Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 02-01-03 23:29

(Telefoon) vrees..

Geplaatst door de TopicStarter: 02-01-03 23:29

Ik vind het echt zo vreselijk he! Ik heb vroeger iets mee gemaakt, waardoor mijn zelf vertrouwen een dikke deuk heeft opgelopen. Ik was altijd een heel vrolijk en spontaan meisje, zoals kleine meisjes horen te zijn! Maar plotseling veranderde dat, er waren heel veel dingen die ik niet meer durfde te doen. Ik werd heel erg onzeker en bang. Waardoor weet ik nu zelf niet. Ik heb dat heel erg lang gehad, tot een jaar of 2 geleden denk ik. Ik was er zat van altijd onder de voet gelopen te worden (ik liet veel toe, ik was immers hartstikke onzeker, en durfde niet zo veel terug te doen.) Er zijn nog steeds wel dingen waar ik heel erg moeite mee heb. Vroeger durfde ik ook nooit kleding te passen, en af rekenen enzo al helemaal niet! Ik durfde geen vreemden aan te spreken, etc..

Nu heb ik aan al deze dingen wel goed gewerkt, en het is redelijk goed gekomen. Alleen het enige waar ik nu nog last van heb is telefoon vrees. Als ik mensen dit vertel, geloven ze me vaak niet omdat ik nu een hele open en spontane meid bent, als ik je een beetje ken. Mensen die ik heel goed ken, zoals m'n ouders.. m'n broertje, en een paar vriendinnen.. die durf ik wel te bellen. Maar mensen die ik niet zo vaak spreek (over de telefoon) heb ik zo'n moeite mee. Neem nou de hoefsmid.. MOet ik de hoefsmid bellen, dan moet ik eerst een uur repeteren wat ik nou wil zeggen enz, ik schijt 7 kleuren.. (misschien wel meer.. Tong uitsteken

) Ik krijg heeel erg last van buikpijn (waar ik altijd last van heb, ookal ben ik maar een beeeetje zenuwachtig, heel naar..) en als ik hem uit eindelijk gebeld heb is het wel een overwinning. Alleen de keer daarop, precies hetzelfde.. Of een jongen, die ik wel zie zitten.. Ik wil hem hartstikke graag bellen, ik had het immers beloofd.. Maarja! Ik durf het gewoon niet... (daarom sms ik ook vaker.. Schijnheilig

) Het is zo frustrerend! En die mensen die denken dan dat ik hun gewoon laat zitten ofzo.. Met alle gevolgen van dien! Ik wil er graag over heen komen, alleen het lukt niettt...

Als mensen mij bellen heb ik er helemaal niet zo'n last van, ik word tenslotte overvallen dus ik heb geen tijd om te twijfelen en na te denken wat ik nou zou moeten zeggen.

Heeft iemand hier ervaring mee?

"What we call human nature, is actually human habit.."

**Geplaatst:** 02-01-03 23:33

Geplaatst: 02-01-03 23:33

heb ik ook wel eens last van, maar niet zo erg als jij denk ik..
bij mensen die ik ken vind ik het niet zo eng, maar iemand die ik niet ken.... bel ik liever niet Haha!

**Geplaatst:** 02-01-03 23:33

Geplaatst: 02-01-03 23:33

Ik weet wel wat je bedoeld, als je mij zegt dat ik iemand moet bellen word ik ook helemaal gespannen.
Mensen die ik ken, dat gaat nog wel, maar zelfs dan niet helemaal makkelijk.
Moest op een gegeven moment iemand bellen die ik nog nooit gesproken had, heb mezelf een half uur lang moed ingesproken en toen zat ik helemaal gespannen aan de telefoon.
Het makkelijkst is eigenlijk gewoon de telefoon pakken en bellen, niet over nadenken wat je zult zeggen, hetzelfde dus als je 'overvallen' wordt met een telefoontje.
Smsen is wel heel handig hè, maar kost ook zoveel Knipoog

.

