Bokt.nl

**Geplaatst:** 13-12-02 02:06

Als je 1 ouder niet meer hebt

Geplaatst: 13-12-02 02:06

Volgens mij zijn er best veel Bokkers die een ouder hebben verloren.

Bij mij is mijn vader toen ik 6 was verongelukt.

Hebben jullie soms ook van de momenten waarop je je gestorven ouder extra mist?

Ik ga trouwen en ik vind het echt super jammer dat mijn vader daar niet bij kan zijn. Ik zou zo graag willen dat hij weet dat het allemaal goed is gekomen met mij. Hoe gelukkig ik nu ben met Maurice en hoeveel plezier ik heb met paardrijden (hij heeft net mijn 1e lessen meegemaakt).

Hij kijkt vast wel vanaf een wolkje mee tijdens mijn bruiloft maar ik zou heel graag door mijn vader worden "weggeven". Soms zie je films waarbij de bruid naast het eerste stuk richting altaar loopt aan de hand van haar vader en ik zal dat straks alleen moeten doen.

Mijn vader is dan al meer dan 20 jaar geleden overleden maar ik denk dat ik hem dan toch wel veel zal missen.

Ik had een hele lieve vader en ik hoop echt dat hij ergens toch kan zien dat het goed met me gaat.

Deze herinnering zal ik altijd koesteren Lovers

**Geplaatst:** 13-12-02 08:20

Geplaatst: 13-12-02 08:20

Mijn vader is overleden toen ik 25 was (nu 7 jaar geleden) en die momenten dat ik hem extra mis zijn er inderdaad toen ik ging trouwen, maar vooral toen mijn zoontje geboren werd, mijn vader zij vroeger nl. altijd voor de grap tegen mij "ik zal wel nooit opa worden als ik op jou moet wachten" aangezien ik in de tienerleeftijd de paarden nog veel belangrijker vond als vriendjes.
Het verdriet verzacht iets met de jaren maar vooral met dit soort dingen komt het knetterhard terug.

**Geplaatst:** 13-12-02 08:50

Geplaatst: 13-12-02 08:50

Mijn biologische vader overleed aan kanker toen ik 2 was. Ik heb hem nooit echt gekend. Ik accepteerde mijn stiefvader als mijn 'echte' vader. Mijn broer en vooral zussen (die allemaal minimaal 13 jaar ouder zijn als mij) hadden daar wat meer problemen mee, wat nog wel eens voor strubelingen zorgde. Mijn stiefvader overleed aan longkanker een jaar of wat geleden. Maar ik mis ze geen van twee heel erg. Klinkt misschien een beetje hard, maar het is de realiteit.

Een gegeven paard moet je niet in de bek schijten.

**Geplaatst:** 13-12-02 09:30

Geplaatst: 13-12-02 09:30

Mijn vader overleed toen ik 4 was aan een hartstilstand (morgen precies 13 jaar geleden).
Ik herinner me nog wel dingen, maar niet echt veel. Daarom mis ik hem denk ik ook niet zo erg, want ik ben gewoon gewent om maar 1 ouder te hebben. Zo ben ik opgegroeid, dus er mist voor mij niet echt iets...

**Geplaatst:** 13-12-02 09:47

Geplaatst: 13-12-02 09:47

Mijn beide ouders leven nog wel. Wel is het zo dat mijn vader inmiddels al vier maanden in het ziekenhuis ligt waarvan zo'n twee maanden op de intensive care. Vooral in deze december-periode vind ik het erg moeilijk dat hij niet gewoon bij mijn moeder thuis is.

Wij (Robert en ik) hebben het af en toe ook over trouwen en dan heb ik zoiets van: het liefst zo snel mogelijk zodat mijn vader daar nog bij kan zijn.
Maar van de andere kant zou het ook fijn zijn als hij wel weer helemaal beter wordt, dat hij gewoon helemaal aanwezig zou kunnen zijn op de bruiloft...

