Gaan jullie wel goed voor je ouders zorgen?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
SheMellon

Berichten: 2948
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: monster

Gaan jullie wel goed voor je ouders zorgen?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-01-03 13:34

Hoi!

Zoals sommige van jullie weten werk ik in een verpleeghuis.
Door dingen die ik meemaak en zie ben ik gaan nadenken over iets.
Ik zou bijvoorbeeld mn moeder nooit in een verpleeghuis laten belanden, ik zou haar zoveel mogelijk zelf helpen.Dit omdat ik weet hoe het er aan toe gaat in een verpleeghuis.
Dit wordt natuurlijk anders als mn moeder zwaar dement zou zijn.

Bovendien zie ik zo vaak dat familie 1 x per week komt..op zondag uiteraard of nog erger..gewoon 1 x per jaar met kerst natuurlijk.Dan komt iedereen ineens hun moeder/vader/opa/oma opzoeken.
En familieleden die alleen komen al hun moeder/vader/enz. op sterven ligt.Dan komen ze ineens hun neus even laten zien.

Heel vaak komt het voor dat wij als verzorgenden de enige zijn op een begravenis.Vaak hebben die mensen meer aan ons dan aan de familie.

Ik heb het regelmatig meegemaakt dat familie aan het sterfbed ruzie zit te maken over de erfenis.
Uiteraard zijn ze dan ook meteen de afdeling afgestuurd.

In ons verpleeghuis wordt zoveel mogelijk gedaan om het de mensen naar de zin te maken.Maar ik zal jullie een idee geven van hoe de dag eruit ziet, voor mij en de bewoners.

07.30 : de nachtdienst draagt over aan de dagdienst.
07.45 : de karren worden op de gang gezet en de keuken zet de ontbijtkar klaar.De mensen die in de huiskamer eten worden gewekt en gewassen.Let wel het wassen duurt zo'n 20 minuten per persoon.Rustig de tijd nemen voor de mensen is er niet bij, want je staat onderbezet.
09.30 : de helft van de bewoners is uit bed en krijgen koffie.In de huiskamer staat de tv aan voor het nieuws.Sommige bewoners gaan naar de therapie of hebben een activiteit.
10.00 : snel tussendoor nog 2 mensen op het toilet zetten en weer doorgaan met wassen.
10.30 : yes koffie pauze!
11.00 : opruimen en mensen op het toilet zetten. De keuken wordt klaargemaakt voor het eten om 12.30.
11.30 : de mensen krijgen soep, sommige worden geholpen.
12.00: etenspauze voor ons, we gaan naar beneden en 1 iemand blijft boven om er te zijn voor de bewoners.
12.30 : de mensen krijgen hun warme maaltijd.Sommige mensen krijgen het gemalen of glad gemalen (soort papje wordt het dan).de mensen die niet zelf kunnen eten worden geholpen.
13.00 : mensen naar het toilet brengen en de keuken wordt opgeruimd.Sommige mensen krijgen bezoek maar de meeste niet en blijven een beetje voor zich uit staren.De radio wordt aangezet.
1 of 2 bewoners gaan rusten.
14.30 : de avonddienst komt en deelt het een en ander uit.
15.00 : de mensen die gingen rusten worden uit bed gehaald.
15.30 : de dagdienst draagt over aan de avonddienst.
16.00 : de avonddienst gaat weer mensen op het toilet helpen en legt 1 of 2 mensen in bed die het niet langer uithouden.de keuken wordt klaargemaakt voor de broodmaaltijd.
17.00 : de bewoners krijgen hun boterham en de thee/koffie.Sommige bewoners worden weer geholpen.
18.00 : de keuken is opgeruimd en de bewoners kijken nog even tv.
de verzorgenden gaan eten.
18.30 : de bewoners krijgen koffie en de eerste mensen worden naar bed gebracht.
20.00 : verzorgenden hebben even koffie pauze.De meeste bewoners liggen in bed en er zitten nog enkele bewoners op.

