Geplaatst Inleiding
Dit weekend was het nederlands kampioenschap sgw in Barchem, en voor het eerst in mijn nog niet zo lange crossloopbaan zou ik daaraan meedoen en dat zelfs in twee klassen. Pablo had zich met de hakken over de sloot gekwalificeerd door het minimum aantal van 1 M cross succesvol te voltooien maar gezien het feit dat we ook maar 1 keer M gestart waren was ik daar al lang tevreden mee, Raimaer was met 8 wp’en in het L (eis 4) royaal startgerechtigd.
Dressuur
Afgelopen vrijdag begonnen we al met de dressuur, en aangezien Den Bosch – Barchem toch wel 2 uur rijden is, hadden we logies voor mens en paard geregeld bij Edwin Klokman, ruiter van oa Kiek uut en Agossie, dus onze paarden voelden zich er wel thuis
Maar eerst moest er gedressuurd worden en Pablo mocht het spits afbijten. De afgelopen weken was de training wat onderbroken geweest door allerlei omstandigheden, dus ik maakte me weinig illusies over de proef. Dat viel reusachtig mee, het was geen wereldproef maar er zaten geen grote fouten in en ik was best tevreden. Dat kon ik niet zeggen over de proef met Raimaer, die voelde zich kennelijk gepasseerd na mijn uitstapje naar Grand Prix dressuur met Tolstoi, en liet zien ook over hogeschool kwaliteiten te beschikken. Zo begon ze met een pirouette op X, en ook in de rest van de proef liet ze pogingen tot levade, capriool en passage zien. Helaas konden de beide juries dit wat minder waarderen, het heeft geresulteerd in een nieuw record, een laatste en 76e plaats na de volledige dressuur met 134 punten. Pablo bleek uiteindelijk 160,5 gehaald te hebben en 15e te staan nadat op zaterdag alle 48 combinaties aan de start waren verschenen. Hoe zag de cross eruit?
De vrijdagmiddag en –avond hebben we ons aardig vermaakt met het verkennen van de cross, gezellig bijpraten met GvdT en haar ‘chauffeur’ en een heerlijk tapas diner in Arnhem
De cross was indrukwekkend, IMO een kampioenschap meer dan waardig. Zowel de L als de M cross waren pittig, vooral door de technische sprongen. De meeste hindernissen stonden wel aan de maximale hoogte, maar de uitdaging zat vooral in de controle die je moest hebben voor diverse combinaties. Na de eerste drie sprongen die tamelijk eenvoudig waren (steil, dikke boom na een behoorlijke kuil en een breedtesprong van stropakken) kwam de eerste technische uitdaging bij sprong 4, 5, 6 bestaande uit een smal steiltje, een dikke bank bovenop een flinke heuvel en daarna weer een zelfde steiltje aan de voet van die heuvel. Het alternatief was behoorlijk om, tenzij je alleen 6 als alternatief reed. Vervolgens kwamen er weer wat relatief eenvoudige sprongen als een picknick tafel en voor het M een dikke oxer van 1 meter hoog en 1.60 breed! Daarna nog een dikke boom tussen twee bomen door en het L reed een plat liggend kruis gevolgd door een hooiruif. Vervolgens kwamen er weer een leuke combinatie van eerst een huisje (alleen M), een greppel en een flinke breedtesprong met een lagere landing. Daar werd dus lef gevraagd om daarna de controle te testen door een leuke technische lijn bestaande uit 1 (L) of 2 (M) punten van maximale hoogte op 2 galopsprongen waarbij de smalle kanten eerst links en daarna rechts zaten, zoiets dus:- Code
\
\
/
/
- 2 galopsprongen -
/
/
\
\
Het alternatief was beide keren een dubbelsprong of in-uit als uitloper van de punt (een grote V dus) die van de andere kant moest worden gesprongen.
Vervolgens een stukje bospad om weer ritme op te bouwen en dan de eerste waterbak, met een dikke boom, afdaling naar de kikkerpoel en klimmetje naar de 2e dikke boom. Hierna weer een splitsing voor L en M, het L had een opsprong met direct erna op de helling een dikke boom, het M (en Z) had een grotere uitdaging bestaande uit een combinatie van twee lage bezembakken met daartussen op beide keren 1 galopsprong een afsprong en opsprong. Dit was het mooist passend te rijden door een lijn van rechts naar links te kiezen, de uitdaging kwam ook doordat de beide bezembakken op een helling stonden.
