Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-06 18:55

De reading van Noa

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-06 18:55

Ik had eigenlijk nog niet gevraagd of ze het wilde doen en ik heb ook niet betaald. Maar ze wilde me zo graag helpen dat ze de reading al heeft gedaan voor me. Ze schreef er ook bij dat ze Noa dus 1 tel heeft gezien en toen al veel opving. Hier dus de reading... ik had al veel opgevangen van haar...

Noa

Moeilijk paard met moeilijk verleden, moeilijk voor mezelf en moeilijk voor mijn baas. Moeilijk omdat ik niet blootgeef wat mij kan schaden. Die tijd heb ik gehad. Openen van leven voor anderen is moeilijk geweest. Ik heb al vele die mij dierbaar waren verloren. Waaronder een kind. Ik sta niet te springen om nieuwe banden aan te gaan. Paarden hier accepteren me en daar is veel mee gezegd. Dat hebben ze ook niet overal gedaan. Mijn buik geeft me meer problemen dan men soms denkt. Het is niet altijd even plezier om kind daar te hebben hangen. Ik heb liever dat de kleine rondloopt, dan hoef ik niet meer te sjouwen. Het is veeleisend aan mijn lijf en daar mijn geest nog problemen heeft met wat in verleden gebeurd is voel ik mij vermoeid. Soms heb ik het idee dat ik door mijn hoeven ga zakken. Instorten is een gevaar. Deze drachtigheid vergt meer van mij dan ze denken. Puur omdat ik al moe was voor ik begon. Mijn verleden zorgt voor littekens op mijn ziel. Naast dat ik van een gesloten soort ben is het ook zo dat ik niet zou kunnen verdragen dat er wederom iets gebeurd waardoor ik alleen kom. Ik heb alle steun nodig die ik krijgen kan maar heb moeite met het accepteren daarvan. Dat klinkt misschien stom, maar als je steun aanneemt worden andere dierbaarder voor je. Je ziet het niet aan mij maar ik heb verlatingsangst. Ik word nog liever niet als dierbaar beschouwd dan dat ik alleen ben. In de periode dat ik alleen was kon ik nergens heen met mijn angst. Buikpijn is daaraan overgebleven.

Waar heb je behoefte aan ?

Rust, heel veel rust en extra vitamines voor mijn kind. Ik geef nu veel van mij aan de kleine maar eigenlijk kan ik niet alles missen. Meer voer is niet nodig ik ben al zwaar genoeg en het zal alleen maar zwaarder worden.

Heb je het nu naar je zin waar je staat?

Ik ben graag buiten, toen en nu. Kan niet goed tegen opgesloten staan. De kudde hier accepteert me en daar ben ik blij mee. Dankbaar ook dat de bruine merrie die zichzelf Geja noemt mij af en toe tot de orde roept. Ze lijkt me niet te mogen maar niks is minder waar. Ze houd er alleen niet van als ik zeur. Ze zegt dat ik blij moet zijn met een kind in mijn buik en met een baas die van je houdt. Vergeten zegt ze, dat moet ik. Maar mijn lijf blijft me herinneren aan de vermoeiende tijden.

Voel jij je verbonden met Bianca (je baasje) zoals zij zichzelf verbonden voel met jou ?

Ja verbonden wel, maar ik aarzel. Ik weet niet goed hoe ik haar blij moet maken. Ik doe mijn best met mijn werk, maar ik heb simpelweg de energie niet om te doen wat ze vraagt. Ik ben wel heel dankbaar dat ze mijn rug zoveel mogelijk ontziet. Soms zijn er momenten dat ik heel blij ben haar te zien. Andere momenten zie ik liever alleen mezelf en ben ik te moe om haar aandacht te schenken.

Wil je meer wilt doen met me, dus meer buitenritten en niet alleen in de bak, dat ze me daarin kan vertrouwen.

Ik wil graag van alles, maar ik kan het niet. Al mijn energie is besproken. Fijn zou het zijn als vrouw kijkt naar wat ik wil en kan. Soms lukt het me gewoon amper en in de bak is dan niet even fijn.

Is het goed met het veulen in haar buik, hoe voelt ze zich daarover?

Mijn kind gaat goed, het babbelt wat af en is heel bewegelijk. Dat maakt het waarschijnlijk deels dat ik zo vermoeid ben. Ik doe geen oog dicht. Handenvol wordt deze.

wat zijn haar verwachtingen van mij, is er iets wat ik kan doen om haar te helpen.