Dit was even een kleine indruk van de dagindeling van het leven van een verpleeghuis bewoner.
Zoals jullie lezen is dit vreselijk saai.
Ik hoop dat ook dat jullie er goed bij nadenken hoe het is voor zo'n iemand.Als je iemand kent die in een verpleeghuis(of verzorgingshuis) ga dan eens wat vaker langs.Ze waarderen het echt.
Als je moeder/vader/opa/oma er ligt, denk er dan eens overna hoe zij voor jou klaar stonden.

Groetjes
Janneke

Je moet de mening van een meerderheid niet verwarren met de waarheid.


Sjimmy

Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 13:45

Goed stukje Janneke!
Mijn zusje werkt ook parttime in een verzorgingshuis en zij zegt dat ook al.
Ik ga echt mijn best doen om mijn ouders zo lang mogelijk te helpen.

:evaw:

phoenix4ever

Berichten: 4350
Geregistreerd: 18-03-02
Woonplaats: Vilafranca del Penedes (Barcelona)

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 14:14

ik heb het niet van huis uit mee gekregen, maar misschien is het wel omdat mijn mammie en pappie zo inmens lief zijn voor me dat ik zeker weet dat als ik voldoende ruimte heb in huis zij bij me in mogen wonen als ze het zelf niet meer kunnen of willen. mijn pappie en mammie zijn welkom net als ik bij hun ben.

PHOENIX

"We do not inherit the Earth from our Ancestors, we borrow it from our Children."

stitch

Berichten: 3774
Geregistreerd: 14-08-02
Woonplaats: oviedo

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 14:22

daar denk ik nog niet aan maar ik ben wel aan het plannen om goed voor hun te zorgen

ynzo: En, de spannende liefdesverhalen à la As the world turns heb ik ook wel beleefd op m'n terugreis door onder andere Rusland, Polen en Frankrijk

Percy

Berichten: 12023
Geregistreerd: 04-09-01
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 14:48

Dat klinkt me nog bekend in de oren toen mijn oudtante en oma in zo'n huis woonden. Toen heb ik voor mezelf besloten dat ik dat nooit wil. Dan liever maar helemaal niet meer leven. Misschien denk ik daar anders over als het zover is maar nu moet ik daar echt niet aan denken.

Mijn eigen moeder woont gelukkig nog zelfstandig en het gaat heel goed. Ik ga niet zo vaak langs maar dat komt ook omdat ik in Limburg woon en zij in Den Haag.
Zij wil ook absoluut nooit in een verpleeghuis. Ik weet echter zeker dat ik haar ook niet in huis zou kunnen/willen nemen. Zij zou dat zelf ook niet willen. Als het echt zover zou komen weet ik niet hoe we dat moeten gaan doen. Ik heb echt geen idee.

Ik ben trouwens heel benieuwd in welk verpleeghuis jij werkt Jenna.
Ik heb heel veel bewondering voor het personeel van verpleeghuizen. Het is keihard werken en ook geestelijk heel zwaar belastend.

Manon 2

Berichten: 2783
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 20:12

Toevallig is mijn oma gisteren na 4 maanden ziekenhuis naar een verpleegtehuis gegaan. Ik ben vandaag bij haar langs gegaan en ze was blij dat ik er was. Ze is behoorlijk dement en dat is in haar voordeel in die zin dat ze niet goed beseft dat haar leven zo saai is.

Ik voel me ook echt verplicht om regelmatig langs te gaan, gelukkig mijn vader en oom ook. We zijn dus in ieder geval met z'n 3en. Ik ging in het ziekenhuis eerst elke dag, maar dat hou je niet vol. Ik wil nu 2x per week gaan en dan natuurlijk op andere dagen dan mijn vader en oom. Ik wil mezelf reeele doelen stellen want anders voel ik me schuldig als ik mijn doel niet haal.