Even weer een simpele steil als tussensprongetje en dan weer een technische uitdaging van een opsprong gevolgd op 1 galopsprong door een smal tonnetje.
Eindelijk weer wat lange lijnen voor een flinke galop, even onderbroken door de gall & gall breedtesprong. En dan de tweede waterbak, nu wat minder eenvoudig: dikke boom met landing op een helling, flinke afsprong het water in en afgesloten met weer een dikke boom. Inmiddels waren we zo’n 3 km ver, de laatste sprongen waren een ‘omgevallen boom’ direct uit een haakse bocht die bedrieglijk lastig was en een heksenbezem als slotstuk. Daarna nog over de brug boven de waterbak en dan was de finish eindelijk bereikt.
Kortom, technisch uitdagend en tijdrovende alternatieven
Mooi selectief zodat niet de dressuurstand al de einduitslag zou zijn. Het springparcours daarentegen stond tot mijn verbazing niet hoog en met vrij simpele lijnen.
Ik had voor beide paarden na overleg met Rob besloten om overal rechtdoor te gaan, en de dikke oxer op de wei was een kwestie van gewoon lekker galopperen en even een ophouding om hem alert te maken.
De paarden vermaakten zich ondertussen prima bij Klokman, in half open stallen naast de paarden van GvdT en haar reisgenoot. Raimaer was meer geïnteresseerd in haar omgeving dan haar brokken, Pablo liet zich niet van de belangrijke zaken des levens afhouden
Raimaer zaterdag
Op zaterdagochtend begon dat het echte werk, Raimaer mocht nu als eerste aan de slag in het springen. Ze was weer hyperactief en overenthousiast maar na de laatste les bij Rob had ik dat wat beter onder controle zodat ze toch een heel fijn foutloos parcours liep, uiteraard vooraf gegaan door wat pogingen tot levade als groet aan de jury. In de cross liep ze helemaal geweldig, ik had na overleg met Rob besloten om overal rechtdoor te gaan, na de dressuur hadden we toch niet veel meer te verliezen. Alleen de combinatie 4/5/6 was iets te veel van het goede, we kregen een langsloper op 4 en daarna heb ik de lange route gereden. Op het berkenkruis maakte ze een enorme wapper, het leek wel of we vlogen. Daarna de hooiruif, dat ging prima. Enog probleempje hadden we met de boom erachter, ik wilde links en Raimaer rechts waardoor we kaarsrecht erop aanreden en Raimaer pas op het laatste moment er rechts langs schampte. Ik schrok me ongelukkig, het ging behoorlijk hard maar ze reageerde er helemaal niet op verder en bleef gewoon doorgaan. Ik wilde haar terug pakken, maar daar dacht ze anders over en toen ze ook op de volgende sprong weer gewoon aantrok, heb ik het maar gauw vergeten. De greppel en wei-insprong ging heel lekker, en ook de punt en de kikkerpoel waren een eitje. Opsprong reden we helemaal links ipv rechts wat ik in gedachten had maar de opsprong + ton ging gesmeerd. Ik had eerst het idee om voor het alternatief te gaan na de stop op 4, maar in het aanrijden voelde het zo goed dat we voor de snelle lijn hebben gekozen en dat ging super. Gall & Gall ook, water in was weer op de Raimaer manier (zouden we niet daar links droog kunnen landen? Oh nee, daar is ook water
) maar wel goed en ook de laatste echte uitdaging (de omgewaaide boom net uit de bocht) ging heel fijn. Mooi even terug gepakt, bocht gedraaid en schuin erover op weg naar de laatste stukken. De brug was ook geen probleem, en een seconde of 20 buiten de tijd gefinisht 
Bij de DA nog even laten kijken naar de schaafwondjes, daar was niets mee aan de hand, even wat insmeren en een beetje in de gaten houden. Hartslag onmiddellijk direct na de cross nog 80, dus daar was ik best tevreden over. Normaal bied ik pas na 10 minuten aan voor keuring, dus dit was nog even een verrassing, maar die viel niet tegen. Nu hadden we nl haast omdat Pablo al vrij snel erna moest starten. Pablo zaterdag
