Wat me bezielde vandaag? Om kwart voor 3 ging ik op pad met Tinka, die een halve week op stal heeft gestaan ivm een bevroren bak zodat ze niet naar buiten konden. Ik ben een week ziek geweest en vandaag was voor het eerst dat ik weer een beetje actie ging ondernemen, dus ik wilde niet al te lang rijden. Thuis had ik nog eens op de kaart gekeken waar ik langs zou gaan maar de kaart ben ik vergeten mee te nemen. En ja hoor...ho-pe-loos verdwaald. Ik heb een afslag gemist en ben toen bijna 10 km omgereden. In the middle of nowhere met een dikke mist waar je U tegen zegt. Op sommige stukken had ik nog geen 10 meter zicht. Lekker luguber dus. Ik had geen idee meer waar ik was, heb een paar keer naar mijn vriend gebeld maar die nam niet op. Dus toch maar doorstappen...en doorstappen...en doorstappen...De berm was te bevroren om te draven dus ik kon alleen maar over het fietspad rijden. Lekker voor Tinka d'r hoeven Maar ik had geen keus meer. Na een uurtje begonnen mijn handen en voeten het koud te krijgen en Tinka had de ijspegels aan haar oren hangen. Bevroren mist. Nog steeds niemand tegengekomen. Beetje luguber want omdat je geen hand voor ogen zag had je het idee dat je van alle kanten begluurd werd. Ook schoot Tinka er nog een keer vandoor toen vlak naast ons ineens een lawaai was (kreeg haar gelukkig snel terug, ik zag ons ook nog wel onderuit gaan vandaag ), gedender in het weiland. Maar we zagen niks door de mist. Pas aan het einde van het weiland toen Tinka helemaal over de zeik was was het wat minder mistig en bleek het een enorme kudde schapen te zijn. Lekker hoor Op een gegeven moment kwam ik langs een huis, waar ik aangebeld heb waar ik ongeveer was. Euhmmm in ieder geval héél ver van stal, daar kwam het op neer. Maar ze hebben me de weg uitgelegd en toen moesten me maar weer verder. Ik was helemaal verkleumd, heb de teugels op de hals laten liggen en heb mijn handen in mijn jaszakken gestoken. En toen ze een keer schrok had ik geen puf meer om haar te stoppen dus heb alleen 'hooo' gezegd en daar reageerde ze gelukkig op. kan er nu weer om lachen maar oh wat voelde ik me ellendig op dat moment. Het begon ook al te schemeren en ik had geen idee hoe ver het nog was. Enige pluspunt was Tinka, die met de oren naar voren bleef gaan 'klik klak, klik, klak' En toen opeens waren we vlakbij haar oude weiland ik kan niet beschrijven hoe blij ik was na ruim 2 uur rijden om weer een bekend punt te zien Het was inmiddels donker dus met die mist erbij was dat erg fijn voor je oriëntatie. Toen was het nog iets minder dan een half uur en na 3 uur waren we dan eindelijk weer op stal. M'n cap was wit van de mist die bevroren was, Tinka d'r hele hoofd was wit, kortom we zagen er niet uit. Lekker dekentje op, gevoerd en de stal heel dik opgestrooid en toen een hele dikke knuffel gegeven. Het is dat zij zo door bleef gaan vandaag anders was ik onderweg afgestapt en was in the middle of nowhere een potje gaan janken denk ik en had dan gewacht tot ik gevonden zou worden Brrrrrrrr het klinkt misschien erg overdreven maar ik vond het een snertrit, bah! Om te begrijpen wat ik bedoel had je erbij moeten zijn, dat had het al een stuk gezelliger gemaakt ook
liberty
Berichten: 17286
Geregistreerd: 21-09-01
Woonplaats: Breda
Geplaatst: 21-12-02 19:30
whoo ff verdwaald Lijkt me erg irritant. En dan alleen maar stappend }> Had je dan geen telefoon bij Dat is altijd wel makkelijk
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst door de TopicStarter: 21-12-02 19:44
Ja maar dan moeten mensen wel opnemen Ik kreeg alleen maar voicemails en in-gesprek-tonen. En op sommige stukjes had ik geeneens bereik, ook zoiets
Dorine
The one and only
Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar
Geplaatst: 21-12-02 19:47
Jeetje erg spannend hoor Cody! Wel een opluchting zeker toen je dat oude weiland zag...
Ben je ondertussen alweer wat opgewarmd? Gelukkig weet een paard altijd weer de weg naar huis hihi, althans daar hoop je maar op. Maar in die mist? Lijkt me erg eng!
Volgende keer maar toch de kaart mee. En ik vind dat je je toch moedig gehouden hebt. Ondanks kou en ellende. Heerlijk dat Tinka dan toch nog vol enthousiasme doorstapt met de oren naar voren. Alsof ze nooit anders heeft gedaan. Ze wilde jou niet in de kou laten staan...
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst door de TopicStarter: 21-12-02 19:50
Dorine schreef:
Ben je ondertussen alweer wat opgewarmd?
Wat denk je na dit lieve berichtje?
Anoniem
Geplaatst: 21-12-02 20:45
Zelfs zonder te verdwalen is dit mistige weer al behoorlijk deprimerend. Remedie: lekker heet douchen, warme chocomelk en dan met een dekentje op de bank een leuke film kijken.
