Geplaatst Voor de mensen die Harry niet kennen: Harry is iemand die paarden kan lezen, evenals precies kan zien of het paard vast zit en waar hij last van heeft. Hij behandeld de paarden met kraken, zodat ze zich daarna weer beter voelen.
Ik was best gespannen afgelopen nacht, zou het toch onzin zijn, zoals mijn man zei...
Vanmorgen was het dus zover, na een kort nachtje op naar de stal. We hadden om 9 uur afgesproken, maar Harry was er al om 7.45 uur (hoe bedoel je op tijd
) Gelukkig was mijn stalgenotre er al om 8.15 uur, dus hebben ze samen lekker thee gedroonken en gebabbeld. Eerst werd het paard van mijn stalgenote gelezen. Ik was ondertussen Lizzy van het land aan het plukken.
Daarna was dus Lizzy aan de beurt, wat was dat erg frapant zeg...
Het eerste wat Harry zei, goh jullie hebben elkaar wel gevonden he
jij veel verdriet en zij ook, jullie steunen elkaar heel erg. Daarna legde hij zijn handen op haar "schoft" en haar kont. Zo bleef hij een poosje staan. Hij vertelde dat Lizy hem zei dat ze veulens had gehad. Ja dat klopt, maar dat kan je ook aan de tepels zien. Ja, zei hij, maar ze zegt ook dat het al een paar keer mis is gegaan. De laatste keer ook, daar heeft ze nog veel verdriet van.. Mijn hart sloeg over, hoe wist hij dat nou... Het deed me ook veel pijn om te horen dat ze nog verdriet had. Ook zei hij dat ze niet goed in draf of galop ging, je moet haar echt aansporen. Dat klopt inderdaad, als ik haar aanspoor dan twijfelt ze heel erg en dan doet ze het maar heel kort. Hij zei dat het kwam omdat haar rechterheup en achterbeen pijn deden. Ze wilde dus wel en deed het ook wel voor mij, maar ze had dus veel pijn.Harry ging verder. Hij ging met zijn hand langs de ruggegraat van Lizzy. Op 1 plek zakte ze helemaal door haar rechterachterbeen heen. Ja daar heeft ze veel pijn, zei hij, dat is dus waarom ze niet doorloopt als je in draf of galop gaat. Weer even de handen op de schoft en kont. Hij zei dan ontspant ze wat meer. De hele tijd stonden Lizzy haar oortjes naar voren (terwijl ze normaal nooit wat van mannen moet weten), op het moment na dat ze pijn had uiteraard. Toen ze ontspannen was, kraakte hij eerst haar nek. Doordat ze met haar achterhand niet goed loopt, gaat de nek ook vastzitten. Lizzy vond het prachtig! Oortjes naar voren en je zag dat ze het prettig vond hoe haar nek nu zat (raar omschreven ik weet het). Nu dus naar de achterkant. Eerst de goede kant gedaan, je hoorde alles kraken en het zat weer goed volgens Harry.
Tja nu de pijnlijke kant, dat vond ze wat minder. Hij stond weer met zijn handen op haar schoft en kont. Ze stond met haar achterbeen te schoppen, want het ging volgens hem tintelen en dat vond ze niet fijn. Daarna het kraken, klak hoorde je een paar keer en het moest weer goed zitten. Weer met zijn vingers langs de ruggegraat en ja hoor, ze bleef gewoon staan!!! Ze zakte niet meer door haar achterbeen heen en stond zelfs op rust metdat been (doet ze bijna nooit met dat been).
Harry legde uit dat ze geen achtervoetjes gaf omdat ze dus pijn had. Als je het linkerbeen optilt, dan leunt ze op haar rechter en dat kon ze dus niet. Tilde je haar rechter op dan deed dat zoveel pijn dat ze dus ging schoppen. Ik kan nu dus weer gaan proberen met voetjes geven. Het zal wel even duren zei hij, want deels kwam het dus door de pijn, maar ook grotendeels door haar wantrouwen naar de mens toe.
Na het kraken ging hij haar "lezen" dat wil zeggen, dat hij met zijn hand tussen haar oren gaat en dan leest hij het paard. Dat was bij haar vrij heftig. Bij de stalgenoe, bleef het paard heel netjes staan en duurde het heel kort. Bij Lizzy niet, hij was vrij lang bezig met haar en Lizzy werd regelmatig erg boos. Ze stond dan te schoppen en met haar oren plat, ook de uitdrukking was dan ook niet zo prettig bij haar. Dan kwam ze weer met haar lipjes bij mij en ging ze "sabbelen" aan mijn arm en mouw. Dan ging ze weer heel heftig met haar hoofd slaan met haar oren plat. Dat duurde zeker een 10 minuten. Daarna werd ze rustig.
Harry zei dat ze veel woede kwijt moest. Ze is toen ze in Nederland kwam heel erg geslagen
omdat ze zo groot is. Ze doet heel groot aan en daardoor werd ze grof aangepakt (deze zullen we wel even temmen) Ze is dus meerdere malen met de zweep geslagen, voornamelijk op haar hoofd en niet alleen op haar kont). Toen er geen vooruitgang geboekt werd, is ze dus verkocht. Ze is erg blij waar ze nu is, ze is nog wel erg bang voor alles. Maar ze voelt zich fijn bij mij en ze is blij dat we elkaars verdriet kunnen delen. Ik doe heel rustig aan met haar en gebruik geen zweep, geen bit (ze hebben zitten rossen in haar mond) en dat vind ze erg prettig. Ze is erg kleinzerig volgens Harry maar dat komt dus door haar verleden. Ze hoopt dat ik volgende keer wel bij de bevalling kan zijn, ze wist dat dit veulen niet goed was en omdat ze nog niet alle vertrouwen in de mens had, wilde ze het alleen doen. Ze was wel erg blij toen ik kwam om haar te troosten.
Buiten rijden (wat ik dus graag wil) kon volgens Harry ook wel, Eerst langzaam vertrouwen opbouwen en dan een keer samen proberen. Desnoods met een ander paard erbij. Maar hij zei dat ik goed bezig was, eerst vertrouwen winnen en dan pas dingen doen.
De sessie was afgelopen. Ik heb nog staan knuffelen met Lizzy en bracht haar weer terug naar de wei. Dit keer trok ze haar hoofd niet omhoog toen ik het halster af wilde doen. Ze hield haar hoofd iets lager, zodat ik hem rustig af kon doen. Ze keek me nog even aan (deed ze tijdens de sessie ook de hele tijd, heel diep in mijn ogen kijken) en liep toen naar de kudde...
Zelfs de staleigenaresse (die was niet bij de sessie en wist dus ook niet wat er gedaan was) zei dat ze haar rechtenbeen nu beter optilde en beter liep (niet meer zo krampachtig). al met al... ben ik dus heel blij dat ik dit heb voorgesteld op de stal. Ook de anderen waren erg blij met het resultaat en met wat er verteld en gedaan is. We hebben ook al besloten om dit 1 keer per jaar te gaan doen, zodat de paarden jaarlijks gekraakt kunnen worden.
Nou een heel verhaal, die met tranen is geschreven....
Echt heel fijn dat het gewerkt heeft voor jou en je Paardje!:)
