Woensdagavond zouden Cerise en ik ons eerste proefje rijden.
Niet officieel, maar bij de groentjes, want ik start pas officieel met haar per 1 oktober.
Het wassen en vlechten overdag was nog een heel gedoe.
Mevrouwtje heeft van die dikke 'ondermanen' die ook alle kanten op staan, zodat het vlechten niet gemakkelijk was voor een vrij onervaren miep als ik...

Gelukkig had Jolanda mij geholpen en ook nog de staart heel mooi ingevlochten!
Daarna nog ff naar huis om te eten, vlug omkleden en weer met Peter naar Cerise.
Jolanda zou mij tijdens de dressuur voorlezen, maar moest eerst nog een ander paard naar het terrein rijden met haar trailer, dus die zouden we pas ter plekke zien.
Ondanks deze zenuwmiep die dit schrijft liep Cerise na een paar keer proberen al snel de trailer in.
We besloten, omdat ze zo onrustig was, niet te wachten maar meteen naar de wedstrijd te rijden.
Zou de wedstrijd wel doorgaan? De lucht werd ineens pikzwart en in de verte hoorden we het rommelen...

En ja hoor.
We kwamen aan, zetten de trailer neer, en toen ik in de trailer stond begon het ontzettend te hozen.
Een stortbui!!!

Cerise moest maar even op de trailer blijven staan, maar ze had door de deur naar buiten gekeken, al die paarden gezien, en ze flipte bijna van nieuwsgierigheid.
EEH MEN! THIS IS KICKEN! LOTS OF OTHER HORSES!
Ze wilde alle paarden meteen begroeten, en DUS de trailer uit, wat niet mocht....
Madam stond ff te trillen van opwinding, maar dankzij Peter (die haar ff reiki gaf) hield dit op.
Wel bleef ze maar slaan met een voorbeen, echt superkwaad was ze dat ze er niet uit mocht...

De wedstrijd werd uitgesteld tot het weer beter werd.
Na drie kwartier gingen zowel de dressuur als het springen weer door.
En dat terwijl het veld kletsnat was, het gras was zo glibberig als koeienvlaai... }>
En mijn vriendin ging springen (zonder ijzers met kalkoenen) omdat de eigenaresse van dat paard dit zo graag wilde...


Ondertussen was ik bezig Cerise op te zadelen, wat nog niet zo simpel was.
Mevrouw zag haar stalmaatje verdwijnen richting springterrein, en wilde mee!
Ze mocht van mij die kant op, maar dan wel MET hoofdstel en MET zadel en MET Dorine erop.

Dat duurde dus nog even omdat ze zo ongeduldig was haha.
Maar toen ik uiteindelijk erop zat ging het redelijk.
Jolanda hield haar voor de zekerheid aan een halstertouw vast, maar het had niet echt gehoeven.
Ze was erg opgewonden/dribbelig, maar dan nog... ze ging netjes de goede kant op.
Wij liepen het springterrein voorbij en het dressuurterrein op, waar genoeg plaats was om los te rijden.
Een aantal mensen waren vanwege het noodweer al niet meer gekomen, of waren naar huis gegaan, dus het terrein was niet te druk.
Cerise had de grootste moeite met wendingen: het was gewoon te glad.
Ze wilde dolgraag galopperen (was ontzettend opgewonden nog) maar gleed om de haverklap uit...

Ik hoopte dat de ring beter zou zijn, not...
Ik mocht al vrij snel ring 1 in, er hadden wat mensen afgezegd dus...
Toen dacht ik: ze is vrij voorwaarts nog, laten we maar meteen gaan.
Peter deed de camera aan... filmen!