Ik vind het eigenlijk ook heel erg om te zien. Als mijn huis groot genoeg zou zijn (en dat zou best zo kunnen worden) dan zou ik mijn schoonouders wel in huis nemen. Mijn ouders zijn gescheiden maar die zullen dat ook niet snel doen. Mijn schoonouders komen uit Joegoslavie en daar is dat toch wat normaler.

Ik bemiddel zelf zorgverleners, dus ook mensen in de thuiszorg. Ik zou het zo regelen dat er een PGB is waaruit ik extra zorg kan betalen. Ik weet namelijk zeker dat ik het niet zou redden om full time voor mijn schoonouders te zorgen.

Ok ik draaf door, maar in mijn hoofd neemt het op dit moment een grote plek in.

"Horses are not just a mass of muscles to be shaped in order to satisfy our desires or to produce a performance, they are sensitive beings. Expressions such as: 'The horse must do this... The horse must give that' are all too common jargon. The horse owes us nothing, it is we who have a duty to make ourselves understood." — Phillipe Karl

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 23370
Geregistreerd: 09-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-03 21:46

ik ben er eigenlijk ook nog niet zo mee bezig, maar ik weet wel zeker dat ik later goed voor mijn ouders gaan zorgen, daarvoor hebben ze veel te veel voor me gedaan en ze zijn me veel te dierbaar.

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

Miran

Berichten: 4429
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 10:22

Moeilijk. Mijn oma is nu 91 en op een na wonen alle kinderen in hetzelfde dorp of iig dichtbij. Mijn oma is heel lang goed gezond geweest, maar gaat nu hard achteruit. Ze wordt steeds dementer en is al een paar keer gevallen. In haar huis is al van alles aangepast (deur naar de trap afgesloten, gasfornuis afgesloten, alarminstallatie etc., heeft al jaren Tafeltje Dek Je en mijn tantes (mijn moeder is gehandicapt en kan niet zo makkelijk helpen) komen veel over de vloer maar nu gaat echt niet meer. Er moet gewoon de hele dag en nacht iemand in de buurt zijn en dat is niet op te brengen, ook niet met zoveel mensen (ze heeft 10 kinderen). Iedereen heeft ook zijn eigen gezin en werk, tijdelijk kan het prima, maar voor hetzelfde geld duurt het nog 5 jaar of meer. De beslissing is nu ook gemaakt dat ze naar een bejaardentehuis/verpleegtehuis moet. Helaas zijn hier flinke wachtlijsten. Iedereen vindt het heel vervelend, ze moet weg uit haar huis en tuin waar ze al zo lang woont, maar dit is gewoon absoluut niet praktisch meer. Ik weet wel zeker dat in een verpleegtehuis er (bijna) iedere dag nog iemand komen zal, en er zal geen oorlog over de erfenis uitbreken, maar eigenlijk gun ik haar toch de laatste jaren in haar eigen huis. Helaas is dat niet mogelijk.

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 10:26

Ik zou mijn moeder wel in huis willen, en tegen mijn schoonmoeder zou ik ook niets hebben. Maar mijn pa liever niet. Die past zich niet aan, maakt alleen maar rommel, kijkt te veel tv, is te onrustig. zou ook nooit bij mij in huis willen zitten t.z.t want dat is buiten en hij is een stadsmens.

De hond is de betere mens

XoNo

Berichten: 21435
Geregistreerd: 28-12-01
Woonplaats: Assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 10:43

Ik wist niet dat er het zo aan toe ging. Maar ik ben wel van plan om goed voor mijn oudjes te zorgen hoor Mag voor hen hopen dat ik er over een hele tijd nog hetzelfde over denk Knipoog

From the looks of this place, my ass has got a lot of catching up to do.
http://www.crperformancehorses.nl