**Geplaatst:** 02-01-03 23:39

Geplaatst: 02-01-03 23:39

IK ben zelf ook niet zo'n beller.
De mobiele telefoon vond ik al een hele verbetering omdat je dan meteen de persoon die je nodig hebt aan de lijn krijgt.
Ouders die ik nog nooit gesproken had aan de lijn krijgen??
Brrr voor mij een reden om niet te bellen.
Ik werk tegenwoordig als teleadviseur en bel tegenwoordig ook uit.
Dit vind ik een stuk minder erg omdat dit zakelijk is.
Maar door dit werk ben ik wel makkelijker geworden moet ik zeggen!
Ik bel nog steeds niet zo graag zomaar iemand op, ik wil van tevoren een beetje voorbereid hebben wat ik ga zeggen/vragen.
Een telefoontje naar de hoefsmid vind ik ook niet meer zo'n ramp maar nog steeds liever niet.
Zelfs personen die ik heel graag spreek stuur ik vaak liever een sms'je en daarna bel ik dan wel of andersom.

Het is bij mij tegenwoordig al een stuk minder dan vroeger maar het blijft een beetje hangen.
Door mijn werk heb ik nu een stuk minder moeite met het bellen van zakelijke instanties of iets dergelijks, ik weet immers hoe het werkt.

Gewoon veel doen is de beste remedie al blijft dat natuurlijk heel moeilijk.
Eerst was het zo dat als ik iemand moest bellen dat ik mijn hart voelde kloppen in mijn keel als de telefoon overging, nu merk ik vaak dat ik achteraf pas denk van pfieuw dat heb ik gedaan!

Succes ermee in ieder geval want het blijft natuurlijk lastig.

**Geplaatst:** 02-01-03 23:49

Geplaatst: 02-01-03 23:49

Ik durf ook bijna nooit iemand te bellen.. schaam me er eigenlijk wel een beetje voor Bloos

Bekende mensen zoals jij zegt durf ik wel maar dat voorbeeld, echt precies het zelfde met mij, de hoefsmid. Ik zit dit van te voren op een blaadje te schrijven wat ik moet zeggen, echt te erg

Ook voor een wedstrijd.. soms raak ik gewoon helemaal de kluts kwijt aan de telefoon en das echt niet leuk

Nu heb ik het al veel minder want sinds ik een mobiele telefoon heb (met abbonoment Schijnheilig

) bel ik wel vaak met vrienden en dat is een goeie 'oefening', al klinkt dat wel raar.
Maar het gekke is, ik kan wel gewoon goed praten met mensen als ik ze recht in de ogen aan kijk, heb ik echt geen problemen mee. Maar aan de telefoon.. nee

**Geplaatst:** 02-01-03 23:52

Geplaatst: 02-01-03 23:52

Ik snap wat je bedoelt.Ik haat bellen, vooral als het nuttig bellen is.Bijvoorbeeld ik moet een verzekering bellen ofzo.
Dat vind ik echt vreselijk!!
Bij mij zit het echt in de familie, iedereen heeft er een hekel aan.Het is soms gewoon ieneminemutte wie de telefoon op gaat nemen hoe bizar ook Verward

Je moet de mening van een meerderheid niet verwarren met de waarheid.

**Geplaatst:** 02-01-03 23:59

Geplaatst: 02-01-03 23:59

Hier heb ik ook weleens last van.
Bijvoorbeeld als ik naar de bioscoop wil dan moet ik zelf bellen om kaartjes te reserveren, alleen ik zit dan heel lang te bedenken wat ik dan zou zeggen, soms is het zo erg dat ik het op een blaadje schrijf Bloos

Ik heb er geen problemen mee als ik familie of vrienden moet bellen, maar als het onbekenden zijn...