Ik verwacht weinig van bazen, ik ben blij met wat ik krijg. De onbescheidenheid om te vragen wat ik van haar zou willen heb ik niet.

dit was in grote letters geschreven...

Ik heb gelijk een antwoord gegeven, hieronder dus mijn antwoord (wordt wel lang hoor dus alvast bedankt voor het lezen)

Wat lief dat je nu al contact hebt gehad met Noa. Heel raar misschien maar ze was gisteren in ene heel anders. We zijn met haar gaan rijden in een park en dus met de trailer weggeweest. toen ze zag dat het niet was om "haar weg te brengen" maar om leuke dingen te doen, was ze super blij. Ze liep daar met oortjes naar voren en ze wilde maar niet stoppen. Daarna zijn we naar de school van mijn dochter gegaan, daar heeft ze heel groep 1 en 2 over zich heen gehad, ze vond het zo ontzettend leuk, ze klaarde helemaal op. Ze stond helemaal tegen het hek aangedrukt om geaaid te kunnen worden. Ze trok nu ook in ene helemaal naar mijn man. Daar stond ze naast en ze ging helemaal tegen hem aan staan. Erg lief dus, toen we terug waren, heb ik nog even in de bak gereden, toen ik merkte dat ze daar dus geen energie voor had, heb ik haar gelijk de bak uitgehaald en haar de vitaminen gegeven (met wat biks). dit kreeg ze al, want ik had al zo'n gevoel dat ze dit nodig had.

Buikpijn herken ik, de laatste dagen had ze heel veel pijn in haar buik. Als ik haar maar aanraakte stapte ze opzij. Ik probeer haar inderdaad te ontzien met haar rug, ik heb een speciaal zadel voor haar, die altijd passend is (een boomloos zadel). Zo blijft haar rug altijd vrij en ook haar schouders zodat ze lekker los kan lopen.

Dat haar drachtigheid veel van haar vergde, dat voelde ik ook al. Ik zie het in haar ogen. Daarom rij ik haar ook niet elke dag. sla ik dagen over om haar te ontzien. Maar ik wil wel dat ze conditie krijgt, omdat ik bang ben dat ze anders de bevalling niet doorstaat. Zo'n gevoel krijg ik als ik bij haar ben, dat er iets gaat gebeuren tijdens haar bevalling. Ik zal ook zeker zorgen dat ik erbij ben als ze gaat bevallen, zo hoop ik haar te kunnen helpen waar ik kan (ik hoop dat je haar dat nog wilt zeggen) Ook hoop ik dat je haar nog wilt zeggen, dat ze zich zelf aan mij kan binden. Ze gaat nooit meer weg, ik zal altijd voor haar blijven zorgen. Dat ze de tijd mag nemen die ze nodig heeft om hier te wennen en zich te binden aan ons.

Verder wil ik graag leuke dingen met haar gaan doen, naar het strand en bos, gewoon stapritjes en als ze wilt draven en galopperen. Gewoon leuke dingen, niet perse altijd in die bak die zo zwaar is.

Ik ben blij dat ze nu lekker buiten staat, dat ik die beslissing heb genomen. Ze kan nu zelf kiezen waar ze staat,binnen of buiten. Ze gaat wel binnen staan als ze gaat bevallen, ik weet niet of ze dat erg vind. Dan heeft ze de rust die ze nodig heeft op de laatste dagen (dacht ik zo) Ze komt dan in een stal van 7x4,5 meter, dus vrij groot. Ik hoop dat ze me bij de bevalling wilt hebben zodat ik haar kan bijstaan.

Verder heb ik eigenlijk maar 1 vraag aan haar, of ze haar leed met me wilt delen. Ik heb zelf ook veel meegemaakt en zo kunnen we elkaar bijstaan. Ik wil alles voor haar doen om haar gelukkig te maken, als zij dat is, dan ben ik dat ook. Dat mag je zeker aan haar zeggen. Zo hoop ik dat ze ook los komt van alle nare gedachtes en gevoelens (en pijn). dit hoeft niet meteen, ze is er net en ze moet nog geheel aan ons wennen. Ze moet in haar eigen tijd kunnen wennen en haar verdriet los kunnen laten. Zo kunnen we samen werken aan ons verdriet en aan ons geluk!

Ik hoop dat ze er wat aan heeft, ik zal mijn best doen voor haar en met haar...

Liefs,

Bianca