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 10:48

Goed topic Jenna, dit is idd toch iets om bij stil te staan...
Op het moment speelt dit nog niet echt bij ons, maar de situatie ligt nu zo:
Ik heb een oom (eind 60) die prostaat kanker heeft en die langzaam maar zeker achter uit gaat! Hij heeft tot 2 jaar geleden in A´dam gewoond, maar -god-zei-gedankt- heeft mijn moeder het voor elkaar gekregen om hem in een aanleunwoning bij haar in het dorp te krijgen. Mijn moeder is nu ook al ruim in de 70 en ging iedere week 2 keer naar haar broer, om hem (naast de wijkverpleging, schoonmaakster en wat al niet meer...) te verzorgen. Dat was voor haar toch iedere keer weer 40 km heen én terug Scheve mond !
Nu begint mijn moeder zelf ook te kwakkelen; 13 jaar geleden heeft ze borstkanker gehad en is d´r borst geamputeerd, waarbij er ook spieren zijn weggehaald, haar ene arm is daardoor ook niet meer zo belastbaar als voorheen! Daarnaast heeft ze 8 jaar geleden haar heup gebroken en dat begint nu, op deze leeftijd toch ook wel op te spelen! Natuurlijk is de zorg voor haar broer ook zwaar, vooral omdat hij niet altijd even aardig voor haar is Boos! ! Op dit moment breekt het me dan ook erg op, dat ik zover weg woon! Ik kan gewoon niet een paar keer per week naar m´n moeder gaan en haar een handje helpen, als is het maar boodschappen doen, of stofzuigen, of mee naar m´n oom....
Ik probeer nu iig wel om zo alle 6 weken een weekend naar m´n moeder te gaan en als er echt nood aan de man is, ga ik natuurlijk meteen naar Nederland!
Gelukkig heb ik wel 2 fijne broers en een hele lieve schoonzus, die bij mijn mams in de buurt wonen, maar ja... het is toch mijn moeder en daar wil ik toch ook graag voor zorgen!!
Mijn moeder zou trouwens nooit bij mij willen wonen! Wel bij mij in huis, maar niet in Duitsland en dat kan ik me wel voorstellen! Ze spreekt de taal niet en alles wat ze op het moment in Ned. heeft (behalve mij en mijn gezin Verdrietig ), zou ze dan moeten opgeven en dát is dan natuurlijk ook niet goed! Wat zeggen ze hier zo mooi: "Ein alten Baum verpflanzt man nicht" en ik geloof wel dat dat een waarheid is!
Als ik jouw bericht zo lees, heb ik iig een waanzinnige bewondering voor jou en je collega´s!!!!!
Laatst bijgewerkt door Sterre op 16-01-03 12:40, in het totaal 1 keer bewerkt

Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds ;( ....
Welkom lieve Mila <3 !
Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren :) ?? http://www.schloss-moehren.nl/

Yvette

Berichten: 163
Geregistreerd: 07-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 12:03

ja inderdaad een goed topic Knipoog

Nou met mijn ouders duurt het nog wel eventjes want die zijn begin 40 Lachen. Maar mijn opa en oma zijn 78 en 68 en die wonen nog steeds in hetzelfde grote huis waar ze al 30 jaar wonen, en het gaat nog prima. Mijn nicht woon bij ze in de buurt en die helpt mijn oma met het poetsen van de grote dingen, en voor de rest kunnen ze het nog allemaal makkelijk aan. Ik moet er niet aan denken dat ze ooit in een bejaardentehuis zouden moeten. Mijn opa die gaat zich doodvervelen en mijn oma zal het missen dat niet meer even lekker het bos in zou kunnen. Mochten ze het niet meer aankunnen om het huis te onderhouden dan komen ze gewoon lekker hier wonen Lachen als ze dat willen. Dat hebben mijn ouders ook al gezegd. Dan hebben ze toch lekker vrijheid en kunnen ze doen wat ze willen.

SheMellon

Berichten: 2948
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: monster

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-01-03 13:10

Fijn dat jullie er zo over denken.Ik kan zeggen dat het erg vaak gebeurt dat de kinderen van een bewoner het wel makkelijk vinden om hun moeder/vader in het verpleeghuis te stoppen.

