Mijn verslagje dus.
Raimaer had fijn gedressuurd (met 1 keer verzet), punten en plaats vielen tegen (148 en 4 na laatste). Maar ik was iig blij dat ze weer ontspannen bleef in de ring.
Met springen was dat niet helemaal het geval, ze was helemaal hyper en erg genoeg rolde er alleen een balk op het enige lijntje waar ze wel netjes sprong. Bij het stappen voor de cross werd ze ook helemaal gek, zelfs aan een lang teugeltjes liep ze nog te stuiteren. Van start gaan kostte dus ook wat moeite, ze bleef liever buiten de startbox staan oefenen op de levade Maar uiteindelijk kon ik in de laatste seconde naar voren en galoppeerden we netjes weg. Hindernis 1 en 2 gingen lekker, op 3 twijfelde ze even toen we de zware schaduw in moesten galopperen maar de spring zelf was netjes. Puntje en hek ook, bij het greppeltje verwachtte ik eigenlijk een enorme wapper maar ze galoppeerde er gewoon overheen Sprongetje op de akker ook goed, afsprong ging helemaal super (mooi laten vallen), toen een rondje door de mais en de molenwiek.
Het was een vergelijkbaar kruis als in Hooge Mierde, de vlaggen stonden op de 4 poten van het kruis, met alleen bij de eerste twee een nummer (9). Je kon dus door het midden springen, of de twee poten van het kruis springen. Pleun vd marel had tegen miss_jumpy gezegd dat je een volte mocht rijden ertussen omdat die twee vlaggen niet als een hindernis konden tellen (geen letter of cijfer erbij) maar als een verplichte doorgang.
Nou had ik dat helemaal niet gehoord, want ik wilde gewoon door het midden. Alleen dacht Raimaer er anders over. In de afzet draaide ze helemaal naar rechts (dat is raar, ze spring altijd naar links) en landde godzijdank voor de tweede wiek. Ik was bang dat ze er bovenop zou springen, ik zag ons al tegen de vlakte gaan.
Dus ik riep naar de hindernisrechter hoe ze beoordeeld had. Ik moest het 2e element nog springen, dus omgedraaid, 2e wiek gesprongen en doorgegaan. Daarna vergat ik nog bijna om het zandpad op te draaien, ik voelde Raimaer schuiven op het beton en wist nog net het juist pad te kiezen De hagen deed ze heel braaf, ze veegde zelfs
Daarna kwam de waaier waar ik oa Jan van Beek bijna de boom erachter van dichtbij zag bekijken, maar daar kwamen we makkelijk doorheen. Schans op de akker ook, daarna vond ze het bruggetje even spannend (weer een glibber op het beton) maar de oxer, paddestoel, dubbel en bosuitsprong gingen simpel. Bij het water dreef de rode vlag van de b lekker half voor de hindernis maar ze sprong toch netjes erover. Wateruitsprong was wat rommelig, de hindernissen erna (met oa een hele simpele greppel inloop) was weer netjes. De laatste twee sprongen (oa die prachtige sprong tussen die twee wilgen) gingen heel fijn, en zo kwamen we 20 seconden te laat binnen. Daar was ik tevreden over, de weigering kostte wat tijd, en ik had nog niet echt op snelheid gereden. Ze stond er iig weer lekker fit bij, al duurde de nakeuring erg lang omdat de DA bij een ongeval geroepen was en het lang duurde voor er een extra DA aanwezig was. Ze kwam er iig goed uit.
Bij de uitslag hadden ze me een weigering aangerekend dus samen met miss_jumpy en Jan Spooren ben ik in discussie gegaan met Piet Aarts omdat de 2e set vlaggen geen hindernis kon zijn, en je er dus geen weigering kon krijgen.
We hebben het reglement erbij gehaald en uiteindelijk het voordeel van de twijfel gekregen maar niet van harte. Er staan nl dat als een hindernis bestaat uit onderdelen die niet los van elkaar gezien kunnen worden, deze hetzelfde nummer en een letter krijgen. Aangezien dat hier niet het geval was, en er ook geen nummer bij stond, kon het niet anders dan een verplichte doorgang zijn.
Het zou ook besproken worden in de crossbouwers bijeenkomst.
Maar goed, uiteindelijk was ik dus 12e geworden en weer een foutloze cross. Raimaer nu op L+6 (uit drie crossen), wie weet is ze ook nog M startgerechtigd aan het eind van het seizoen