**Geplaatst:** 13-12-02 10:20

Geplaatst: 13-12-02 10:20

Mijn vriend heeft zijn vader in 1990 verloren aan een hartstilstand. We hebben daar heel lang niet over gepraat, en uiteindelijk, na een jaar heb ik toch maar gevraagd (heel voorzichtig) hoe en wat er gebeurd was.
Er wordt daar thuis ook niet over gesproken. Marco en ik zijn nu 5.5 jaar samen en afgelopen lente zijn Marco en ik voor het eerst naar zijn graf geweest. Zijn moeder komt er niet en vorige week zat Marco's zus huilend te vertellen dat ze voor het eerst in die 12 jaar naar het graf is geweest.

Marco schijnt het niet zo heel erg te vinden, maar ja, ik krijg wat dat onderwerp betreft, weinig emoties uit hem....

Toos paardloos

**Geplaatst:** 13-12-02 10:30

Geplaatst: 13-12-02 10:30

Ohhh, gevoelig onderwerp. Ik had het gitser. Ik kwam zijn broer tegen in de Hokras. Die had ik 5 jaar niet meer gezien. Ik hoor nog regelmatig zijn stem op radio 538 en skyradio enz enz (hij heet Arend Langenberg en leest altijd het nieuws voor). Die stem lijkt als 2 druppel water als mijn wijlen stiefvader. Daar had ik het, toen hij net dood was, erg moeilijk mee, want ik associeerde het teveel met mijn vader. Tegenwoordig kan ik er wel tegen als ik het op de radio hoor.

Maar ook qua uiterlijk lijken ze erg op elkaar. (zelfs mijn vriendin vond dat, terwijl ze hem niet eens meer gekend heeft, alleen van foto's.)
Dus toen ik hem zag en hem aansprak en weer zoveel in hem herkende van mijn vader, kreeg ik het wel, mmh ja, moeilijk wel ik het niet noemen, eerder een heel erg weemoedig gevoel.
Ik mis hem ontzettend en ach ja erbij nadenken doe ik niet teveel. Helemaal nu ik zijn broer heb gezien, moet ik dat niet doen.

Laatst bijgewerkt door Prima op 13-12-02 16:50, in het totaal 1 keer bewerkt

~het komt uit de lengte of uit de breedte~

**Geplaatst:** 13-12-02 11:39

Geplaatst: 13-12-02 11:39

Jeetje Katrien, ik zit met tranen in mijn ogen. Ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik heb gelukkig mijn beide ouders nog wel en ben daar als ik jouw verhaal zo lees, dolgelukkig mee. Soms is het leven zo unfair.

So tell me where you are / Tell me how you feel / Tell me what you need / Just tell me how you feel / And let it all just rain on me. ~ Kane

**Geplaatst:** 13-12-02 11:39

Geplaatst: 13-12-02 11:39

Mijn vader is ruim 23 jaar gelden gestorven aan kanker. Ik was toen 14 en midden in de pubertijd.
Nu, na 23 jaar, mis ik mijn vader eigenlijk nog heel vaak. Op momenten als trouwdag en geboortes van kinderen, was dat gemis bij mij extra sterk. `s Avonds na de trouwerij, heb ik mijn bruidsboeket op het graf van mijn vader gelegd en toen mijn kinderen geboren zijn, ben ik ook met ze -in de maxi cosy- naar het kerkhof gegaan, om ze aan mijn vader "voor te stellen".

Wat is dat trouwens een schattige foto van jullie tweeen Lovers

!!!

Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds

....
Welkom lieve Mila

!
Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren

?? http://www.schloss-moehren.nl/

**Geplaatst:** 13-12-02 11:48

Geplaatst: 13-12-02 11:48

Citaat:
`s Avonds na de trouwerij, heb ik mijn bruidsboeket op het graf van mijn vader gelegd

Oh, wat mooi.....

