Vandaag was het weer zo ver. barley netjes op de poetsplaat en de smid kwam aanlopen. Ik heb een hele goede en vooral aardige hoefsmid dus daar kan het niet aan liggen maar barley schrok zich wezenloos en keek heel angstig naar die man. Toen hij naar haar toelipen drukte ze zich helemaal tegen de muur aan. Maar de msi had haar even geaaid en toen ging het een stuk rustiger. Ik had bovendien een wortle gepakt en die heb ik haar in kleine stukjes gevoerd. Toen was de smid ineens helemaal niet meer eng.
Och ja..vanavond gaat Astrid (jawel van bokt) op Barley rijden terwijl ik longeer. Verslag zie je vanavond wel.