Ik rijd met een Westernpelham. Ik rijd alleen op de onderste teugel, omdat ik niet met dubbele teugels overweg kan. Als je "zachte" handen hebt en er op de juiste manier mee omgaat krijg je de paarden mooi nageeflijk, ook als je daarna weer overstapt op een normale trens zijn ze nageeflijker. Je hebt geen constante verbinding met de paardenmond, maar een los-vast contact. Even oppakken en weer loslaten. Op die manier. Ik gebruik pelhams, waarvan de sacharen apart te bewegen zijn, zodat je een zijdige teugeldruk kunt gebruiken. Het Linda-Tellington-Jones bit schijnt een fijn bit te zijn, maar het mondstuk is wat aan de dikke kant, dus kan alleen voor paarden met veel ruimte in de mond.
Wie vrij wil zijn als een adelaar, moet wel zijn vleugels durven uit te slaan.