Weet je het scheelt ook al enorm als een familielid gewoon echt regelmatig langskomt.De bewoners kijken er dan echt naar uit.
Wat ze helemaal geweldig vinden is als je uit gaan met hun familielid.

Natuurlijk is het niet de bedoeling dat je jezelf kapot werkt om én het huishouden én de kinderen én het werk en dan ook nog eens je moeder/vader te verzorgen.
Dat hoeft gewoon niet.Eigelijk zou er meer thuiszorg moeten zijn.
Tegenwordig kijkt de thuiszorg of de zorgvragende geen kinderen thuis heeft die kunnen helpen.Maakt hun dan verder niet uit dat die kinderen ook nog een eigen leven hebben.
Die kinderen moeten dan maar voor hun ouders zorgen.
Op zich snap ik dat, maar het zou zo fijn zijn als daar niet moeilijk over gedaan werdt.
Dan zouden ouders veel langer thuis kunnen wonen.

Het wordt ook anders wanneer iemand dement is.Dan kan het zelfs gevaarlijk worden.
En iemand die zwaar dement is weet maar weinig van wat er gebeurt.

Volgens mij zit het wel goed met jullie als ik het zo lees, en zullen jullie wel aandacht voor je ouders/opa/oma houden.
Geweldig!

Percy ik werk trouwens in verpleeghuis Houtwijk van de GDVV

Je moet de mening van een meerderheid niet verwarren met de waarheid.

#Ymke#

Berichten: 13943
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: In het brabantse land

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 13:25

Mijn opa en oma ( zou niet eens weten hoe oud ze zijn, tegen de 80 ofzo) zijn beide aan het dementeren. Ze wonen in een mega groot huis waar de nodige ongelukjes in gebeuren. Voornamelijk de trap is een probleem. Nu wonen de kinderen (4 stuks) erg verdeelt over het land. Wijechen, Rotterdam,Amersfoort en Soest. Aangezien a'foort en soest bij elkaar liggen hebben wij geprobeert om ze hier in een aanleunwoning te krijgen, maar tevergeefs. Ze weigeren gewoon om hun veeeeeel te grote huis uit te gaan en onder ogen te zien dat het zo niet langer kan. Ze halen ook alles door elkaar waardoor het minder leuk is om visite te gaan ( ze hebben altijd een onderling verschil gemaakt tussen de kinderen, de een mocht meer dan de ander). Dat doen ze met kleinkinderen ook. M'n nicht mag b.v. alles daar doen en als ik b.v. drinken uit de keuken haal krijg ik op m'n donder, terwijl iedereen dat doet want ze vergeten het nog wel eens. Zo krijgt een ander nichtje of neefje ineens 10 euro als ze op visite komen terwijl de rest van de nichten en neven die erbij zitten niks krijgen maar toch ongeveer even oud zijn Verward . Ik zie ze misschien 1 x in de 2maanden. M'n ouders zijn nu nog superfief, m'n vader is 51 en m'n moeder word dit jaar 50. Ik heb al hele plannen over een boerderijtje kopen in de toekomst en als dat doorgaat en m;n ouders gaan dementeren mogen ze bij mij in huis. Zij hebben jaren voor mij gezorgt, dan vind ik dat ik ook wel wat terug kan doen en hun een goede oude dag bezorgen. Ik zorg dan wel dat ik .b.v thuishulp erbij krijg van als ik ooit kinderen heb word dat natuurlijk erg druk.

Where Life begins and Love never ends <3
6-5-2015 papa en mama geworden van Hanne

Manon 2

Berichten: 2783
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 15:14

Maar Ymke als mensen dementeren dan zijn ze erg gehecht aan hun vaste patronen en omgeving. En als ze aan het dementeren zijn dan is het toch niet raar dat ze onderscheid maken tussen mensen enzo. De reactie is net als bij kleine kinderen, die maken ook onderscheid en dat wordt ze niet kwalijk genomen.