**Geplaatst:** 13-12-02 12:03

Geplaatst: 13-12-02 12:03

Mijn moeder is ruim twee jaar geleden overleden. Ik moet zeggen dat ik haar zo met de kerst wel extra mis. Vooral nu mijn vader kerst met zijn vriendin gaat vieren en mijn vriendje 14000 km verderop zit.
Verder mis ik haar vooral op hele leuke momenten, ik wil dat met haar delen en ik wil laten zien dat het goed met me gaat. Het valt niet mee af en toe.

[VN] [BLOG] Waarom doen we zo lelijk?

**Geplaatst:** 13-12-02 13:36

Geplaatst: 13-12-02 13:36

Mijn vader is precies overleden op het vieren van mijn eerste verjaardag. Ik kan me daar dus niets van herinneren, wel vier ik mijn verjaardag nooit, omdat ik dan het idee krijg dat ik dan op zijn sterfdag een feestje vier. Mijn moeder zei, dat ik de eerste maanden na zijn overlijden alleen maar naar de deur lag te kijken, zo van: Waar blijft hij nou?

Daarna ben ik op mijn tweede heel erg ziek geweest, ik lag toen 'op sterven' en mijn moeder wist niet meer wat ze moest doen. Als laatste is ze toen naar een paranormaal begaafd iemand gegaan en hij vertelde dat ik mijn vader (en mijn vader mij), niet los kon laten. Persoonlijk geloof ik niet zo in dat paranormaal begaafde gedoe, maar die man heeft toen 'de band' tussen mij en mijn vader verbroken en meteen daarna begon ik op te knappen. De artsen hadden mij destijds al opgegeven en hadden geen verklaring ervoor, dat ik toch nog erdoorheen gekomen ben. Dus misschien is er wel iets van waar.

Op zich mis ik mijn vader in die zin, dat ik dus niet weet hoe het is om een vader te hebben. Dat gevoel, dat ik bij anderen zie, mis ik dus wel vaak heel erg. Mijn vader zelf, dus hoe hij was, mis ik niet echt, omdat ik daar nooit echt wetenschap van gehad heb. Voor de rest geloof ik er sterk in dat mijn vader over mij waakt en dat hij alle leuke en vervelende momenten samen met mij en mijn moeder meemaakt. Via, via heb ik natuurlijk een en ander over zijn persoon gehoord en weet ik dat hij op bepaalde momenten trots zou zijn geweest op mij. Op zulke momenten denk ik veel aan hem en heb ik echt het gevoel dat ik 'een schouderklopje' van hem krijg.

Bescherm de dieren tegen de beesten!

**Geplaatst:** 13-12-02 13:52

Geplaatst: 13-12-02 13:52

Mijn vader is overleden toen ik 6 was, aan long- en leverkanker. Ik mis hem vaak, en ik herinner me ook best veel van toen. Ik heb het er af en toe gewoon moeilijk mee dat mijn vader en ik erlkaar maar zo kort hebben mogen kennen.
Ik herinner me dat er op de middelbare een jongen bij me in de clusterklas zat, die heeft echt indruk op me gemaakt. Die verloor op zijn 15e zijn vader, moeder, en zusje bij een ernstig auto-ongeluk.. brrr.. Huilen

Op het randje van de afgrond..is het uitzicht het mooist!.......

**Geplaatst:** 13-12-02 14:46

Geplaatst: 13-12-02 14:46

Mijnvader is twee-en-een-half jaar geleden, toen ik 27 was, overleden op vakantie in Griekenland. Daarvoor had ik al 7 jaar geen contact meer met hem, omdat hij dat had verbroken. Ook met mijn zusje trouwens.

Ik mis hem nu niet meer dan dat ik hem toen miste, maar ik vind het soms wel heel jammer dat ik niet kan laten zien hoe ik nu leef, wie mijn vrienden zijn, etc.

