Lot marathon in hand “Rijdende Rechter
12 04 2006
NIJEBERKOOP — Heel vroeger werd er in Ooststellingwerf wel eens rechtgesproken in een herberg. Wat dat betreft leek de tijd vorige week in Nijeberkoop even te zijn teruggedraaid. In een stampvol café Boszicht boog mr. Frank Visser van het NCRV-programma “De Rijdende Rechter” zich woensdagmiddag 12 april 2006 over een zaak die IJsbrand Veenstra uit Oosterwolde heeft aangespannen tegen de Stichting SGW Friesland.
Rijdende Rechter mr. Frank Visser in het stampvolle café Boszicht in Nijeberkoop. Op de eerste rij met de gele das SGW-voorzitter Jacob Mulder, rechts IJsbrand Veenstra, die een schadevergoeding wil van de organiserende stichting. (Foto: Piet Bosma)
Tijdens de op 16 oktober vorig jaar gehouden paardenmarathon Egypte in Nijeberkoop maakte de Oosterwoldse marathonrijder met zijn paard en wagen zo’n smak, dat er voor 2.000 euro schade ontstond aan de marathonwagen en het paardentuig. Veenstra stelt de Stichting SGW Friesland als organisator van het jaarlijkse hippische gebeuren in Nijeberkoop aansprakelijk voor de schade die hij heeft opgelopen.
Zelf kwamen de Oosterwoldse paardenman en de naast hem op de bok zittende kaartlezer Sandra Doller er zonder kleerscheuren af. Ook zijn paard Odin kwam met de schrik vrij. Als de organiserende stichting wordt veroordeeld tot het vergoeden van de schade, dan is het volgens SGW-voorzitter Jacob Mulder uit Makkinga gebeurd met de jaarlijkse marathon in Nijeberkoop.
“Met rond de honderd deelnemers is het risico groot dat er in de toekomst veel meer claims worden ingediend als er tijdens de wedstrijd iets gebeurt. Het organiseren van zo’n wedstrijd kost rond de 25.000 euro. Door de steun van sponsors en de tentverkoop draaien we meestal quitte. Maar met het risico dat we allerlei claims aan de broek krijgen, is het met de marathon gebeurd”, hield de SGW-voorzitter mr. Visser voor.
Met nog twee hindernissen te gaan op het 6,5 kilometer lange tweede parcours ging het mis met de aanspanning van Veenstra. In de aanloop naar de altijd spectaculaire waterbak stuurde hij zijn wagen niet over de betonplaat, maar via het onverharde gedeelte daarnaast. Het gevolg was dat het linkerwiel van het eenspan in een diepe greppel terecht kwam, waardoor de wagen vast kwam te zitten. Door de snelle wending die het paard maakte, sloeg de marathonwagen om en viel de bijrijdster er uit. Het in paniek geraakte paard ging er vandoor en kon een eind verderop door omstanders worden opgevangen.
Volgens voorzitter Mulder is het ongeval veroorzaakt door een stuurfout. Dat werd ontkend door Veenstra. Volgens hem was het gat niet zichtbaar doordat er gras overheen groeide. Dat de wagen te licht zou zijn om er marathons mee te rijden, werd door de Oosterwoldenaar eveneens bestreden. Hij wees erop dat er al zes marathons mee gereden waren en dat er nooit eerder problemen zijn geweest. “Hij is sterk zat en veilig”, aldus Veenstra, die het de organisatie kwalijk neemt dat het gat niet met linten was afgezet. Volgens de SGW is het ondoenlijk om alle oneffenheden af te bakenen, omdat het parcours een totale lengte heeft van meer dan 15 kilometer.
Met de 1,5 meter brede marathonwagen had Veenstra volgens Mulder gemakkelijk het 3 meter brede betonpad kunnen volgen richting de hindernis. Bovendien had de marathonrijder twee dagen de gelegenheid om het parcours te verkennen. Als dat goed was gebeurd, was het gat naast de betonplaat ongetwijfeld opgevallen.
In een tweespan legde mr. Frank Visser woensdagmiddag 12 april 2006 een deel van het marathonparcours af. De rijdende rechterlijkt zich niet zo op zijn gemak te voelen. (Foto: Piet Bosma)
Mr. Visser, die zich woensdagmiddag persoonlijk in een tweespan marathonwagen over een deel van het parcours liet rijden, zei dat wel een “eng punt” te vinden. Veenstra heeft het parcours van tevoren lopend verkend. Hij zei zich niet te kunnen herinneren, of hij toen links of rechts van het betonpad heeft gelopen.
Tijdens wedstrijden als in Nijeberkoop komt het wel vaker voor dat er schade ontstaat aan de aanspanningen, omdat een paardenmarathon een sport is die risico met zich meebrengt. Omdat duidelijk in de reglementen staat dat de deelnemers op eigen risico aan de wedstrijden meedoen, ziet het bestuur van SGW Friesland geen reden om de schadeclaim van Veenstra te vergoeden. Veenstra gaf aan dat het hem niet uitsluitend om het vergoeden van de schade gaat. Hij vindt vooral ook dat duidelijk moet zijn of de organisatie al dan niet aansprakelijk is. “Dat moet goed duidelijk zijn”, vindt Veenstra.
Voorzitter Mulder bestreed ten stelligste dat het ongeval zou zijn veroorzaakt door een fout van de organisatie. “Rijdt iemand tegen een boom, dan zou hij de SGW ook verantwoordelijk kunnen stellen. Meedoen aan een dergelijke marathon is op eigen risico van de deelnemers.”
De stichting heeft wel een verzekering afgesloten voor mede werkers en publiek. Schade aan het materiaal van de deelnemers is niet verzekerd. Volgens expert Brouwer is er ook geen vrijwel geen verzekeringsmaatschappij te vinden die dat soort schade dekt. ,,Elke marathonrijder in ons land weet dat.”
Mulder maakte duidelijk dat de stichting SGW het aspect veiligheid hoog in het vaandel heeft staan, maar dat er altijd verve lende dingen als vorig jaar oktober kunnen gebeuren. Op een vraag van mr. Visser zei de voorzitter genegen te zijn om te proberen het parcours nog beter en veiliger te maken, bijvoorbeeld door de route op dat punt wat te verleggen. “Het ongeluk is niet onze schuld, maar je leert er toch altijd van”, aldus Mulder.
Tijdens de openbare hoorzitting in Nijeberkoop deed mr. Frank Visser uiteraard nog geen uitspraak. Die wordt pas bekend gemaakt op 30 mei tijdens de televisieopnames in de tot rechtszaal omgebouwde studio in Hilversum. Het door Mieke van der Weij gepresenteerde programma, dat 25 minuten duurt, wordt komend najaar uitgezonden.
bron: www.sgwfriesland.nl
De uitspraak is deze zondag in Hilversum