, toch een ander paard gekocht vooral ook omdat je gaat twijfelen doordat andere mensen zeggen dat het goed is om je op een ander paard te richten. Ikzelf voelde net zoals jij met dat paard op de manege niets bij dat paard, ik dacht het komt wel en gaf mezelf een schop onder m'n kont omdat hem bleef vergelijken met mijn oude paard en dat was natuurlijk niet eerlijk tegenover mijn nieuwe paard. Echter na 3 jaar!!! bleek dat dit dus echt gewoon "mijn paardje niet was", had ik dit paard niet in mijn verdriet gekocht, had ik dit direct gezien. Nu dacht ik dat het kwam omdat ik mijn oude paard zo miste. Ik heb hem aan een heel goed tehuis verkocht en die mensen zijn er erg blij mee. Had ik mezelf meer tijd gegund en niet direct een ander paard gekocht, had ik dat dier ook een eigenaar kunnen besparen die eigenlijk niet zo gek op hem was (ik heb altijd wel heel goed voor hem gezord hoor, maar zoals ik al zei: het was "mijn paardje niet".) Ik heb nu in alle rust al 2 jaar een merrie waar ik als een blok voor ben gevallen, dat gevoel is heel belangrijk!!! Probeer alsjeblieft te wachten tot je gevoel je weer toestaat om op een ander paard te KUNNEN vallen en koop niet een paard waarvan je denkt: ik voel niks, maar dat komt wel als ik hem lang genoeg heb. Uit ervaring weet ik dat dat dus niet werkt. Ik heb nu mijn evenwicht weer gevonden, de altijd warme herinnering aan mijn lieve oude ruin en het blije gevoel van mijn merrie waarvan ik weet dat ook zij 26 of liever nog ouder bij mij mag worden. Wacht op de KLIK die je voelt als je naar een ander paardje gaat kijken het is zo belangrijk..........Heel veel sterkte.....Friesje


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: 2IJsjes, Em_ en 33 bezoekers