Na de begrafenis ben ik wel een dag bij mijn stiefmoeder geweest en zij heeft een heleboel kunnen vertellen over zijn beweegredenen om ons niet meer te zien. Naar haar toe heb ik een heleboel recht kunnen zetten over mezelf, want mijn vader bleek mij heel anders te hebben ingeschat dan hoe ik werkelijk in elkaar stak. Was een beetje een kwestie van "hoe de waard is vertrouwd hij zijn gasten". Hij wist gewoon niet beter. Het is goed geweest dat ik het in elk geval naar zijn vrouw toe heb kunnen uitleggen.

Wel had ik het vreselijk moeilijk op de crematie toen ik de kist onder ogen kreeg. Ik heb toen een enorme huilbui gehad en dat was het eigenlijk. Door naar de crematie te gaan heb ik het redelijk goed kunnen afronden. Helaas is er geen plek om naartoe te gaan, hij is uitgestrooid boven een rivier in Ierland.

**Geplaatst:** 13-12-02 15:08

Geplaatst: 13-12-02 15:08

Mijn vader is 19 jaar geleden overleden aan longkanker.
ik was toen 9 jaar oud.
Met speciale dagen, net als met kerst en verjaardagen mis je hem extra.
maar door het jaar heen gaat er ook geen dag voorbij zonder aan hem te denken.

Mijn vriend zit in hetzelfde schuitje als ik.
Zijn vader is overleden toen hij 3 jaar oud was.

Mijn broers zijn getrouwd, en hebben allebei het boeket wat op de auto zit op het graf gelegd.

Maar zelf zie ik het niet zo zitten om te trouwen, 1 van die redenen is omdat ik daar al 2 moeders in hun uppie zie staan met handjes schudden.

Maar wat ontzettend veel bokkers die maar 1 ouder hebben.

Allemaal sterkte de komende feestdagen.

**Geplaatst:** 13-12-02 15:23

Geplaatst: 13-12-02 15:23

Mijn echte vader is overleden toen ik 2 was, mijn stiefvader is overleden toen ik 12 was.

**Geplaatst:** 13-12-02 15:24

Geplaatst: 13-12-02 15:24

Die lege plek lijkt me vreselijk.

Sterkte allemaal.

Een beginner ziet veel mogelijkheden. Een expert slechts een paar

**Geplaatst:** 13-12-02 15:28

Geplaatst: 13-12-02 15:28

Mijn ouders zijn er allebei gelukkig nog. Mijn stiefvader overleed op 24 december 2000, hij werd begraven tussen kerst en oud en nieuw. Het blijft een vreemde gewaarwording, helemaal omdat het allemaal net met de feestdagen was.

**Geplaatst:** 13-12-02 15:39

Geplaatst: 13-12-02 15:39

mijn moeder overleed toen ik 15 was op 22 november (37jr). de lege plek in huis..... het blijft nog altijd moeilijk om savonds thuis te komen en mijn mam niet thuis te hebben. ook al spreek ik die 'nieuwe' vrouw in ons huis aan als mama toch denk ik dan nog alle keren aan haar.
op de een of andere manier is deze periode van het jaar voor mij een pech periode. het jaar daarop overleed mijn opa (68jr). vorig jaar overleed een zeer goede vriend van mij (19jr) aan een auto ongeluk 3 maanden geleden overleed een goede vriend (21jr)en neef na een auto-ongeluk en gisteren hebben we een goede vriend (48jr)van mijn vader begraven die een hartstilstand heeft gehad.

iedereen vind kerst ook altijd gezellig met de familie maar ik kan dan echt niet thuis blijven. de warmte in huis die voel ik gewoon niet meer. ik ga liever naar vrienden dan kan ik op de een of andere manier toch een beetje afstand nemen....