Voor het proefje begon reed ik goed langs de auto van de jury, want dan zou ze daar niet van schrikken o.i.d., maar dit bleek haar weinig te doen.
Dus begonnen we.
Cerise kende totaal niet 'het binnen de bordjes rijden', en ik moest regelmatig mijn buitenbeen erbij houden wilde ze inderdaad BINNEN de ring blijven. Dit ook wel vanwege de gladheid, in draf vloog ze in het begin bijna de bocht uit, gleed soms weg met een been.
Het halthouden is redelijk goed gegaan, beide keren, ze bleef tenminste staan, maar de laatste keer stond ze scheef.
Verder wilde ze haar hals niet strekken in draf, maar dat wist ik al van tevoren, ik krijg het bij haar maar niet in, tenzij ze erg moe is.
De halve grote volte links ging super, en de halve rechts iets minder maar ook goed, en de uitgestrekte draf ging ook goed.
Ze durfde echter in de hoeken nauwelijks te draven, omdat ze daar telkens uitgleed... en toen de galop kwam: een RAMP!
De linkergalop (haar goede kant) ging nog wel, ze sprong redelijk aan, maar viel een keer terug in draf in een hoek (wel begrijpelijk).
Ook vloog ze een keer de bocht uit (buiten de bordjes).
De rechtergalop had ze helemaal zoiets van: bekijk het maar, is mij te link!

Dus de rechtergalop heb ik er een paar passen 'uit kunnen persen', te laat aangesprongen, en even later nog een paar passen, en toen te veels te vroeg in draf...
Daarna de overgang in stap, die keurig ging, vond het wel een 7 waard maar was maar een 6 hihi. Maar aan de andere kant is de jury op andere punten weer 'gul geweest', en heeft mijn hele staartje vol geschreven met handige dingen die de volgende keer beter moeten.
Voor mijn houding kreeg ik een 7

Vond het eigenlijk een mager zesje toen ik de video terug zag...

En voor uiterlijk etc. ook een zeven.
De gangen en het gereden in het algemeen kreeg ik zessen.
Al met al ben ik reuze trots op Cerise.
Ze was echt braaf, ook al durfde ze niet meer hard te draven op het laatst, en geen galop meer, ze bleef er lol in hebben en de oren bleven naar voren... de lieverd.

We hadden maar liefst 156 punten.... Nooit gedacht!
Haar stalgenootje Prommis deed het wat minder, 148 punten, maar die had ook eerst nog gesprongen wat een ramp werd, dus das begrijpelijk.
Menda en ik vonden het heel fijn dat er zoveel op onze staartjes geschreven werd.
Ik wilde nog naar de jury voor commentaar, maar het werd ineens zo druk (iedereen wilde ineens proef rijden), dat de jury zei dat er genoeg op mijn staartje stond, en dat ze geen tijd had om wat te zeggen.
Tijdens het uitstappen sprak ik nog een ander jurylid, die mevrouw heeft Cerise destijds aan mij verkocht (Cerise is van haar zwager geweest, die zocht een wat rustiger paard).
Het meisje dat Cerise heeft ingereden was er ook bij, en we hebben samen uitgestapt en bijgekletst. Leuk joh, haar paard kende Cerise heel duidelijk nog, en als ik afwende liep hij zo achter Cerise aan.

Cerise vond het wel leuk om weer een ex-stalgenoot tegen te komen!
Zodra Cerise wat op adem gekomen was en Peter klaar was met het filmen van de proef van Menda, gingen we snel Cerise op de trailer zetten.
Daar kreeg ze een paar happen muesli, en toen richting huis.
Thuis heb ik haar nog flink verwend!
Toen nog even terug rijden want we wisten nog niet hoeveel punten ik had.
Ik ben zó trots op mijn meisje! Ze was echt heel braaf, wel een beetje hyper omdat ze zo opgewonden was, door de vele paarden.
Maar als dit zo doorgaat lukt het me vast wel nog een keer om 156 punten te halen.

Vandaag ga ik haar nog eens uitgebreid knuffelen.
De schat deed het perfect!
En oh ja...

Mijn andere schat, Peter, deed het ook perfect.
Hij was een supergroom, kreeg paard EN hypermiep Dorine rustig...

En filmde ook nog de proef!
Heb hem 's avonds eens lekker geknuffeld, ondanks de benauwde slaapkamer... }>