Ik weet hoe dat gevoel is.Mijn zusje werd in september 1992 geboren dus toen ik 11 was.Ik heb alles bewust mee gemaakt mede ook door dat ze al die tijd dat ze geleefd heeft in het ziekenhuis heeft moeten liggen.Mijn ouders gingen daar vaak heen en ik ook(iets minder als hun).Ik kan zo alles nog voor mij halen.Na 6 maanden mocht zij naar huis maar dat mocht maar voor een paar dagen zijn.Ze moest weer terug naar het ziekenhuis en dat heeft nog maar 1 dag zo kunnen wezen.Ze is toen gestorven.
Nu zijn we bijna 10 jaar verder en tuurlijk het verdriet is niet meer zo als vroeger en ook wij gaan niet meer zo vaak naar haar grafje maar met dagen zoals deze weet je wel wat je mist en vraag je je wel af hoe het had geweest.Terwijl je daar eigenlijk niet aan moet denken vind ik maar denken aan de tijd hoe het was toen zij er wel was.
Dat is voor jou wel moeilijker omdat je hem niet gekend hebt maar denk dan aan al die verhalen van je ouders.
http://glitz4kids.webklik.nl/page/homepage Voor wat unieks op uw kinderfeestje.