Ik ging rijden, voor zo ver dat mogelijk was. Zodra ik mn been naar achter legde, trapte ze er naar, eerst geprobeerd om te straffen, maar dan kwam het er op neer dat ze alleen maar stond te trappen... Ik denk meteen het ergste: misschien heeft ze wel last van haar rug of van het zadel, je weet maar nooit! Dus: ikke zadel af gedaan, mn moeder had me er weer op geholpen en even achter het huis rond gereden. Ja, stik, hartstikke rustig, zou er dan toch iets met het zadel zijn??? 
Dan nog maar even het weiland in.. En ja hoor, ik was misschien vijf meter in het weiland en madam begon weer te trappen. Holadijee, ik heb een lui paard...