**Geplaatst:** 13-12-02 16:20

Geplaatst: 13-12-02 16:20

Ik begrijp precies wat je bedoeld Katrien. Mijn vader (eigenlijk mijn stiefvader sinds mijn 10e jaar, ben nu bijna 32 jaar) is vorig jaar 12 december overleden. Gisteren was dus een zware dag voor mijn moeder, broer en mij. Mijn vader had blaaskanker en dat wisten we op 12 november 2001, hij is precies 1 maand echt ziek geweest en is uiteindelijk 12 december 2001 thuis overleden, mijn moeder vond hem dood, als ik er nu weer aan denk ga ik weer huilen. Ik mis hem nog steeds heel erg en op dit moment zit ik in de fase van okay ik vind het nu wel weer leuk geweest! Nu moet je maar weer terug komen...... kon dat maar Huilen

Tijdens de feestdagen en bij speciale gelegenheden mis ik hem verschrikkelijk.

Een paar weken voor zijn dood zei hij tegen me: ik zal nooit je kinderen kunnen zien... echt ik kon wel janken en had echt zoiets van hoe snel kan ik nog een paar kinderen krijgen Verward

maar hij was al opgegeven door de artsen en had nog maar 6 maanden te leven en uiteindelijk is het maar 1 maand geworden. Ik weet diep in mijn hart dat het voor hem het beste is geweest want ze waren hem gaan bestralen terwijl hij al zo ziek was en zijn lichaam helemaal op... het is beter zo dat weet ik maar "waarom nou hij" ja die vraag zal iedereeen wel stellen die iemand verloren heeft.

Ik wou dat mijn vader kon zien dat het goed met me gaat en dat ik gestopt ben met roken voor hem en dat ik weer ben begonnen met paardrijden en nu een eigen paard heb. Ach wie weet kijkt hij wel mee en ziet hij alles wat er in ons leven gebeurd als een soort beschermengeltje Schijnheilig

Mijn echte vader leeft gelukkig nog en heb ik ook nog gewoon contact mee maar gaat volgend jaar maart naar Thailland verhuizen... leuk maar niet heus.

Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen de komende periode en jullie toch allemaal fijne feestdagen toewensen.

Groetjes,
Annemieke

Choice (Jazz x Dublin x Purioso) B+10, L1+2/ Sportpredikaat dressuurmerrie (Z2+1)
Omar geniet van zijn pensioen!

**Geplaatst:** 13-12-02 16:23

Geplaatst: 13-12-02 16:23

Ja inderdaad...iedereen heel fijne feestdagen, en heel veel sterkte!!
Ohw ja, en AnneOmie, wil nog ff reageren op iets wat je zei..
Dat je dacht van: waarom nou hij??
Dat vraag ik me ook wel eens af, maar mijn vader zei altijd: waarom ik NIET??? Op de een of andere manier heeft die zin me altijd van die gedachten (waarom nou hij) af kunnen helpen..

Op het randje van de afgrond..is het uitzicht het mooist!.......

**Geplaatst:** 13-12-02 16:39

Geplaatst: 13-12-02 16:39

Inderdaad veel Bokkers die een ouder moeten missen.

Met kerst heb ik er eigenlijk niet zo veel moeite mee. Maar wel met dat ik ga trouwen en toen ik mijn diploma's haalde van de middelbare school.

En toen ik een vriend had die even oud was als mijn vader toen hij overleed (34) vond ik dat een heel raar idee. Over 8 jaar ben ik ook 34, dat lijkt me ook heel raar.

Mijn vader is op Kreta (Griekenland) verongelukt (was met zijn werk, een bodemonderzoekschip waar hij technicien op was). Hij is ook op Kreta begraven en later zijn zijn botten gecremeerd en over de zee uitgestrooid. Het graf kan ik dus niet bezoeken maar dat vind ik niet erg eigenlijk, ik heb toch niet het gevoel dat hij daar zou zijn. Ik heb heel af en toe opeens het gevoel dat hij even op me neerkijkt om me laten weten dat ik het goed doe. Klinkt misschien zweverig maar zo voelt het af en toe echt.