**Geplaatst:** 03-01-03 00:00

Geplaatst: 03-01-03 00:00

Vroeger had ik het ook heel erg. Nu alleen nog als ik echt iemand niet ken, moet ik mezelf even toespreken dat ik me niet moet aanstellen. Maar die nuttige dingen daar heb ikook een hekel aan zeg!
En toen ik voor het eerst een instructeur moest bellen om te vragen of ik een keer konkomen lessen, toen scheet ik ook 7 kleuren !

**Geplaatst:** 03-01-03 00:56

Geplaatst: 03-01-03 00:56

Heb ik ook wel een beetje last van denk ik. Ik zet ook vaak bepaalde dingen op papier voordat ik ga bellen, ik ben niet zo'n held aan de telefoon. Vreemden spreek ik ook niet zo gauw aan. Ik heb geen nare ervaring gehad oid, ik houd er gewoon niet zo van

Soms zegt mijn ma, bel dan even naar die en die...en dan ga ik eerst eens navragen of ze geen email hebben Haha!

Het gekke is, ik werkte in een winkel, achter de kassa. En daar heb ik er totaal geen last van. Ik spreek iedereen zomaar aan, en neem de telefoon heel makkelijk op. Maar thuis?

From the looks of this place, my ass has got a lot of catching up to do.
http://www.crperformancehorses.nl

**Geplaatst:** 03-01-03 01:32

Geplaatst: 03-01-03 01:32

Ik denk dat heel veel mensen hier last van hebben en zoals je al in je eigen verhaal verteld zijn er al zoveel overwinningen behaald, dit gaat ook nog wel lukken. Ik heb zelf ook wel de bibbers als ik iemand moet bellen die ik niet goed ken (bijvoorbeeld een hoefsmit) en ik repeteerd dat dan ook of schrijf wat ik wil zeggen op een blaadje. ik denk dat je ook dit gewoon als een leerpunt moet zien. Het is heel erg vervelend, maar kijk eens naar wat je al overwonnen hebt, niet alles kan in 1 keer.
Heel veel succes ermee in ieder geval!

The future is nothing more than another today. It's just that when you get there, you have more yesterday's behind you and a fewer tomorrows to look forward to.

**Geplaatst:** 03-01-03 13:44

Geplaatst: 03-01-03 13:44

Ik had (en heb) dat ook wel. Ik vind het echt vreselijk om mensen te moeten bellen.
Na school ben ik bij het WNF telefoon aan gaan nemen (09001962), dat ging wel, maar ál die zeikerds elke keer. Dit was niet goed en dat niet. En maar vriendelijk blijven. Ik werd er echt kwaad van, toch wil je mensen goed te woord blijven staan. Vanzelf ging ik de gemiste telefoontjes terugbellen. Rampzalig, vooral als je mensen op een gegeven moment kent, dan heb je daar echt geen zin in, maar ja, ik kreeg er voor betaald en dan doe je het toch. Het heeft mij wel geholpen. Nu moet ik ook klanten bellen, vooral mensen die veel geld te besteden hebben vind ik moeilijk, maar ik doe het wel. Nog steeds wel als m'n baas er niet bij is, dan voel ik me zo op m'n vingers gekeken, maar ik doe het wel. Automatisch gaat het thuis nu ook beter. Laatst moest ik iemand bellen (verrassing voor iemand die ik helemaal neit kende), ik had er gewoon geen zin in (durfde best), maar mijn vader gelijk: je durft niet. Ik pissig. En vervolgens de hele familie kijken als ik bel, dat kan ik echt niet. De hoefsmid bellen vind ik ook altijd zo vreemd, bel je zo iemand s avonds op, daarom bel ik ook nooit op zondag bijv. De da bellen (heb z'n mobiele nummer gekregen), doe ik ook niet buiten werktijden bijvoorbeeld. Tenzij er op staat, of als m'n paard niet meer op wil staan oid.
Terwijl als iemand mij belt ('s avonds om half elf of wat dan ook) dan vind ik dat helemaal niet erg, waarom zou iemand het wel erg vinden als ik heel vriendelijk bel? Blijft gek. Zelf dingen regelen (sollicitatie's ed) gaan ook niet vlekkeloos. Het ergste vind ik nog wel als ik over mijn woorden struikel, dan voel ik me zo'n nul, maar ja, dat gebeurt ook iedereen....