Dus Raimaer verder verzorgd en Pablo klaargemaakt voor de cross. Met los rijden was hij weer een beetje hyper, oa de vlaggen bij het springparcours waren levensgevaarlijk
maar hij liep super fijn met springen en we waren simpel foutloos. Nog even de crosslosspringhindernis ( ) wat schuin gesprongen als voorbereiding op de holle weg en de omgewaaide boom en van start, begeleid door de goede wensen van de toezichthouder dat we potdorie toch wel foutloos zouden rijden . Tja, en eigenlijk kan ik voor het verslag van de cross gewoon naar de cross van Raimaer verwijzen want het verliep vrijwel identiek (muv die overstekende boom dan ) . Een langsloper op 4 (erg onverwacht 
) en het alternatief gereden, een wapper van een sprong op de dikke oxer (dat rijdt fijn aan! Gewoon een stevige galop, even attent maken en vliegen maar), super door de huis/greppel/wei insprong en als een speer door de dubbel van de puntjes. Mooi opgevangen bij de holle weg, zo sterk dat hij zelfs ging draven waardoor we rustig de afsprong konden rijden. De opsprong ging wat minder soepel, maar hij sprong er toch braaf weer op en over. Opsprong/ ton ook maar rechtdoor gedaan (en zo makkelijk), water in ging als een speer en ook de omgewaaide boom uit een flauwe bocht was geen probleem. Dus ook met Pablo met 1 weigering en wat tijdsoverschrijding gefinished, ik was er meer dan tevreden mee. Het resultaat
Het was al snel duidelijk dat er erg veel fouten in de cross gemaakt werden, dus het werd toch interessant om op de uitslag te wachten. Normaal kun je met een weigering een prijs wel schudden, maar nu bleek dat toch heel anders. Raimaer wist namelijk van de 76e naar de 31e plek te stijgen! Voor Pablo had ik toen ook wel wat hoop en het laaaange wachten (5 uur kwam de uitslag!) werd beloond, we waren 12e geworden en nog net in de prijzen gevallen! Dat was nog wel even spannend aangezien er wat foutjes waren gemaakt en de uitslag dus nog een paar keer veranderde. Maar dat had geen effect meer op mijn prijs en zo stond ik dus klaar om in het stikdonker mijn prijs op te halen. Dat ging toch allemaal al niet zo soepel, licht viel uit, sjerp omdoen was lastig en ook al die namen voorlezen viel niet mee. Misschien dat er daarom maar op de 12e plaats Wieske Roozen naar voren geroepen werd, dat was makkelijker dan mijn naam
Ik dus als een haas naar de uitslagenlijst, hadden ze mij maar gewoon overgeslagen. Gelukkig werd dat meteen recht gezet (hoewel Pablo Pot d’Ory maar gewoon Pablo werd genoemd ) zodat ik me – keurig in dressuurtenu – kon voegen bij de andere prijswinnaars. Een mooie roze strik en 50 euro! En verder nog
Ik was uiteindelijk om 10 uur thuis *gaaaap* en heb de hele weg lopen stralen. Als je mij aan het begin van het seizoen had verteld dat we 12e op het NK in de M zouden worden had ik je voor gek verklaard, en ik ben dan ook supertrots op ons neurootje Pablo
Raimaer had ook een geweldige cross gelopen, ze ging ook weer beter liggen in de galop en we staan nu na 5 crossen op 9 wp’en en volgend jaar zal zij ook wel een keer M gaan starten Pablo is dus ook M geklasseerd nu, dat voelt wel heel stoer. Raimaer had trouwens geen last van de ruzie met de boom, het was wel wat dik geworden zondag maar verder alleen wat oppervlakkige wondjes, net als mijn schouder en elleboog die ook behoorlijk beurs waren. Zondag hebben ze lekker vrij gehad, deze week doen we ook nog rustig aan en dan nog wat springen en een dressuurwedstrijdje voordat 2005 er weer op zit.
Ik heb nog heel veel bekenden gezien (GvdT dus, marieke, SGWukkie, viefdepief eindelijk, simmie, Jollyjoker blijkbaar, Jiska, l0ve) naast heel veel niet bokkers natuurlijk
Helaas zit het crossseizoen er weer op, hoewel we bijna allemaal ook weer naar Indoor Wanroij gaan natuurlijk, en dan maar weer geduld hebben tot Chaam /edit
typo's en hier en daar wat dingen verduidelijkt