Sterkte voor iedereen die iemand mist tijdens de aankomende feestdagen!

**Geplaatst:** 13-12-02 16:44

Geplaatst: 13-12-02 16:44

erg, nu ben ik wel eigenlijk een beetje nlij dat ik WEL ouders heb ookal zeuren ze zoveel. Boos!

maar ja, sterkte aan iedereen die geen ouder(s) heeft tijdens de kerstdagen of een andere geliefde die er niet meer is Boos!

ynzo: En, de spannende liefdesverhalen à la As the world turns heb ik ook wel beleefd op m'n terugreis door onder andere Rusland, Polen en Frankrijk

**Geplaatst:** 13-12-02 16:57

Geplaatst: 13-12-02 16:57

Mijn moeder was overleden toen ik in groep 8 zat dus toen was ik net 12.
Ze is overleden aan een hersentumor.
Ik ze had 2 jaar daarvoor al darmkanker en een vleesboom ofzo Verward

Maar iig dat hadden ze toen weggehaald en ze was goed opgeknapt. Om de zoveel tijd moest ze steeds naar het ziekenhuis om een controle te laten doen. Elke keer was hij gewoon goed tot ze dokters zeiden dat ze weer een vleesboom had, niks ernstigs dus maar dat bleek weer kanker te zijn Huilen

.
Ze zou toen in de grote vakantie geopereerd worden aan haar buik. Ik was toen op ponykamp voor ook wat afleiding en omdat we zelf niet op vakantie gingen. In die week werd ze geopereerd, vlak voor de operatie had ze lasts van haar rechter arm, maar de doktoren dachten dat het van de spanning was dat ze hem niet goed kon gebruiken (vaak mis pakte enzo).
Na de operatie had ze er nog steeds last van dus werd ze gescanned, en ze bleek dus een hersentumor te hebben.
Ik werd gebelt op ponykamp en kreeg het te horen (dan denk je misschien stom dat ze niet wachten tot ik thuis ben maar ze hadden lieverd dit, en ik ook achteraf)
Nou ja ik werd opgehaald want kon geen plezier hebben terwijl me moeder dood ging.
Ze heeft toen nog tot begin februarie geleefd en is overleden aan 'zo;n spuitje' ben de naam kwijt. Als 12 jarige is dat er aangrijpend om te zien dat er iemand op het punt staat om te sterven en sterft. Maar ik ben blij dat ik er bij was zodat ik er later ook geen spijt van zou krijgen dat ik er niet bij was.
Ik mis mijn moeder heel erg en denk vaak aan haar, helemaal in de zomer en in de winter in de periode dat we te horen kregen dat ze het niet zou redden en ook daadwerkelijk stierf.
Ik ga nooit naar haar graf omdat ik dat een vreselijk plaats vind al die doden mensen, en ik heb ook niet het gevoel dat ze daar ligt, ja misschien een kist met overgebleven botten maar verder.... Scheve mond

Ik heb er dus wel heimwee aan over gehouden ik ga niet graag meer echt op vakantie, gewoon omdat je vroeger altijd met zijn 4en ging en nu opeens een plekje leeg is, dat vind ik heel erg raar. En ik ben ook wel een beetje bang dat er weer zoiets gebeurt als wij weg zijn.

**Geplaatst:** 13-12-02 17:21

Geplaatst: 13-12-02 17:21

Tjee, ik zit met kippevel te lezen. Jongens, wat een leed.
En ook vak op zo'n jonge leeftijd. Peter zijn vader is dit jaar overleden, maar hij had er al vanaf zijn twaalfde geen contact meer mee, maar het is toch een raar idee. Dat ie er nu helemaal niet meer is, zegt hij. Hij is wel op de begrafenis geweest en dat was het voor het voor hem.
Voor mij heel onbegrijpelijk, ik ken het zo niet. Heel raar.

Ik hoop dat jullie toch nog mooie kerstdagen hebben.

Wie is er online