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

**Geplaatst:** 03-01-03 13:57

Geplaatst: 03-01-03 13:57

Ik heb over het algemeen geen hekel aan bellen. Alleen vergeet ik altijd wat ik moet zeggen. Als het om officiele zaken gaat maak ik van tevoren dus even een spiekbriefje.
Verder moet je er niet te lang over blijven nadenken. Gewoon de telefoon pakken en bellen. Zodra er iemand opneemt komen de woorden vanzelf.

* To Belg, or not to Belg *

**Geplaatst:** 03-01-03 14:00

Geplaatst: 03-01-03 14:00

Ik ken een heleboel mensen die er last van hebben, en ik heb het zelf ook regelmatig.
Onbekenden bel ik al helemaal niet graag, maar bij mij gaat het vooral om ff doorbijten, want zodra ik iemand aan de telefoon krijg en ik begin te praten valt t allemaal reuze mee en vraag ik me af waar ik nou bang voor was. Ik ben ook altijd heel erg trots op mezelf als ik weer eens iets telefonisch heb afgehandeld Haha!

Als iemand mij belt en er staat geen nummer in beeld heb ik soms van die momenten dat ik gewoon niet durf op te nemen...heel vervelend is dat...

Maar iig zo erg als jij het hebt, met buikpijn e.d heb ik het gelukkig niet.

http://fleur.madtech.cx Nerd

**Geplaatst:** 03-01-03 14:03

Geplaatst: 03-01-03 14:03

Ik heb het ook, echt verschrikkelijk als ik vreemde mensen moet bellen, en soms zelfs bij bekenden word ik zenuwachtig als ik ze moet bellen.
Ik ben nu op zoek naar een bijbaantje in de telemarketing, misschien dat ik er zo overheen kom.

voorbeeld: als we eten gaan bestellen bij de chinees, echt niet dat ik die bestelling doe Haha!

dat laat ik mijn mama doen... dan voel ik me toch best een klein kind van 18 jaar Haha!

28-09-2007
Nothing compares too you...

**Geplaatst:** 03-01-03 14:11

Geplaatst: 03-01-03 14:11

als het dood valt aan de tel is ku*

The day that we first met , the angels whispered: Perfect
-http://www.stalvandekooidijk.nl

**Geplaatst:** 03-01-03 15:50

Geplaatst: 03-01-03 15:50

Ik wilde dat ik last had van telefoonvrees, zou mijn telefoonrekening een stuk lager zijn. Ook met vreemde mensen bellen heb ik geen problemen..

**Geplaatst:** 03-01-03 16:21

Geplaatst: 03-01-03 16:21

Dat doe ik ook, even repeteren wat ik moet zeggen.
Dat is geen dingen zeg, zoals Hoi met Anita , is Amanda Thuis, terwijl ik amanda heet en mijn vriendin die ik bel : Anita Haha!

.

**Geplaatst:** 03-01-03 20:06

Geplaatst: 03-01-03 20:06

Heej dat heb ik ook! Ik durf nooit zelf dingen af te rekenen, dingen te bestellen. En als ik niet me directe vriendenkring moet bellen word het moeilijk. Niet weten wat je wil zeggen, verkeerde dingen zeggen.

Zoals tijdje terug moest ik de Arbo bellen zei ik goede morgen, het was al half 4. Ik raak dan echt in de stres echt zo raar. Terwijl ik niet met moeite contact leg!!!

22 Januari verwachten we ons kleintje

**Geplaatst:** 03-01-03 20:40

Geplaatst: 03-01-03 20:40

Ik heb dat ook, maar dan met vreemde mensen.
Stiltes aan de telefoon, ik krijg dan zo de bibbers.... Lips are sealed

Of als ik de kluts kwijt ben...Ik sms ook liever als dat ik bel. Dan voel ik mezelf soms zo stom....
Op een blaadje schrijven klinkt misschien wel stom maar het helpt wel!