Ik hoor in jouw verhaal een klein beetje dat je rechtvaardiging zoekt waarom je er zo weinig naartoe gaat. Ik kan me dat goed voorstellen want ik heb ook een schuldgevoel. Naar mijn oma in het verpleegtehuis ga ik wel maar naar mijn opa die nog zelfstandig woont ga ik bijna nooit.

"Horses are not just a mass of muscles to be shaped in order to satisfy our desires or to produce a performance, they are sensitive beings. Expressions such as: 'The horse must do this... The horse must give that' are all too common jargon. The horse owes us nothing, it is we who have a duty to make ourselves understood." — Phillipe Karl

Laika

Berichten: 3208
Geregistreerd: 05-02-02
Woonplaats: Heerde

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 15:40

Inderdaad een topic om eens bij stil te staan. Jenna, ook ik heb bewondering voor overigens alle mensen in de zorgsector. Mijn schoonvader heeft een aantal weken in een verzorgingstehuis doorgebracht en ik schrok ervan wat jullie als verzorgenden allemaal moeten doorstaan. Helaas is het niet voor iedereen mogelijk de zorg van een ouder op zich te nemen. Dit kan tenslotte veel problemen geven wanneer zij op constante zorg zijn aangewezen. Dit is voor niemand op te brengen. Toen destijds mijn schoonvader naar het verpleeghuis ging was mijn schoonzus die de zorg van haar vader zeer ernstig nam, echt aan het eind van haar kunnen. Het is erg moeilijk bijvoorbeeld om je ouders te moeten wassen. Niet alleen voor het kind, maar voor de ouder is het ook heel wat om je door je kind te laten wassen. Ik heb bij mijn ouders de mogelijkheid niet gehad, omdat beiden die leeftijd niet gehaald hebben. Maar als ik eerlijk ben zou ik dus de zorg voor mijn moeder echt niet hebben kunnen opbrengen. Ik had een goede band met mijn moeder, maar had haar toch echt niet in huis willen nemen. Daar was zij dan toch wel te moeilijk voor. Je moet tenslotte niet alleen naar jezelf kijken. Tegen die tijd heb je zelf ook een gezin, en het moet natuurlijk niet ten koste van alles gaan. Tevens kan een gezin met kinderen een te drukke omgeving zijn voor de zorgvragende ouder lijkt me. Ik heb een hele tijd mijn schoonvader in huis gehad, een schat van een man, maar hij kon zich helemaal niet vinden in onze manier van leven. Ja, de tijd draait door en tegenwoordig gaat het nou eenmaal allemaal anders dan vroeger. Kinderen worden vrijer opgevoed. Het roer omgooien naar zijn maatstaven zag ik totaal niet zitten, en een gulden middenweg vond hij weer niks. Toen is hij in een aanleunwoning terecht gekomen en heeft mijn schoonzus de zorg van haar vader op zich genomen. Wat dus ook niet altijd van een leien dakje ging.
Het is waanzinnig lief van Xono dat hij voor ons zou willen zorgen later als het nodig is, maar ik hoop ten eerste dat het nooit noodzakelijk zal zijn. En ten tweede is hij niet de enige die dat beslist, wellicht is er tegen die tijd een partner en misschien zelfs kinderen waar terdege rekening mee gehouden moet worden.

Overigens gingen wij wekelijks naar mijn schoonvader op bezoek, soms wel vaker dan 1 keer. Hij werd daar dus echt perfect verzorgd, petje af voor iedereen die in de zorgsector werkt. Het is in en in triest dat daar zoveel op bezuinigd moet worden. Dat zou eens grondig veranderd moeten worden. Meer personeel in de zorg, en zeker beter betaald.

geral

Berichten: 3604
Geregistreerd: 25-08-01
Woonplaats: hm niet belangrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-01-03 16:31