Marije
Berichten: 3087
Geregistreerd: 16-08-01
Woonplaats: Enschede
Geplaatst: 21-12-02 21:20
Hé meid toch! Weer een beetje bijgekomen? Nooit meer je kaart vergeten he? Maar kon je niet gewoon omkeren? Of wist je de weg dan ook niet meer?
Ik ben zelf nooit verdwaald te paard ( *klopt het snel af*). Ik heb hele routes bedacht zonder een keer verkeerd te gaan. Zal ik daarom maar een keer met je mee gaan?
Sjimmy
Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01
Geplaatst: 21-12-02 21:43
Best een belevenis, niet zo van dat de adrenaline door je aders giert maar toch dat je af en toe tegen jezelf moet zeggen "Komt wel goed". Lijkt me wel scary als het écht donker is en mistig en niemand neemt op/geen bereik. Maar Tinka gaf zelf ook niet aan waar ze heen wilde? Dat lees je toch altijd in de penny
Hier in ZH kán je met de beste wil van de wereld niet verdwalen, zeker niet als je een klein beetje richtingsgevoel hebt. Je komt toch om de km een verkeersbord tegen
jantina
Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01
Geplaatst: 21-12-02 21:50
mag ik even: Whhaaahahahaha!
Dat heb jij weer hoor. Wat zal je het koud gehad hebben. Ik heb ongeveer een uur gereden, maar het laatste stukje was toch wel wat fris. Als ik denk dat ik dan nog twee uur verder had moeten rijden... brrr
Rhys
Berichten: 6352
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst: 21-12-02 22:07
Wauw man, wat een avontuur! en wat een braaf paard....ach, dat schept een band, laten we het daar maar op houden (positief denken hè!).
Ik ben ook wel eens verdwaald in het bos (heb nl. het richtingsgevoel van een goudvis), maar gelukkig nog nooit in kou, mist en donker.... moest je daarna btw nog op de fiets naar huis?
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst door de TopicStarter: 21-12-02 22:48
Tja omkeren...dat was ook al zo'n deprimerende route dat je dacht: "er zal straks toch wel een afslag komen..." Heb er wel over nagedacht, maar weet eigenlijk niet waarom ik niet weer omgedraaid ben... Tinka geeft niet aan waar ze heen wil nee, die vind alles altijd prima wat ik zeg In 99% van de gevallen een voordeel maar vandaag had ik er weinig aan. Maar ik had wel omdat zij zo vrolijk door bleef stappen zoiets van "zal wel goed zijn". En ja, daarna moest ik nog op de fiets naar huis. Langs een donker stuk en door een tunnel waar ik niet graag 's avonds langs fiets en vanavond waren de lantaarnpalen ook nog uit. Dus laten we het er op houden dat ik mijn dag niet zo had
Maar, ik heb lekker een cup-a-soupje gehad en heb net heerlijk met een slaapzakje op de bank gelegen dus heb het weer lekker warm. Wat een dag zeg
Kayla
Berichten: 11273
Geregistreerd: 20-10-01
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 21-12-02 22:49
jeetje hoe krijg je het voor elkaar denk dat ik maar niet meer mee ga naar het baloerveld haha ik vertrouw het nu helemaal niet meer
Felice
Berichten: 3096
Geregistreerd: 04-11-01
Geplaatst: 21-12-02 23:44
Iew wat eng, ik kan me het helemaal voorstellen. Ik vind dat je je goed gehouden hebt hoor, ik raak namelijk heel snel in paniek en zal dan allerlei dingen in m'n hoofd gaan halen. Ik zou in ieder geval denken dat ik er nooit meer uit kan komen. Lief van Tinka dat ze gewoon doorstapte ! En al wees ze zelf niet de weg aan, dat ze op je 'hoo' reageerde is toch ook super . Gelukkig ben je nou weer warm en veilig thuis. Ik denk niet dat jij nog een keer een kaart vergeet mee te nemen!
Maarten
Berichten: 4185
Geregistreerd: 30-06-01
Woonplaats: Emmen
Geplaatst: 22-12-02 13:46
kijk.... onbedoeld toch ff geoefend voor een endurance-wedstrijd Pfff.... dat was volgens mij echt afzien tijdens die rit joh!! maareuh... ik hoor het al weer, die Tinka is een paard uit duizenden!
Naz
Berichten: 7203
Geregistreerd: 09-05-01
Woonplaats: De Vecht verlaten voor de IJssel
Geplaatst: 22-12-02 15:01
Brrrr dat is echt niks! Verdwalen is sowieso geen feest en dan nog die mist erbij...
Wanneer ga je een boek uitbrengen over 'Cody's paardenavonturen'?
IlsjePilsje
Berichten: 2043
Geregistreerd: 01-09-02
Woonplaats: Boskoop
Geplaatst: 22-12-02 15:14
Lijkt me niet leuk..verdwalen. Bij ons lukt dat niet zo, helaas (niet dat ik wil verdwalen) hebben wij geen natuurgebieden/bossen in de buurt. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en zie je maar dat je het beste op je eigen paardje kan vertrouwen. Ook al had je zelf de hoop opgegeven, liep zij lekker door.
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst: 25-12-02 13:06
O jeetje. Kan me het goed voorstellen ja. Gelukkig zijn er bij ons veel ruiterpaden haha. Maar ik denk bij snertrit meteen aan erwtensoep... Die had je vast niet bij je?