**Geplaatst:** 03-01-03 21:21

Geplaatst: 03-01-03 21:21

Ik heb dat heeeeeeeel erg, ik vind het zelfs moeilijk om gewoon vriendinnen te bellen, en vreemde al helemaal!!!

**Geplaatst:** 03-01-03 21:31

Geplaatst: 03-01-03 21:31

Ik had er ook ontzettende last van, dus ben ik net als Flair als telemarketeer gaan werken. De eerste keer was vreselijk, maar nu gaat het zo makkelijk. Zakelijke telefoontjes (hoefsmid, veearts, klantenservice) vind ik nu zelfs leuk, echte vrienden heb ik altijd al leuk gevonden, maar kennissen bellen blijft lastig.. weet nooit zo goed hoe vriendelijk/afstandelijk ik moet zijn terwijl dat oog in oog makkelijker in te schatten is. Maar goed, telemarketing werk helpt dus enorm!

Belle comme une Fleur! En dan komt er een tijd van afscheid nemen..

**Geplaatst:** 03-01-03 21:35

Geplaatst: 03-01-03 21:35

nee, ik heb er geen ervaring mee

ynzo: En, de spannende liefdesverhalen à la As the world turns heb ik ook wel beleefd op m'n terugreis door onder andere Rusland, Polen en Frankrijk

**Geplaatst:** 03-01-03 22:24

Geplaatst: 03-01-03 22:24

Nee ik heb er ook niet zo heel erg last van.Ik oefen ook niet van tevoren of schrijf iets op.Ik bel ook gemakkelijk iemand op,zowel vreemden als kennisen,familie.Toen ik op msn zat vroeg Lara (laratjuh) of ik haar wou bellen.In het begin is het wel even verlegen zijn maar daarna praat ik er lustig op los.

Het is onderdaad erg vervelend als er een stilte aan de poon(telefoon) valt.Daarom praat ik denk ik zo veel Tong uitsteken

Profiel update!!
Nu met horoscoop,loesje,songteksen en nog véél meer! Party!!

**Geplaatst:** 03-01-03 22:32

Geplaatst: 03-01-03 22:32

En ik dacht dat ik de enige was Haha!

Alhoewel ik er nu overheen gegroeid ben, is bellen (naar vreemden) nog steeds niet mijn favoriete bezigheid. Maar vroeger, toen was het echt erg. Ik belde als 4 of 5 jarige ofzo heel veel met mijn grootmoeder waar ik een hele goede band mee had. Ik vond het echt heel leuk dat spelletje met in dat ding praten en een antwoord terug krijgen *LOL*

Totdat mijn ouders besloten dat ik ook maar eens andere familieleden moest bellen en de telefoon zelf eens moest opnemen. Tja, ik was echt ontzettend verlegen (behalve dan naar mij grootmoeder) en durfde dat echt niet. Mijn ouders zaten enorm te dreigen dat ik moest bellen want anders mocht dit en dat en zus en zo niet meer. Ze wouden me zelfs naar psychiater sturen als ik nou gvd niet onmiddelijk eens door de telefoon zou praten. Nou ben ik net als een paard en ga ik bij angst en gedreig van mensen compleet in staking. Ik heb tot mijn 10e jaar (serieus!) de telefoon niet meer aangeraakt. Toen uiteindelijk ben ik uit eigen beweging de telefoon gaan gebruiken (met angstezweet in m'n handen!) want ik had inmiddels verzorgponies en daar moet je natuurlijk de hoefsmid en dierenarts voor bellen.

Tegenwoordig als ik er tegen op zie om iemand te bellen, typ ik gewoon voordat ik de kans heb tegen mezelf te protesteren het nummer al in. Huppakee gewoon meteen doen , niet uitstellen. Dat maakt het alleen maar erger.

Wie is er online