Geplaatst 
.Met paard, Bart genaamd, spong ik al een tijdje in de springles en nou vond de eigenaar het wel leuk als ik aan de clubkampioenschappen mee zou doen...
Met kramp in me buik stond ik op vanochtend... Had er eigenlijk spijt van, dat ik ja gezegd had, toen ze het me vroeg... Bart kan namelijk best springen, maar alleen als het hem uitkomt.... Je kan het je niet permiteren om ff niet op te letten, want dan gaat ie in de stop.
Na eerst die dag gedressuurd te hebben (L1, 165 punten), Bart weer van stal getrokken, die net bezig was met zijn middagdutje... compleet chagie dat ie al weer de stand op moest om gezadeld te worden... Ik dacht: dit gaat goed... we zijn nu al geen vrienden meer...
Toen de bak in om los te springen... de onderstaande foto was het resultaat.... alleen maar weigeren...
tis ook niet makkelijk, springen met een dressuurzadel...
Na drie keer door die hindernis gegaan te zijn, was de losspringtijd om... Ik moest als tweede starten en het liefste zette ik hem direct op stal. De moed was me echt in de schoenen gezonken.. De eigenaar kwam me toespreken: " je laat je toch niet op je kop zitten door die knol... rijden en aanpakken, hup". Dus ik alsnog de bak in om te starten...
En dit was het resultaat: (na eerst erg boos geworden te zijn....)
1e mange: twee weigeringen, wel helemaal rond gekomen.
2e mange: Foutloos!!
Compleet kapot, maar wel voldaan, zoals je hieronder ziet:
Volgende keer toch maar weer mee doen...
Hartelijk gefeliciteerd hoor! En ik had nog een vraagje? Op welke manege rijdt jij ?? Ook in Maarssen?? 
. ik wou dat ik zoveel moed had.... 