Heel goed topic, zal uitleggen hoe mijn situatie in elkaar steekt.
Een jaar of 10 geleden hadden wij net als de meeste mensen hier ook het idee dat een verzorgings/verpleegtehuis het ergste is wat mensen kan overkomen. Dus voor mijn ouders werd naar een oplossing gezocht.
9 jaar geleden kochten wij, mijn man en ik een grote T boerderij, het achterhuis werd verbouwd tot seniorenwoning met alle gemakken van dien.
Helaas nadat mijn ouders erin trokken heeft mijn vader hier maar kort van kunnen genieten en overleed zeer plotseling.
Mijn man en ik besloten de maaltijden vanaf dat moment samen met moeder te gaan gebruiken, zij alleen aan tafel was toch ook niets.
Verder leefden wij ieder ons eigen leven en als ze ons nodig had, dan waren we er.
Van lieverlee gingen we ontdekken dat mama misschien wel eens dementerend kon zijn, dus gingen ons toch wel zorgen maken. Wij beide hadden een 40 urige werkweek en nog ver van huis ook.
Ik ben toen een andere baan, dichterbij huis gaan zoeken met de mogelijkheid voor de toekomst minder te gaan werken.
Dit lukte wonderwel in 1998, na 2 jaar met wat kleine vervelende voorvalletjes vond ik dat ik minder moest gaan werken, zodat ik wat meer tijd zou hebben voor mama. Dus aangevraagd bij mijn baas, nou dat was goed. Totdat, helaas mijn cheffin zwanger werd en een kind blijkbaar belangrijker is dan een dementerende moeder, dus kon ik niet korter gaan werken. Weer op zoek en ja hoor, een baan van 30 uur gevonden, nog dichter bij huis.
Het liep weer op rolletjes, kon mama wat meer helpen en zij keutelde genoeglijk om mij heen met opstrooien en paarden doen.
In de volgende tijd, blijkt dat ze steeds minder kan, ondertussen hadden we ook tante van toendertijd 92 jaar in huis genomen, omdat de gemeente Den Haag en het riag niets deed. Je laat je tante toch niet verkommeren en het huis is groot genoeg.
Na 9 maanden en een rechtszaak konden we haar in een verpleegtehuis krijgen, met pijn in mijn hart en buik bracht ik tante daar naar toe.
Tot onze grote verbazing had ze het heel erg naar de zin daar en bloeide weer helemaal op. Wij hebben dan ook geen klagen over dat tehuis, geweldig gewoon.
Tante is ondertussen bijna 97 jaar.
Moeder kan medio 2001 naar de dagopvang, dat doet ze met tegenzin, want wat moest ze bij al die oude mensen. Haha!
Maar na 2 maanden was ze al bang dat het busje haar niet op zou komen halen en zei ze tegen iedereen dat ze naar haar werk ging Haha!
Wij blij, weer wat meer rust in huis en mama 2 dagen per week ook blij.
Helaas ging ze stap voor stap verder achteruit, vergat te douchen, kon geen eten meer koken, ging 10x per dag naar de C1000 en vergat dat ze er al geweest was of vergat wat ze er ging doen.
Dus toen maar 3x per week naar de dagopvang, zij blij. Haha!
Vlak voor kerst dit jaar, moeder stond gelukkig op de wachtlijst voor het verpleegtehuis, want ze heeft nl. de ziekte van Piek, dat is een aggressieve vorm van Alzheimer, komt moeder te vallen in de dagopvang.
Ik lag met de griep thuis, de dagopvang zorgde dat mijn moeder naar het ziekenhuis gebracht werd en onderzocht werd.
Ze bleek een zwaar gekneusde heup te hebben en werd dus thuis afgeleverd, zonder pijnmedicatie Lips are sealed
Na drie dagen was ik kapot, mijn man door zijn rug heen en wisten we dat dit een onmogelijke opgave zou zijn.
Dus bellen met het RIO, daar was een aardige dame die bij ons thuis kwam kijken en ervoor zorgde dat mama de volgende dag naar een verpleegtehuis (tijdelijk dus) kon, niet het tehuis wat wij zouden willen, maar we hadden geen keuze, zwemmen of verzuipen. Huilen
Daar konden ze haar beter verzorgen dan wij en zeker overdag als wij werken, per slot werk ik toch nog 30 uur.
Begin dit jaar, lopen gaat nog niet, wordt ik gebeld door het tehuis dat mama niet lekker is en dat ze de dokter naar haar laten kijken.
In de middag bellen ze weer, ze heeft een maagbloeding Huilen , kan er ook nog bij, ze heeft het al zo moeilijk.
Alweer hulde voor een tehuis, ze zorgen uitstekend voor haar, krijgt zelfs een bloedtransfusie en zelfs nog een tweede keer. Het is allemaal kantje boord, maar op dit moment gaat het beter. Maagbloedingen zijn gestopt en ze is stabiel.

Wat ik hiermee wil zeggen is, neem het niet te licht op om je ouders in huis te nemen. Ik heb er geen spijt van, echt niet.
De laatste 3 jaar hebben wij geen vakantie meer kunnen hebben, de laatste 3 jaar was alles voor mama.
Gelukkig hebben wij de paarden, waarvan bijna de hele familie zei, doe ze weg, heb je meer tijd. Waarvoor, voor mama, ja goed en dan, dan heb ik helemaal geen ontspanning meer. Nee dus geen optie.
We hebben behoorlijk moeten schipperen, zijn heel veel vrienden kwijtgeraakt omdat we nooit meer op visite konden komen, zonder dat we van alles moesten regelen en wij dan toch op tijd naar huis wilden, om mama even welterusten te zeggen en te laten zien dat we er waren.
Makkelijk nee, nogmaals spijt nee, maar als ik het over moest doen, deed ik het misschien toch niet meer.

Verpleegtehuizen slecht, sommige ja, maar wij hebben nu toch een heel andere ervaring.

Jenna, wij hebben heel veel respect voor jou en je collega's, het is een bijzonder zware baan, die kan je volgens mij alleen maar doen, omdat het een roeping is.


SheMellon

Berichten: 2948
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: monster

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-01-03 22:57

Dank jullie wel!
Overgens is dit echt een leuke baan hoor.Ik vertel hier nu alleen de mindere dingen maar we lachen de dag door.
Alleen is en blijft het een probleem dat we personeels tekort hebben.
Hierdoor krijgen mensen gewoon te weinig aandacht.En daar balen we allemaal van.

Op mijn beurt heb ik echt ontzettend veel respect voor mensen zoals Geral ,en meerdere van jullie, die zo ontzettend hun best doen voor hun ouders.Echt petje af!

Je moet de mening van een meerderheid niet verwarren met de waarheid.

geral

Berichten: 3604
Geregistreerd: 25-08-01
Woonplaats: hm niet belangrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-01-03 07:45

Daar heb je gelijk in Jenna, er is duidelijk een personeelstekort, alhoewel dat in sommige tehuizen ook wel weer meevalt.
Ik ga dagelijks naar mijn moeder, zelfs gisteravond nog, terwijl ik tot 7 uur moest werken. Ik neem dan ook de moeite om sommige andere bewoners even gedag te zeggen en een praatje mee te maken.
Een dame die naast mijn moeder slaapt, help ik even als ik om die tijd er ben met het naar bed gaan.

Maar ik weet 1 ding zo zeker, het is zo zwaar geweest, dat ik het gevoel heb dat ik uitgeput ben, zo verschrikkelijk moe van de laatste jaren.
Voor ons is het toch heel fijn dat ze nu in een verpleegtehuis zit, voor haarzelf denk ik wat minder, dat maakt het niet gemakkelijker.

De verpleeghuisarts is heel hard bezig om mijn moeder in een tehuis te krijgen in ons dorp, dat zou een geweldige oplossing zijn, lekker dichtbij.
Als het door gaat, ze hebben het min of meer bevestigd, komt ze medio februari/maart naar ons dorp.
Haha!


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot, Suky en 24 bezoekers